Ύστερα από ενάμιση χρόνο κατά τον οποίο άνθρωποι από το χώρο του βιβλίου δούλεψαν σκληρά σε συνεχή επικοινωνία με το PEN International, ψηφίστηκε ομόθυμα η ίδρυση του PEN Greece στο Διεθνές Συνέδριο του PEN International.
“Στην χώρα μου πια δεν γελούν μόνο πουλούν όσα πονούν Ντύσου καλά, ήρθε ο βοριάς κι είναι φονιάς…”
Είμαι εργάτης της πόλης, τεχνίτης που λέμε σε τούτη τη χώρα, όμως το ιδανικό μου βλασταίνει σε έναν πλατύ διεθνιστικό ορίζοντα, στο δικαίωμα του να είσαι ελεύθερος και να απαιτείς δικαιοσύνη, αν και για να αγγίξεις αυτή την τελειότητα είναι απαραίτητο να χυθεί το δικό σου και το ξένο αίμα. (Από το Πρώτο Μανιφέστο του Σαντίνο, 1 Ιουλ. 1927)
“Πέτρα όσο πιάνει το μάτι και πιο πέρα Πέτρα που ολοένα και πυρώνει…”
Η Διδώ Σωτηρίου μας έδωσε την καλύτερη περιγραφή της ιστορίας του Μπελογιάννη και το πιο εμβληματικό βιβλίο για το δράμα των λαών της Μικράς Ασίας. Το τουρκικό κράτος τίμησε την προσφορά της πολύ πριν το ελληνικό, γιατί είχε το στίγμα της κομμουνίστριας, που έγραφε πάντα για τον απλό λαό…
δεν είναι που μας γονατίζουν τα δύσκολα, δεν είναι υποταγή. υπόκλιση είναι στους καιρούς,
– Η επανάσταση δεν είναι σπορ. Χρειάζεται προετοιμασία κι οργάνωση. Μη νομίσετε πως φτάνει να ρίξετε εσείς από δω ένα σύνθημα και η υπόθεση έληξε…
“«Ρόμπερτ Οπενχάιμερ!»/ Δεν έχετε ούτε τη δύναμη/ να φωνάξτε, παρών;/ Σήκω απάνω κατηγορούμενε!/ Ρόμπερτ Οπενχάιμερ!/ Δεν κρίνεσαι. Κρίθηκες…”
Προσπαθείς όμως. Προσπαθείς να σκοτώσεις τον μικρό φασίστα που κρύβεις μέσα σου. Θα σου πάρει καιρό. Αλλά είναι ο μόνος φόνος που επιτρέπεται. Επιβάλλεται μη σου πω. Ναι,ναι! Είσαι ένας μικρός… δολοφόνος τελικά.
“Απόψε, Φεντερίκο, σαν μελαμψός νοτιάς φτάνει πάνω στη σάρκα μου η ζεστή ανάσα σου…”
