“Αν μπορούσες να ακουστείς θα σου έδινα την ψυχή μου να την πας ως την άκρη του κόσμου… Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά στα παράθυρα των φυλακισμένων…”
Από την επιλογή εξαρτιέται η αμοιβή και η δικαίωση στον κρίσιμο χρόνο που δε βολεύεται μήτε στο πριν μήτε στο μετά…
«…η βία δεν [θα] είναι μόνο η μαμή της ιστορίας αλλά και η μάνα του νεογέννητου λαού» (Ρ. Δ.)
Σαν σήμερα, στις 2 του Αυγούστου 1824, γεννήθηκε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι ο «Φωτεινός», ποιητική σύνθεση που για θέμα της έχει μια παλιά εξέγερση κατά των Φράγκων στη γενέτειρά του, τη Λευκάδα.
Κοίτα τους άλλους στα μάτια σταθερά Είσαι από του Προμηθέα την γενιά Φέρνεις μαζί σου την φωτιά
Και στη γωνιά εκεί -κάτω απ΄τα λαμπιόνια- ο τραυλός μας εαυτός Εικόνα τρανή της νεύρωσής μας.
“…Kαι νάν’ σαν κάτι να μου λες, κάτι ωραίο κοντά γι’ άστρα τη ζώνη που πηδάν των νύχτιων φόντων, κι’ αυτός ο άνεμος τρελλά, –τρελλά να μας σκουντά όλο προς τη γραμμή των οριζόντων…”
Ανάμεσα στην Καραϊβική θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό ανοίγεται ένα μονοπάτι με αψίδες θριάμβου. Ο στρατηγός Μπολίβαρ έρχεται από τον […]
Ανάγκη και χρέος, να γενείς ο μοιραίος, στο παιχνίδι της λάμψης χορεύεις.
Σ’ ένα από τα παζάρια που πουλάνε «παλιά» βιβλία με το κιλό, ανακάλυψα καταπλακωμένο ένα φτηνό στην όψη και το μέγεθος βιβλίο. Αυτό που μ’ έκανε να το τραβήξω απ’ το σωρό, ήταν ο τίτλος του «Εξόριστοι» και ακριβώς από κάτω ένα σχέδιο που απεικόνιζε δυο αλυσοδεμένες γροθιές, από τις οποίες κρεμόταν ένα κομμάτι αλυσίδας.
