Ο αγωνιστής ο συνετός, ο δάσκαλος, με τη βαλίτσα στο χέρι Θα στέκει φάρος κι οδηγός μέχρι το κόκκινό μας καλοκαίρι
Διήγημα του Νικαραγουανού Ρουμπέν Νταρίο για τον αγώνα των Κουβανών εναντίον των Αμερικανών το 1898, επίκαιρο σήμερα που οι ΗΠΑ δεν έπαψαν να απειλούν την Κούβα. Ο Ρουμπέν Νταρίο με διορατικότητα έβλεπε τις ΗΠΑ σαν τον νέο βάρβαρο…
“Αυτό που μπορώ να πω είναι πως ο μεγαλύτερος ήρωάς μου είναι ο βραζιλιάνικος λαός”.
Η υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων, σ’όλο της το έργο ιχνηλατούσε πάνω στην απώλεια.
Δε με σκοτώνουν τη φλόγα δεν μπορείς να την σκοτώσεις με νομικά βιβλία και δίνει τέτοιο φώς, μοναδικό, στο Ράιχσταγκ σας.
Πότε απλά συναισθηματικός, πότε κοινωνικός ποιητής, πότε αντιτυραννικός και λάτρης της αρετής, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ελευθερίας, πότε θαυμαστής ανεπανάληπτος του αρχαίου κόσμου, πότε μεγαλόστομος ανθρωπιστής, μας χάρισε μια ποίηση που συνδυάζει τη γλωσσική στιλπνότητα με τη φιλοσοφική ανησυχία, η οποία είναι πραγματικά αξιόλογη.
“Αν μπορούσες να ακουστείς θα σου έδινα την ψυχή μου να την πας ως την άκρη του κόσμου… Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά στα παράθυρα των φυλακισμένων…”
Από την επιλογή εξαρτιέται η αμοιβή και η δικαίωση στον κρίσιμο χρόνο που δε βολεύεται μήτε στο πριν μήτε στο μετά…
«…η βία δεν [θα] είναι μόνο η μαμή της ιστορίας αλλά και η μάνα του νεογέννητου λαού» (Ρ. Δ.)
Σαν σήμερα, στις 2 του Αυγούστου 1824, γεννήθηκε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι ο «Φωτεινός», ποιητική σύνθεση που για θέμα της έχει μια παλιά εξέγερση κατά των Φράγκων στη γενέτειρά του, τη Λευκάδα.
