Δημήτρης Αγραφιώτης – Πυγολαμπίδες

«Οι θεοί βαρέθηκαν ν’ ακούνε τις ίδιες προσευχές.                                                                                          

                                                                    Οι άγγελοι χάσανε τα φτερά τους, 

                                   είναι πια πεζοί,

                                                                   κι οι χιλιάδες άγιοι χωρίς πτυχία,

                                                                   χιλιάδες άγιοι… δεν πείθουν πια, 

                                                                                      μπήκανε όλοι τους στη φυλακή της μνήμης.

                                                 Μείναμε μονάχοι εμείς, 

                                                           σκεφτικοί, χωρίς παρηγοριά,

                                                      αποζητώντας μια λύση…».

                                                            ***

                                                        «Δεν έχουμε πια ομπρέλες, 

                                                                    τρύπησαν απ’ το ορμητικό χαλάζι 

                              της Ιστορίας.

                                                 Πώς θα φυλαχτούμε;».

                                                                                                              (αποσπάσματα από ποιήματα της συλλογής)

Εκεί κάπου στα ζοφερά μονοπάτια μιας εποχής που πασχίζει να συνθλίψει οράματα, ευγενή αισθήματα και την ίδια την ομορφιά της φύσης, φεγγοβολούν πεισματικά οι πυγολαμπίδες της ζωής, της τέχνης και της Ιστορίας. Και γίνονται μια διακριτική αλλά αισθητή υπόμνηση για την απαράγραπτη αλήθεια: ο άνθρωπος διαφεντεύει τη μοίρα του και κανείς άλλος.

   Η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Αγραφιώτη, κεντημένη με ευαισθησία και αγωνία κοινωνική και ιστορική, ντυμένη με μια λεπτή αύρα μελωδικών συνειρμών και ποικιλόμορφων ηχοχρωμάτων που η φύση και η ανθρώπινη δημιουργία γεννούν, φωτίζει χαμηλόφωνα και υποβλητικά μικρά και μεγάλα πάθη. Χωρίς κραυγές, χωρίς μοιρολατρία. Με εμφανή όμως τη λαχτάρα να ξορκίσει τη λήθη που απειλεί τα έργα και τις ημέρες όλων μας. Κι έτσι, ανασύρει νοσταλγικά και υψώνει ως λάβαρα μνήμες, όνειρα και πόθους, οδηγούς στην αναμέτρηση με τον αδυσώπητο χρόνο. 

    Μέσα από ένα προσεχτικά σχηματισμένο παζλ εικόνων, συντεθειμένο τόσο από τις βαθιά χαραγμένες στη μνήμη εκλάμψεις μιας ζωής γεμάτης σφυγμό όσο και από στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος, στοχάζεται πάνω στις ανεξάλειπτες αξίες της ζωής, μα και ονειροπολεί μετεωριζόμενος μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Δε διστάζει να διακηρύξει το φόβο της λησμονιάς που ελλοχεύει, χωρίς όμως ίχνος ματαιοδοξίας, παρά μόνο με διάθεση να βρει ανακούφιση στο μοίρασμα της αγωνίας του με τον αναγνώστη (ίσως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της ποίησής του). Αλλά ταυτόχρονα, εκφράζει ευθαρσώς την κριτική του απέναντι σε κάθε υποταγή στα κελεύσματα της «μοίρας» ή στη μοιρολατρική προσκόλληση σε δυνάμεις έξω από την ανθρώπινη δημιουργικότητα, αντιπαραβάλλοντας την καθολικότητα και τις «θεϊκές» ιδιότητες της τέχνης.

   Δίνει περίοπτη θέση σε χαρακτηριστικές φιγούρες του πνεύματος, όπως στην Υπατία, με καβαφικού τύπου χρήση των ιστορικών συμβόλων. Δεν παραλείπει, όμως, να ανασύρει και μνήμες από αγαπημένα πρόσωπα των οποίων την απώλεια φαίνεται ότι έχει βιώσει. Πασχίζει να αγγίξει το όνειρο, εκδηλώνει την ερωτική του επιθυμία σε διακριτικούς και τρυφερούς τόνους, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την αύρα της μουσικής, της μελωδικότητας, των ήχων, ακόμα και της σιωπής, για να στρώσει ένα μεταξένιο χαλί κάτω από τους στίχους του. 

   Το βιβλίο του Δημήτρη Αγραφιώτη Πυγολαμπίδες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ και διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Μια ποιητική μουσική συμφωνία για όλα όσα δε χωρούν στη σκιά…

Για όσα επιμένουν να ακτινοβολούν ασίγαστα.  

Ο Δημήτρης Αγραφιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε βιολί και ανώτερα θεωρητικά. Με υποτροφίες του Πανεπιστημίου Αθηνών και των κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Αυστρίας, συνέχισε σπουδές σύνθεσης και διεύθυνσης ορχήστρας στο Μόναχο, στο Βερολίνο και στο Σάλτσμπουργκ, από την Ακαδημία του οποίου πήρε δίπλωμα Διεύθυνσης Ορχήστρας. Έγινε βοηθός του αρχιμουσικού Μπέρνχαρτ Παουμγκάρντνερ, προέδρου του Φεστιβάλ Σάλτσμπουργκ, και διηύθυνε τακτικά την Καμεράτα Ακαντέμικα και την Ορχήστρα του Μοτσαρτέουμ.

Παράλληλα, είχε συνεργασίες με την ΚΟΑ, την ΚΟΘ και την ΕΛΣ. Επί δεκαετία διετέλεσε αρχιμουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Βυρτεμβέργης (Στουτγκάρδης). Την περίοδο 1977-1981 ήταν τακτικός φιλοξενούμενος αρχιμουσικός της Ορχήστρας Λαμουραί των Παρισίων. 

Έχει διευθύνει πολλές ορχήστρες της Γερμανίας και ηχογραφούσε προγράμματα στη ραδιοφωνία του Μπάντεν-Μπάντεν. Εμφανίστηκε σε μεγάλα μουσικά κέντρα (Παρίσι, Καρλσρούη, Λισαβόνα, Μόντρεαλ, Βουδαπέστη, Ουτρέχτη, Βασιλεία, Βιέννη, Στρασβούργο, Βουκουρέστι, Μπορντό και αλλού) και έχει λάβει μέρος σε διεθνή φεστιβάλ (Σάλτσμπουργκ, Αθηνών, Δημήτρια Θεσσαλονίκης, Βουδαπέστης, Μπάντ, Χάρτσμπουργκ και άλλα). 

Στο Φεστιβάλ Αθηνών εμφανίστηκε με τις ορχήστρες: Μοτσαρετέουμ ορχήστρα του Σάλτσμπουργκ, Φιλαρμονική της Βρέμης, Ραδιοφωνική ορχήστρα της Βουδαπέστης, Συμφωνική ορχήστρα της Ουτρέχτης Ολλανδίας, ορχήστρα της Κρατικής Όπερας της Καρλσρούης, Συμφωνική ορχήστρα Νέων Ρηνανίας, Φιλαρμονία Ουγγάρικα. Με την Καμεράτα Ακαντέμικα του Σάλτσμπουργκ, πραγματοποίησε τουρνέ στην Ελλάδα (Κέρκυρα, Ιωάννινα, Λάρισα και Θεσσαλονίκη). Από το 1991 έως το 1998 δίδαξε αρμονική και μορφολογική ανάλυση στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, συνεχίζοντας παράλληλα την καλλιτεχνική δραστηριότητά του στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Βραβείο List της πόλης Ρόιτλινγκεν της Βυρτεμβέργης. Επίσης, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με το Χρυσό Σταυρό.

Έχει παρουσιάσει στο εξωτερικό πολλά έργα Ελλήνων συνθετών και Ελλήνων σολίστ, καθώς και δικές του συνθέσεις, αποσπώντας βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Στη διάρκεια της θητείας του (1993-1998) ως καλλιτεχνικού διευθυντή της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης, αναδιοργάνωσε και προώθησε με συνέπεια και ζήλο την ιδέα της δημιουργίας Όπερας στη Β. Ελλάδα. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, του Διεθνούς Ιδρύματος Μοτσαρτέουμ του Σάλτσμπουργκ και του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ

Κατηγορία: ΠΟΙΗΣΗ

Έτος Έκδοσης:  2025

Σελίδες: 88

Διαστάσεις:15Χ24

ISBN : 978-960-614-047-1