Μόλις κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Πέτρου Βασιλάκου, με τίτλο «Νυκταλγία», από τις εκδόσεις «Εντός».
“Είν’ ένα δάσος γύρω μας συρματοπλέγματα ψηλά κι έχουν απ’ έξω κλείσει την ανοιξιάτικια χαρά που μας χαμογελά…”
Απόψε το βράδυ: Ομιλητές: Τάσος Ψαρράς, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, Μαρία Πεσκετζή, φιλόλογος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων, Νατάσα Αβραμίδου, φιλόλογος, μέλος της ΠΕΦ, και Α. Αφεντουλίδου, φιλόλογος, κριτικός – Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί μουσικά από τον Ντ. Μηνιάδη
Στον κινηματογράφο STUDIO συναντήθηκαν μετά από πολύ καιρό. Η Άννα, καθηγήτρια Ρωσικής ιστορίας και λογοτεχνίας και η Ναστάζια, φοιτήτρια στην ΑΣΚΤ…Το ριγέ πολύχρωμο παντελόνι κάλυπτε μαύρο ημίπαλτο, με κονκάρδα στο πέτο ασημί. Ο Λένιν. Η Άννα θα την ξεχώριζε από μακριά, σκέφθηκε χαμογελώντας. Αιφνιδιαστικά την πλησίασε και τη ρώτησε: Φουτουρισμός ή ρεαλισμός;
“Δεν θα με τυφλώσετε κι ας με σπρώχνετε στα σκοτάδια Δικασμένοι στη μνήμη μου θα είστε αδίστακτοι, που άδικο σπέρνετε…”
“Οι γυναίκες με τα μαύρα δεν ξεχνάνε, υψώνουνε τα χέρια τους στον ουρανό, ανοίγουνε δρόμο μέσα απ’ τ’ άστρα…”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
Ποίημα για το έγκλημα των Τεμπών
Μόλις κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Μελά, με τίτλο «Τέκνο της θαλασσινής ανάγκης», από τις εκδόσεις «Εντός».
Ο μεγάλος αυτός συγγραφέας, πόνεσε πραγματικά τους δυστυχισμένους ανθρώπους και όπως λέει ο ίδιος: «Έσκυψα πάνω στο φτωχό και στον εργάτη και τον αγκάλιασα μ’ όλη μου την αγάπη. Η πείνα, ο μόχθος, η αρρώστια, η δυστυχία με κράτησαν νύχτες άγρυπνο να συλλογιέμαι…»
