Η απήχηση και η διαδρομή στον χρόνο της νουβέλας του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού και τα συντηρητικά ήθη της βικτωριανής εποχής απέναντι στην γυναικεία σεξουαλικότητα και τον λεσβιασμό.
“17 Νοέμβρη Σαββάτου ξημερώματα Τρία τανκς σαν πελώρια φαντάσματα Κυκλώνουν το Πολυτεχνείο αυτόματα Και στων φοιτητών τα χείλη άσματα…”
Δολοφονήθηκε με σφαίρα στην καρδιά, στις 16 του Νοέμβρη 1973, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη, από τη φρουρά του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως της αμερικανοκίνητης χούντας και μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
“Αν είμαστε, όσοι είμαστε ακόμη άνθρωποι, σ’ αυτό το λοκ ντάουν, πρωτεύει το χρέος μας ν’ αντισταθούμε…”
Άγιος ο θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος αθάνατος
“Εδώ Πολυτεχνείο ,εδώ Πολυτεχνείο!» Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι, χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα, σε στόματα μανάδων η κατάρα…”
Ελάχιστα πρακτικός άνθρωπος. Τίμιος, ιδεολόγος. Μ’ όλη τη φτωχική του εμφάνιση, είχε αξιώσεις ευπατρίδου…
Ποιητής του μεσοπολέμου και κριτικός, ο Τέλλος Άγρας γεννήθηκε το 1899 και έφυγε από τη ζωή στις 12 του Νοέμβρη 1944. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Ιωάννου.
“Ο Γιάννης Ρίτσος, με το έμφυτο ταλέντο του, συνέβαλε στην κάθαρση από κάθε είδους συκοφαντία, στενόμυαλη και μηχανιστική αντίληψη της έννοιας «στρατευμένος» κομμουνιστής καλλιτέχνης, στρατευμένη ποίηση, στρατευμένη τέχνη.”
Σαν σήμερα, στις 11 του Νοέμβρη 1990, έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Ρίτσος, μέγας ποιητής της Ρωμιοσύνης και των οραμάτων μας
