Και στο τέλος κερδίζουν οι «κομμουνιστοσυμμορίτες»

Ακόμα κι αν η εκδήλωση γίνει τελικά χωρίς εκπρόσωπο της κυβέρνησης, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως το κόμμα της ΝΔ, μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, γνωρίζουν καλά ποιος ήταν και ποιος είναι ο πραγματικός τους εχθρός – τόσο στον εμφύλιο όσο και σήμερα.

Διαβάζουμε σε δημοσίευμα στην Καθημερινή πως ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, στρατηγός ε.α. Αλκιβιάδης Στεφανής, αναμένεται να μην παραστεί τελικά στην εκδήλωση που διοργανώνει στον Γράμμο και στο Βίτσι η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού, αφού η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να αποσύρει τη συμμετοχή του.

Μια σχεδόν αυτονόητη κίνηση, που όμως έδωσε το δικαίωμα στα κάθε λογής φασιστόμουτρα να βγουν από το καβούκι τους και να αρχίσουν να αναπαράγουν τα γνωστά κλισέ περί «ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς».

Ίσως, αν το καλοσκεφτεί κανείς, η κυβέρνηση να μην είχε εξαρχής σκοπό να στείλει εκπρόσωπο στην εκδήλωση. Να ήθελε απλώς να προκαλέσει αντιδράσεις για να μπορέσει στη συνέχεια να δείξει πως υποχωρεί, αφήνοντας να εννοηθεί πως η «αριστερά» κυβερνάει αυτόν τον τόπο.

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν για να συσπειρώσει το συντηρητικό της ακροατήριο, κρατώντας το σε εγρήγορση, παρότι γνωρίζει προκαταβολικά πως όλο και κάποιος από αυτούς που περπατούν με τον εθνικισμό να τους τρέχει από τα μπατζάκια θα λοξοδρομήσει, αναζητώντας αλλού ένα πιο καθαρό ακροδεξιό αποκούμπι.

Πάντως, ακόμα κι αν η εκδήλωση γίνει τελικά χωρίς εκπρόσωπο της κυβέρνησης, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως το κόμμα της ΝΔ, μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, γνωρίζουν καλά ποιος ήταν και ποιος είναι ο πραγματικός τους εχθρός – τόσο στον εμφύλιο όσο και σήμερα.

Δεν έχουν αυταπάτες πως στον εμφύλιο ηττήθηκαν οι «κομμουνιστοσυμμοριτές» – ακούς Πρετεντέρη; –, αλλά ο λαός που πάλευε να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.

Δεν τα κατάφερε τότε, παρά τον τιτάνιο αγώνα που έδωσε κόντρα σε όλους και σε όλα, αλλά να είστε σίγουροι πως δεν αργεί η στιγμή που θα τα καταφέρει…

«Κι αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ’ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος για κάτι πιο μακρινό».

(Τάσος Λειβαδίτης)

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: