Ο Σεργκέι Ναζάροβιτς Μπούμπκα είναι ο μεγαλύτερος αθλητής στην ιστορία του επί κοντώ. Δήλωνε πως δε θα αυτομολήσει ποτέ, γιατί η ΕΣΣΔ του δίνει ό,τι χρειάζεται. Αλλά μετά το '91, άρχισε να ανεβάζει πόντο-πόντο το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ, γ...

Ο Νταβίντ Βίγια θα δικαιούταν τη χρυσή μπάλα των υποτιμημένων παικτών, αφού άργησε να κερδίσει την αναγνώριση και να συμπεριληφθεί μεταξύ των κορυφαίων.

Ο Ράιαν Γκιγκς δεν ήταν ποτέ πιστός στην ζωή του, παρά μόνο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη στρογγυλή θεά, που ήταν για αυτόν μια σχέση ζωής.

Λίγοι παίκτες έχουν αδικήσει τόσο πολύ τον εαυτό τους, αφήνοντάς μας με την απορία "τι θα γινόταν αν...". Κι ακόμα πιο λίγοι έχουν φέρει τέτοια κύματα μπασκετικής καψούρας -που δένει διαλεκτικά με τους αυτοκαταστροφικούς τύπους- στο κοινό.

Ένας ρομαντικός αριστερός στην εποχή του επαγγελματισμού, που μάγεψε μες στα γήπεδα, αλλά μας απασχόλησε ακόμα περισσότερο με όσα έκανε έξω από αυτά.

Οι μεγάλες ομάδες ξεκινάνε από τον τερματοφύλακα. Και ο Πίτερ Σμάιχελ ήταν η καλύτερη απόδειξη για αυτό...

Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε μπορεί να μην έπαιρνε άριστα 10 σε όλους τους τομείς, αναδείκνυε όμως με τον καλύτερο τρόπο τις κλίσεις και τα ταλέντα των αθλητών του.

Ήταν ο τίμιος γίγαντας πριν το "τιρινίνι" του 87', μέλος της γενιάς που έστρωσε το δρόμο προς τη μεγάλη εκτόξευση, ο πύργος της Εθνικής πριν τον Φασούλα, και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μπασκετικές μορφές, ως και τις μέρες μας.