Στο τρελοκομείο…

Ιστορίες ποδοσφαιρικής τρέλας από όλα τα μήκη της Ευρώπης…

30 χρόνια πριν, ο Καραμανλής σε ρόλο “εθνάρχη” που μοιράζει χρησμούς ως βαρυσήμαντες δηλώσεις, είχε πει ότι η χώρα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο. Και πού να έβλεπε τι γίνεται εκτός συνόρων…

Στην Αγγλία, στον τελικό του Καραμπάο Καπ -που απέκτησε και χορηγό, για να γίνει πιο αστεία διοργάνωση- η Τσέλσι είχε νωπές αναμνήσεις από την 6άρα που εισέπραξη κόντρα στη Σίτι κι αυτή τη φορά έστησε πίσω το πούλμαν της, για να πάει το ματς στην παράταση και στα πέναλτι. Εκεί δικαιούνταν μια ακόμα αλλαγή κι ο Σάρι θέλησε να αλλάξει τερματοφύλακα εν όψει της “ρώσικης ρουλέτας” στο τέλος, πιο πολύ σαν ψυχολογικό τρικ για τον αντίπαλο. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον πόλεμο νεύρων που θα του έκανε ο βασικός του τερματοφύλακας Κέπα, που σήκωσε δικό του μπαϊράκι και αρνούνταν να βγει από το γήπεδο…

Οι σκηνές που ακολούθησαν είναι απείρου κάλλους για να αποδοθούν με λόγια και μια συμβατική περιγραφή…

Τελικά ο Σάρι δεν έφυγε από το γήπεδο, αλλά είναι ζήτημα αν θα παραμείνει στην ομάδα. Ενώ ο Βάσκος κίπερ έμεινε με το στανιό στο γήπεδο κι απέκρουσε ένα πέναλτι στη σχετική διαδικασία, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την ομάδα του και για τον τίτλο, που πήγε στα χέρια της Σίτι. Κι επειδή δεν ήταν αρκετός ούτε τόσος σουρεαλισμός, οι πρωταγωνιστές του επεισοδίου αποφάσισαν να το ρίξουν κι αυτοί στην τρελή, αποδίδοντας τα πάντα σε μια… παρεξήγηση. Ω με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο…

Και τι λέει για αυτό η διοίκηση της Τσέλσι; Ζυγίζει τα δεδομένα: από τη μια ένας φέρελπις τερματοφύλακας που κόστισε 85 μύρια και από την άλλη, ένας προπονητής που φαίνεται τελειωμένος, να μετράει μέρες στον πάγκο. Εσύ δηλαδή, φίλε αναγνώστη, ποιον θα στήριζες στη θέση της; Θα έβαζες τιμωρία στον Κέπα;

Λίγη ώρα πριν, στο ντέρμπι του νησιού, Γιουνάιτεντ-Λίβερπουλ, είχαμε τέσσερις τραυματισμούς και ισάριθμες αναγκαστικές αλλαγές στο ημίχρονο (ήταν θέλημα θεού, όπως θα έλεγε και μια ψυχή). Κι αυτό ήταν μάλλον ό,τι πιο ενδιαφέρον συνέβη σε ένα κακό ματς, που το τέλος του βρήκε τους πάντες ευχαριστημένους. Τους ουδέτερους που τελείωσε, τους Κόκκινους διάβολους (που έγιναν Ερυθρός Σταυρός) γιατί επιβίωσαν και τη Λίβερπουλ γιατί έμεινε στην κορυφή, ένα βαθμό μπροστά από τη Σίτι, αλλά τώρα πλέον έχει να παλέψει με τους εφιάλτες της και τους δαίμονές της.

Στην Ισπανία πάλι, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν πιο πολλά προβλήματα απ’ όσα θα έλυναν με το VAR, δηλαδή με τη χρήση βίντεο για τις επίμαχες φάσεις -το οποίο έχει στερήσει μέχρι στιγμής στο Μοράτα δύο γκολ απέναντι στις παλιές του ομάδες, Ρεάλ και Γιουβέντους. Χτες, όλη η Λίγκα γελούσε με την απόφαση για πέναλτι στη βουτιά του Καζεμίρο της Ρεάλ απέναντι στη Λεβάντε, μετά από μια κλοτσιά στον αέρα, που τον γκρέμισε με το ωστικό της κύμα…

Η Ατλέτικο που νιώθει αδικημένη από το ντέρμπι της Μαδρίτης, πρόλαβε να του δώσει ένα Όσκαρ υποκριτικής, για να απαντήσει στους συμπολίτες ο Ντάνι Καρβαχάλ προτείνοντας τις οσκαρικές ταινίες με το 10ο και το 11ο Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, απέναντι στην Ατλέτικο (το 14′ και το 16′ αντίστοιχα). Λίγο καλύτερα πάντως από ό,τι την Τετάρτη, στο Ατλέτικο-Γιουβέντους, που ο Σιμεόνε έδειχνε με πάθος τα τρία του, μετά από το πρώτο γκολ που το βίωσε οργασμικά, ενώ ο Κριστιάνο έδειχνε τα πέντε Τσου-Λου του, για να απαντήσει στο πλήθος που τον γιούχαρε.

Στην άλλη γωνιά της Ευρώπης και του Όριαν Εξπρές, ο Μήτρογλου έκανε ντεμπούτο στα γκολ με τη νέα του ομάδα, τη Γαλατασαράι, χαρίζοντάς της τη νίκη στο 95′, με τα μεγάφωνα του γηπέδου να παίζουν σκυλάδικα (Πάνο Κιάμο): “Στο τρελοκομείο” και τον σκόρερ να ξεσηκώνει τους ζουρλούς στην κερκίδα. Κι άντε να ξεχωρίσεις πάνω στον πανικό, το… “καθαρό ελληνικό DNA” μες στους ανατολίτικους ήχους, την κοψιά του Μήτρογλου και το ελληνοπρεπές επώνυμό του. Για να μην πιάσουμε τον κόσμο στις κερκίδες και τα οπαδικά έθιμά του…

Στο μπάσκετ τέλος, η Εθνική ολοκλήρωσε με τα δεύτερα μια θριαμβευτική πορεία προς το Μουντομπάσκετ της Κίνας και πιθανότατα τη θέση του επικεφαλής του ομίλου της στην τελική φάση -αν βγει άκρη με το μουρλό σύστημα αξιολόγησης και κατάταξης της FIBA- νικώντας στη Βαμβέργη τη Γερμανία. Τώρα εν όψει Μουντομπάσκετ, κάποιοι ονειρεύονται επιστροφή του Ζήση και άλλη αυτήν του Αντετοκούμπο. Αλλά το βασικό ερώτημα είναι αν δικαιούνται ευκαιρίες κι όσοι τράβηξαν κουπί στα δύσκολα, δηλαδή στην άχαρη διαδικασία των προκριματικών, που άφησε πολλά ονόματα έξω -όπως την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλοβενία. Και το ερώτημα μπαίνει βασικά για τον ηρωικό Παναγιώτη Βασιλόπουλο, που είχε να παίξει στην Εθνική από την τελευταία φορά που είχε να πάει η ομάδα στο Πεκίνο, για τους Ολυμπιακούς του 08′ -κι έκτοτε βαρέθηκε να μετράει χειρουργεία και ατυχίες.

Ματώνει τη φανέλα…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: