«Το καλοκαίρι πάλι, έκαιγε ακέριο το βουνό σαν καμίνι, άχνιζε με τα πέτρινα ρουθούνια του, σαν παράξενο τέρας, το καυτερό του χνώτο καταπρόσωπο στο σπίτι μας· διατηρούσε τη ζέστα πιο πέρα απ’ τα μεσάνυχτα, ως τις 2 ή τις 3.»
«Τα δύο πρώτα ποιήματα του Μαγιακόφσκι. Τα επαγγελματικά, τα δημοσιευμένα, το υπογράμμισε ο ίδιος. Είδαμε ότι ένα τετράδιο με ποιήματα είχε γράψει στη φυλακή, αλλά προηγήθηκαν κι άλλες προσπάθειες, όταν ακόμα ήταν στο γυμνάσιο, «το πρώτο μισοποίημα» για το παράνομο μαθητικό περιοδικό».
«…Δεν ξέρω αν γράφω ποίηση (μεγάλη κουβέντα) ξέρω όμως πως η ποίηση σε καθιστά ικανό να βιώνεις τη ζωή από ψηλά, αλλά όχι αφ’ υψηλού. Ο Μαγιακόφσκι το έχει διατυπώσει σαφώς καλύτερα: “Για μία και μόνο λέξη/ λιώνεις χιλιάδες τόνους/ Γλωσσικό μετάλλευμα”»
«Αξιώθηκε να μετουσιώσει τις πληγές του σε μια μοναδική και εξαίσια Ποίηση που έγινε φάρος και οδηγός για όσους ακολούθησαν και που είχαν μέσα τους την ψυχική ευγένεια και την πνευματική δύναμη να την εκτιμήσουν».
«Ο Τσε ήταν κάτι ανάμεσα σε αθλητή και σε ασθματικό· ενάλλασσε τον Στάλιν με τον Μπωντλαίρ, την ποίηση με το μαρξισμό» Κάρλος Φράνκι, 1956
Κυριακή 18 Ιούνη 2017: Γιορτή του πατέρα
“…Και πάντα η βροχή ήρεμη, σιωπηλή, τυλίγοντας τον κόσμο σ’ ένα γκρίζο, κουρελιασμένο πανί σαν ένα χέρι που το ‘κοψαν και παν να το θάψουν. Ήρεμη, ταπεινή βροχή, γεμάτη συχώρεση.”
Σαν σήμερα, στις 16 του Ιούνη 1945, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης, καταδιωκόμενος από τμήμα του αστικού στρατού και παρακρατικούς κακοποιά στοιχεία της περιοχής, εγκλωβίζεται στο φαράγγι του Φάγκου, στη Μεσούντα Άρτας, βάζει τέλος στη ζωή του με το ατομικό του περίστροφο και περνάει στην αθανασία.
Στις 12 του Ιούνη 1798 οι οθωμανικές αρχές εκτέλεσαν με στραγγαλισμό τον Ρήγα Φεραίο – Βελεστινλή. και πέταξαν το άψυχο σώμα του στα νερά του Δούναβη. Είκοσι τρία χρόνια αργότερα το όνειρό του για επανάσταση κατά του τουρκικού ζυγού θα γίνει πραγματικότητα. Μεταφέρουμε ολόκληρο το ποίημα του Ρήγα «Θούριος».
Οι στίχοι του ποιητή έγιναν τραγούδι από τον Θάνο Μικρούτσικο (δίσκος “Ο Σταυρός του Νότου”, 1979) με την εμβληματική ερμηνεία του Γιάννη Κούτρα. Από τότε ταξιδεύει από στόμα σε στόμα προς την αθανασία.
