Ακούστε τους κομμουνιστές για το ποδόσφαιρο

Φωνάζει εδώ και χρόνια το κόμμα του Λαού πως το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό άθλημα και σε αυτό το χαρακτήρα πρέπει να επιστρέψει. Ουτοπικό; Ναι ουτοπικό. Αλλά σωστό! Την κατάργηση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων στην χώρα του, την Ιταλία, είχε προτείνει και ο φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο που δεν τον έλεγες και… κομμουνιστή.

Αναδημοσιεύουμε από τη “Μεσόγειο” της Κρήτης, ένα πολύ εύστοχο άρθρο του Μάριου Διονέλλη, για την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τη ρίζα του κακού και τις προτάσεις των κομμουνιστών που δίνουν διέξοδο και προοπτική.

Αν αυτές τις ώρες παρακολουθείτε με δέος τις εξελίξεις με τους πιστολάδες προέδρους στα γήπεδα (και μη θεωρήσετε πως μιλώ μόνο για τον Σαββίδη, άνθισαν και ανθίζουν κι άλλα μπουμπούκια αυτού του είδους και μάλιστα μερικά από αυτά Κρητικής προελεύσεως) τότε σίγουρα θα περιμένετε μια κάποια λύση από την πολιτεία, από την κυβέρνηση συγκεκριμένα που αυτή την περίοδο διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου (και συνεπώς και του ποδοσφαίρου).

Κρατήστε μια μικρή πρόβλεψη πριν από τις όποιες εξελίξεις:

Όπως φαίνεται, σε λίγες ώρες θα ανακοινωθούν μέτρα αντιμετώπισης της αθλιότητας που έχει κατακτήσει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Από διακοπή του πρωταθλήματος (θεωρήστε τη σίγουρη) μέχρι αποχώρηση των ελληνικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις. (Μοντέλο Θάτσερ μετά τα γεγονότα στο Χέιζελ). Σταθείτε λοιπόν σε μια γωνιά και προβλέπω πως θα έχετε την ευκαιρία να καταγράψετε το εξής φαινόμενο:

Όσοι σήμερα ζητούν επιτακτικά από την κυβέρνηση να κάνει κάτι (ήδη λένε πως με μεγάλη καθυστέρηση έκανε τη δήλωσή του ο αρμόδιος υφυπουργός Αθλητισμού), όσοι λοιπόν ζητούν «λύση εδώ και τώρα» θα είναι ακριβώς οι ίδιοι που θα κατακεραυνώσουν τους ιθύνοντες για όποια απόφαση και να πάρουν. Στην πρώτη φάση η κατηγορία είναι: «Δεν κάνετε τίποτα και αφήνετε το ποδόσφαιρο να καταστραφεί». Στη δεύτερη φάση η κατηγορία είναι: «Με αυτά που αποφασίσατε εσείς καταστρέφετε το ποδόσφαιρο».

Εδώ είμαστε και θα το δείτε…

Και τί να κάνουμε;

Να ακούσουμε το ΚΚΕ. Φωνάζει εδώ και χρόνια το κόμμα του Λαού πως το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό άθλημα και σε αυτό το χαρακτήρα πρέπει να επιστρέψει. Ουτοπικό; Ναι ουτοπικό. Αλλά σωστό!
Την κατάργηση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων στην χώρα του, την Ιταλία, είχε προτείνει και ο φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο που δεν τον έλεγες και… κομμουνιστή.

Σταχυολογώ λοιπόν (και ενστερνίζομαι πλήρως) από κατά καιρούς ανακοινώσεις του ΚΚΕ με αφορμές επεισόδια και ασχήμιες στο χώρο του ποδοσφαίρου την τελευταία δεκαετία:

– Κατάργηση των ΠΑΕ – ΚΑΕ. Κατάργηση κάθε είδους επιχειρηματικής δράσης στο ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό.

– Απόδοση όλων των χρεών των ΠΑΕ – ΚΑΕ στο Δημόσιο

– Αποπομπή όλων των ΠΑΕ και ΚΑΕ από το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων και ένταξή τους στο Υπουργείο Οικονομίας εφόσον μιλάμε για οικονομικές επιχειρήσεις.

– Καμία χρηματοδότηση στις ΠΑΕ – ΚΑΕ.

– Άμεση διακοπή συμμετοχής ελληνικών ομάδων σε παιχνίδια τζόγου (ΣΤΟΙΧΗΜΑ κτλ).

– Να ενισχυθεί σε επιστημονικό προσωπικό, υποδομές και χρηματοδότηση η φυσική αγωγή και ο αθλητισμός στα σχολεία και στις γειτονιές.

— Να αυξηθεί η τακτική επιχορήγηση των αθλητικών ομοσπονδιών και των ερασιτεχνικών σωματείων ώστε να μη χρειάζονται τον κατά τόπους παράγοντα – χορηγό, που σταδιακά συναλλάσσεται με βουλευτές δημάρχους κτλ ασκώντας επιρροή μέσω των οπαδών της ομάδας.

— Σύγχρονες, δημόσιες, ανοιχτές και δωρεάν σε όλους τους αθλούμενους αθλητικές εγκαταστάσεις. Αύξηση των επιχορηγήσεων για τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ), με μαζικούς μόνιμους διορισμούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες συντήρησης και λειτουργίας.

Διαφωνείτε;

Και μια σημείωση για τη φωτογραφία:

Ο κύριος που βλέπετε εδώ να κουνάει το δάχτυλο στον πρόεδρό του είναι ο Adelinho Vieriinia,ο αρχηγός της ομάδας του ΠΑΟΚ γεννημένος το 1986. Κατά τα φαινόμενα φαίνεται να λέει στον εργοδότη του πως αυτό που κάνει, η εισβολή του δηλαδή στο γήπεδο, είναι απαράδεκτο. Του το λέει μάλιστα, την ώρα που δίπλα στον εργοδότη του βρίσκονται και δυο τρεις μπράβοι να τον συγκρατούν (προφανέστατα όλοι κουμπουροφόροι).

Ο δε συμπαίκτης του μοιάζει μάλλον απορημένος με τον αρχηγό, όχι με τον πρόεδρο και με μια έκφραση (ρε μαλάκα αυτός είναι ο πρόεδρος…)

Όχι, ασφαλώς δεν είναι όλα σάπια, αλλά δυστυχώς, και οι λιγοστοί ανθοί που απέμειναν τροφοδοτούνται πια από τις ίδιες σάπιες ρίζες του δέντρου που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Διαφωνείτε;

Μάριος Διονέλλης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: