Και με πιάνει μελαγχολία, όταν δε βλέ-όταν δε βλέπω τον Ηλία...

Μπορεί για κάποιους ο Λουκιανός να έγινε μόδα μες στην καραντίνα, αλλά ήταν πάντα διαχρονικός και επίκαιρος, βάζοντας τα γυαλιά σε διάφορους "πολιτικούς" καλλιτέχνες.

Πραγματική δυστοπία δεν είναι οι άδειοι δρόμοι στην πόλη, αλλά το μέλλον που μας ετοιμάζουν, με αφορμή τον κορονοϊό και όχι μόνο.

Και όχι, δε φταίει που περνάει τα σαράντα...

...να λέει πως η μπάλα εκεί θα καρφωθεί

Είναι οι ίδιοι που έμαθες να τους λες συντεχνία, βολεμένους δημόσιους υπαλλήλους, λαμόγια που παίρνουν φακελάκι. Σήμερα τους λες ήρωες. Αύριο θα τους δεις ξανά στον δρόμο να διεκδικούν. Μην ξεχάσεις να τους χειροκροτήσεις τότε. Κι ακόμα καλ...

Τα δυο αδέρφια έβαλαν στη θέση του έναν θρασύδειλο που το έπαιζε μάγκας εκ του ασφαλούς και τους έβριζε χυδαία, για να νιώσει σημαντικός.

Κι αυτός αντέδρασε δείχνοντας το ποιόν του: "Πρώτα με έλεγαν φασίστα, μετά ναζί, στο τέλος θα με πούνε και π...στη".