Αναφερόμενος στον Σκαρίμπα είναι αδύνατο να μη σταθώ στον Διονύση Τσακνή, που, θέλοντας και μη, έγινε για μια μερίδα ανθρώπων το πρόσωπο των τελευταίων ημερών – για λόγους όχι καλλιτεχνικούς.

«Είμαι πολύ χαρούμενος, ταυτόχρονα και συγκινημένος, που επέστρεψα εκεί που ανήκα…»

Αν δεν κάνει την αυτοκριτική του, επειδή αυτός έχει ανάγκη να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα και όχι γιατί του το ζητάνε άλλοι, θα φαίνεται σα να ψάχνει στη μεγάλη αγκαλιά του ΚΚΕ μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για να ξεπλύνει τη λεκιασμένη φήμη τ...

Το ταλέντο του αποδεικνύειται μέσα απο το πλούσιο και πολυποίκιλο έργο του, το οποίο ο ίδιος έχει δημιουργήσει μέσα σε περίπου 15 χρόνια πορείας.

Οι κομμουνιστές έχουν μια ανοιχτή αγκαλιά και δίνουν το χέρι τους σε όποιον (ξανα)σηκώνεται, όσο χαμηλά κι αν είχε πέσει. Αρκεί να μην ψάχνει απλώς μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ και πολιτική εξιλέωση για τα κρίματά του.

Στρατευμένος για δεκαετίες στο πλευρό του ΚΚΕ, οδηγήθηκε στα χρόνια της κρίσης σε άλλα μονοπάτια, προκαλώντας εκατέρωθεν πικρίες από τις οποίες φαίνεται πως δεν προφυλάχθηκε πλήρως ούτε κοντά στους νέους του κυβερνητικούς συνοδοιπόρους.

Ο καλός εργοδότης είναι σαν τον αγά του σπιτιού, που δε σε χτυπάει πολύ σαν τους άλλους και σου παίρνει πότε-πότε και κάνα κόσμημα, καθιστώντας περιττή κάθε άλλη διεκδίκηση -τι να κάνεις, να κάτσεις να μαλώσεις; Και είδες τι ουδέτερες και α...