Μια αναγκαία απάντηση στο «Gay Pride και Αριστερά» 

Κόντρα, διάλογος και ύφος. Διαλέξαμε αυτόν τον τίτλο για τη στήλη του υπογράφοντος καλού μας αναγνώστη ως υπενθύμιση διατυπωμένη με σεβασμό προς όλους τους αναγνώστες μας, κυρίως σ’ αυτούς που δεν μας απευθύνονται γραπτώς. Ευπρόσδεκτες και οι διαφωνίες και οι κόντρες και οι αντιπαραθέσεις. Θα θέλαμε όμως λίγο περισσότερο κόπο για το ύφος επιστολών, άρθρων κλπ, που να ταιριάζει βρε αδερφέ στο ύφος του στόχου μας που είναι «βολή στους βολεμένους». Γιατί αλλιώς, κάποιος θα φάει αδέσποτη, και τότε η ουσία της μάχης σε ζοφερούς καιρούς θα χαθεί στη διαδικτυακή ευκολία. Όβερ.

                                                                                                                                              Κατιούσα

Μια αναγκαία απάντηση στο «Gay Pride και Αριστερά» 

Πριν από λίγο καιρό κάποιος κύριος Ραφαήλ Παπαδόπουλος με άρθρο του με τον εξής «πιασάρικο» τίτλο « Gay Pride και Αριστερά», επιχείρησε σαφώς «καλοπροαίρετα» να ασκήσει μία κριτική στη στάση της Αριστεράς (;) σχετικά με το ζήτημα του Gay Pride, του έμφυλου , και του σχετικού με τον σεξουαλικό προσανατολισμό δικαιωματισμού. Πριν προχωρήσουμε στην οποιαδήποτε ανάλυση του περιεχομένου και της συλλογιστικής της κατά φαντασίαν «εκ των αριστερών» κριτικής του συγκεκριμένου κυρίου, οφείλουμε να επισημάνουμε το εξής: Είναι ευπρόσδεκτη γενικά κάθε διαφορετική άποψη και στάση, ιδίως όσον αφορά τόσο σύνθετα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Ανεξάρτητα, δηλαδή, από την ιδεολογική αφετηρία και το  ιδεολογικοπολιτικό και κοινωνικοταξικό υπόβαθρο, ο διάλογος είναι πάντοτε θεμιτός, αρκεί ο συνομιλητής να χαρακτηρίζεται τουλάχιστον από στοιχειώδη σοβαρότητα και λογική. Δύο χαρακτηριστικά που δυστυχώς απουσιάζουν από τον κύριο Ραφαήλ Παπαδόπουλο ή μπορεί (αυτό είναι και το πιο πιθανό) να διαθέτει και τα δύο, απλώς στην προσπάθεια του να ενταχθεί και αυτός στην μεγάλη οικογένεια των επαγγελματιών (και μη) ΚΚΕδολόγων και αντι-ΚΚΕδων κάπου στο ενδιάμεσο πιθανώς να τα έχασε. Και για να προλάβω τους γνωστούς εξυπνακισμούς ότι το ΚΚΕ δήθεν δεν αποδέχεται την οποιαδήποτε κριτική και ότι όποιος δεν συμφωνεί μαζί του είναι «αντικομουνιστής και προβοκάτορας», το ξεκαθαρίζω: κάθε κριτική είναι αποδεκτή και συζητήσιμη. Αρκεί φυσικά να μην διαστρεβλώνεις ύπουλα τις θέσεις του Κόμματος για να επιτεθείς χυδαία και να εκτοξεύσεις λάσπη. Ε τότε ναι, εξ ορισμού είσαι προβοκάτορας!

Επί του παρόντος άρθρου τώρα….

Αρχικά από τον τίτλο και μόνο, ο αρθρογράφος ψεύδεται. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στο κείμενο, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι βασικός στόχος του κύριου Ραφαήλ Παπαδόπουλου είναι το ΚΚΕ και όχι γενικά η Αριστερά (με ερωτηματικό εδώ καθώς αγνοούμε το πως προσδιορίζει ο συγκεκριμένος κύριος τον χώρο της Αριστεράς). Η ίδια η πραγματικότητα τον διαψεύδει καθώς τα περισσότερα κόμματα ή οργανώσεις που αυτοπροσδιορίζουν τον εαυτό τους στην Αριστερά στήριξαν και συμμετείχαν στο φετινό Pride. Πλην ΚΚΕ… Αυτό, φυσικά, επιβεβαιώνεται λίγο παρακάτω στο κείμενο με τη χρήση των φράσεων «σεχταριστικός» και «ιδεολογική καθαρότητα». Όσοι έχουν παρακολουθήσει τα του κινήματος, έστω και λίγο, θα επιβεβαιώσουν το γεγονός  ότι στο βασικό λεξιλόγιο του σωστού αντι-ΚΚΕ, είτε σοσιαλδημοκράτη, είτε οπορτουνιστή (είτε τείνει προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά) οι λέξεις «σεχταρισμός», «περιχαράκωση», «δογματισμός» κ.α. κατέχουν τα πρωτεία…

