Δημοψήφισμα: Ευρωλίγκα ή Φίμπα;
Εμείς και σαν κομμουνιστές, ονειρευομάστε ένα άθλημα μακριά απο τα συμφερόντα και τα κέρδη της κάθε …”λυκοσυμμαχίας”. καλούμε το κόσμο να ψηφίσει όχι στην Ευρωλίγκα, όχι στη Φίμπα και ένα μεγάλο ΝΑΙ στον υγιή ερασιτεχνικό αθλητισμό και στον έρωτα με την πιο όμορφη ”σπυριάρα”.
Με αφορμή τις εξαγγελίες περί… δημοψηφίσματος αποχώρησης από την Ευρωλίγκα απο τον -το λιγότερο αυθόρμητο και παρορμητικό- πρόεδρο της ΚΑΕ Παναθηναικός, Δημήτρη Γιαννακόπουλο, και εν αναμονή του 2ου γύρου των περίφημων ”παραθύρων” για τα προκριματικά των Εθνικών ομάδων, βγαίνει πάλι στο προσκήνιο η περίφημη κόντρα των δύο ομοσπονδιών.
Μία κόντρα που κρατάει χρόνια. Από τη διάσπαση της Ευρωλίγκας με τη Σουπρολίγκα το 2001, όπου πάλι αποστάτης ήταν ο Παναθηναικός μαζί με άλλα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως η Μακάμπι, η ΤΣΣΚΑ και η Εφές. Από την άλλη μεριά τον αντίθετο δρόμο διάλεξαν η Ρεάλ, ο Ολυμπιακός, η Μπαρτσελόνα, η Ταουγκρές (που αλλάζει πιο πολλά ονόματα και απο τη… Μακεδονία). Τον επόμενο χρόνο όμως η Ευρωλίγκα και η ΦIMΠΑ ήρθαν σε συμφωνία για την ύπαρξη μίας και μόνο ενιαίας διοργάνωσης, με τον Τζόρντι Μπερτομέου να φαίνεται νικητής στην διαπραγμάτευση καθώς οι ομάδες ενσωματώθηκαν στο Euroleague Basketball, που δεν ήταν πια υπο την αιγίδα της Φίμπα.
Η φουρτούνα είχε καταλαγιάσει για χρόνια, μέχρι τη μετατροπή της Ευρωλίγκας το 2015 σε μια κλείστη λίγκα 16 όμαδων με δεκαετή συμβόλαια, ακυρώνοντας με αυτό τον τρόπο την όποια προσπάθεια των ομάδων στις εγχώριες διοργάνωσεις τους για συμμετοχή στην κορυφαία διασυλλογική οργάνωση. Οι αντιδράσεις ήταν έντονες από την παγκόσμια ομοσπονδία που φάνηκε να χάνει όλη τη δύναμή της και την επιρροή της στο άθλημα. Οι συνεχείς παραχωρήσεις που έκανε χρόνο με το χρόνο, ήρθαν και την πλάκωσαν.
Πέρα από την εικόνα του θεάματος της Ευρωλίγκας, υπάρχουν πράγματα που είναι πιο σημαντικά όχι μόνο για την ύπαρξη του ίδιου του αθλήματος. Οι εθνικές ομάδες αλλά κυρίως τα τμήματα υποδομής τους ελέγχονται απο τη ΦΙΜΠΑ. Η ΦΙΜΠΑ, όπως και οι άλλες Παγκόσμιες ομοσπονδίες των υπολοίπων αθλήματων, είναι αυτή που χρειάζεται να βάλει στο τέλος τους κανόνες, που καθορίζει στο τέλος την είκονα πίσω από τη βιτρίνα.
Από την άλλη δεν μπορεί κανείς να διαψεύσει το γεγονός ότι το προϊόν της Ευρωλίγκα έχει αναβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό, έχει γίνει ιδιαίτερα ελκυστικό, έχει καθηλώσει κάθε Πέμπτη-Παρασκευή πολλούς Ευρωπαίους στις τηλεοράσεις. Ο ανταγωνισμός σε σχέση με την προηγούμενη φόρμα της διοργανώσης έχει ενταθεί, όπως και οι εκπλήξεις. Πολλοί λένε ότι δεν έχει να ζηλέψει και σε τίποτα από το NΒΑ.
Η αποκορύφωση -ως τώρα- αυτής της διαμάχης ήρθε στα μέσα του Οκτώβρη. Οι εθνικές ομάδες και οι σύλλογοι έπαιζαν αγώνες την ίδια μέρα και την ίδια ώρα. Καμία από τις δύο ομοσπονδίες δεν έκανε πίσω, και στη μέση έμεναν οι αθλήτες, οι φίλαθλοι του αθλήματος και στο τέλος το ίδιο το άθλημα.
Στο στυγνό επαγγελματικό αθλητισμό όλα είναι αποτέλεσμα συμφερόντων. Συμφερόντων που συγκρούονται και όχι αναίμακτα. Συμφέροντα που έχουν τις δικές τους ”ομάδες” επιρροής. Στο πλευρό λοιπόν της ΦΙΜΠΑ είναι χρόνια η ΚΑΕ Παναθηναικός. Όσο χόντραινε η κόντρα μεταξύ των δύο, τα αποτελέσματα-αντίποινα ήταν εμφανή κυρίως στο κομμάτι της διαιτησίας. Για να επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα του… δημοψηφίσματος, οι οπαδοί του Παναθηναικού καλούνται να υποστηρίξουν τα… δίκια τους και τα δίκια της ΦΙΜΠΑ και του προέδρου της ΚΑΕ με αντίτιμο να μην παρακολουθούν την όμαδα τους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και την υποβάθμιση με συμμετοχή σε μια ευρωπαϊκή λιγκα με χαμηλότερο επίπεδο και ανταγωνισμό.
Ο πράσινος συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι ευνοϊκός και το ενδεχόμενο οι οπαδοί -οποιαδήποτε λυκοσυμμαχία και να επιλέξουν- να δουν να συνεχίζεται η… αδικία για την ομάδα τους, είναι πιο πιθανό απο ποτέ.
Εμείς και σαν κομμουνιστές, ονειρευομάστε ένα άθλημα μακριά απο τα συμφερόντα και τα κέρδη της κάθε… ”λυκοσυμμαχίας”. Καλούμε τον κόσμο να ψηφίσει όχι στην Ευρωλίγκα, όχι στη Φίμπα και ένα μεγάλο ΝΑΙ στον υγιή ερασιτεχνικό αθλητισμό και στον έρωτα με την πιο όμορφη ”σπυριάρα”.
