Ο Κώστας Ταχτσής αποτελεί μοναδική κι ανεπανάληπτη περίπτωση στα ελληνικά γράμματα, καθώς η πολυτάραχη ζωή και ο μυστηριώδης θάνατός του εξακολουθούν να προσελκύουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, όσο και το σχετικά ολιγάριθμο αλλά πρωτοποριακό για την εποχή έργο του, κυρίως το μοναδικό του μυθιστόρημα “Το τρίτο στεφάνι”.
Ο Ηλίας Κατσούλης είναι ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό τραγούδι. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 χρόνων, στις 21 του Αυγούστου 2008, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Μας μίλαγες σαν την Πυθία Κι η σκέψη σου έφευγε στο άπειρο Σε μια θανάσιμη ευθεία Το μέλλον περπατάει ανάπηρο
Από την ποιητική συλλογή του Αντώνη Μπουντούρη Η ΑΛΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ (εκδ. ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ-2017).
Τρία κόκκινα γράμματα, χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές κι αγωνίστριες στρατευμένοι στον αγώνα για την κοινωνική συνειδητοποίηση και απελευθέρωση του ανθρώπου από την εκμετάλλευση, την ταξική σκλαβιά. Έναν αγώνα που ο Γ. Ρίτσος, «πάντα “παρών στο κάλεσμα της εποχής”», συμμετείχε με σώμα και ψυχή και υπερασπίστηκε με τη δράση του και το έργο του.
“…Νόμισαν πως με θάνατους κρεμάλες και σχοινιά/ πνίγεται ο πόθος του λαού κ’ η λεβεντιά της νιότης/ – μα δεν τη σφυγμομέτρησαν καλά την Κοκκινιά/ που δεν τη λύγισε κανείς φασίστας και προδότης…”
Οι ήρωές του μέσα από την πίστη, την αγάπη και τον έρωτα, παλεύουν να κρατήσουν την ψυχική τους ακεραιότητα σε έναν κατακερματισμένο κόσμο.
Η ανακοίνωση του κόμματός ου περί αποκηρύξεώς μου είχε σκοπό να προφυλάξει το κόμμα από έναν υποτιθέμενο εχθρό και οφείλεται σε σφαλερές ενδείξεις και υποβολιμαίες πληροφορίες. Είμαι βέβαιος ότι το κόμμα μου θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημά μου.
Κάποτε, σ’ ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριουδάκι, ήταν ένας άνθρωπος, λαίμαργος πολύ. Από την πολλή, μάλιστα, τη λιχουδιά του, κατέβαζε τις μπουκιές – πολλές φορές, αμάσητες.
Κι είχανε ονειρευτεί να τα ’χουν όλα δικά τους σπιτάρες η αφεντιά τους κι ο λαός να αιμορραγεί. Και το αστείο τέρμα πια, γιατί ο Κομαντάντε δε γελά.