Δεύτερον, ο κύριος Ραφαήλ Παπαδόπουλος παρουσιάζει ως αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο τις τοποθετήσεις «διαδικτυακών φίλων και γνωστών προσκείμενων στο ΚΚΕ» οι οποίες «επικρίνουν το Gay Pride και τα αιτήματα του ως έκφανση του φιλελεύθερου δικαιωματισμού…». Ας ενημερώσει, λοιπόν, κάποιος τον κύριο Παπαδόπουλο ότι τα άτομα στα οποία αναφέρεται ούτε φίλοι ούτε προσκείμενοι είναι στο ΚΚΕ, και προφανώς δεν εκφράζουν την επίσημη θέση του Κόμματος. Μάλιστα, τόσο ο Γ. Ρ. όσο και ο Δ. Π., γνωστοί γυρολόγοι του εξωκοινοβουλίου, μόλις πρόσφατα εξέφρασαν την συμπόρευση τους με το ΚΚΕ, ο καθένας για διαφορετικούς προσωπικούς λόγους. Συγκεκριμένα, ο Δ. Π. έχει εκφράσει δημόσια ουκ ολίγες φορές την αντιεπιστημονική του θέση τόσο για το έμφυλο και το κοινωνικό φίλο όσο και για το LGBTQ κίνημα πολύ πριν συμπορευθεί με το ΚΚΕ, τότε που ακόμα ήταν στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.  Μην ξεχνάμε ότι ο Δ. Π. είναι ο ίδιος κύριος που κουνούσε το δάχτυλο στους απεργούς λιμενεργάτες της COSCO και τους ειρωνευόταν όταν εκείνοι θρηνούσαν νεκρό συνάδελφο τους και απεργούσαν κόντρα σε θεούς και δαίμονες, ενώ ταυτόχρονα υπερασπιζόταν το κινέζικο κεφάλαιο και τους Κινέζους καπιταλιστές. Είναι ο ίδιος κύριος που με το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, στο όνομα του μαρξισμού, αναπαρήγαγε την ρωσική προπαγάνδα παίζοντας το ρόλο του φερέφωνου του Ρωσικού ιμπεριαλισμού, κατηγορώντας ευθέως το ΚΚΕ και τη συνεπή λενινιστική του στάση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ως φιλοΝΑΤΟική. Καταλαβαίνουμε, δηλαδή, ότι ο συγκεκριμένος κύριος ουδεμία σχέση έχει με το ΚΚΕ. Πως θα μπορούσε άλλωστε να έχει όταν σε πρόσφατες δημοσιεύσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης  ειρωνευόταν τον ένα αιώνα ζωής και δράσης του Κόμματος και παράλληλα το χαρακτήριζε ως «μαγαζάκι». Άρα, το να αξιοποιείς τέτοια παραδείγματα για να επιτεθείς στο ΚΚΕ, όντως σε κάνει λίγο προβοκάτορα….

Υ. Γ. Όσον αφορά το περιεχόμενο του άρθρου, το ΚΚΕ έχει τοποθετηθεί δημόσια. Τόσο ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (εδώ και εδώ) όσο και οι βουλευτές του Κόμματος ( εδώ ) έχουν αναπτύξει τη θέση του Κόμματος για το έμφυλο, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και το σύμφωνο συμβίωσης. Θέσεις που προφανώς έρχονται σε αντιπαράθεση με τον αστικό  δικαιωματισμό που άμεσα ή έμμεσα υπερασπίζονται ή εξυπηρετούν διάφορες οπορτουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που με την στάση τους αθωώνουν τον καπιταλισμό, το σύστημα, δηλαδή,  που τροφοδοτεί και εντείνει τις κοινωνικές αντιθέσεις και τις σχέσεις εκμετάλλευσης. Η θέση, λοιπόν, του ΚΚΕ για τον αγώνα για την οριστική κοινωνική απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων είναι ότι θα πρέπει να συνδυαστεί με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και την άνοδο της εργατικής τάξης στην εξουσία.

                                 Γιώργος Κατημερτζής