Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, μέσα από τα μάτια και το σώμα του Ένκε Φεζολάρι

Σε μια εποχή που σκοτώνει ακόμη τη διαφορετικότητα, που λιντσάρει κάθετι αιρετικό, που επιτίθεται στους ποιητές και στους δημιουργούς της, η παράσταση δεν αφορά μόνο τον Παζολίνι, δεν είναι απλώς ένα βιογραφικό έργο. Αν αγαπάει κανείς τον σπουδαίο δημιουργό θα τη λατρέψει, αν δεν τον γνωρίζει είναι ευκαιρία να τον μάθει και αν τον μισεί είναι λόγος για να τον αγαπήσει! 

«Το πτώμα ήταν μπρούμυτα, όταν βρέθηκε, το ένα χέρι του ματωμένο και το άλλο σκεπασμένο από το κορμί. Τα μαλλιά του κολλημένα από το αίμα, έπεφταν στο πρόσωπο που ήταν γδαρμένο και σχισμένο. Το πρόσωπο παραμορφωμένο από το πρήξιμο ήταν μελανιασμένο, από τους μώλωπες και τις πληγές. Μελανά και γεμάτα μώλωπες και κόκκινα από το αίμα ήταν και τα χέρια του. Τα δάχτυλα του αριστερού χεριού σπασμένα και κομμένα. Το αριστερό σαγόνι τσακισμένο. Η μύτη σπασμένη έγερνε προς τα δεξιά. Τα αυτιά κομμένα στη μέση και το αριστερό αυτί ξεριζωμένο. Πληγές στου ώμους, στον θώρακα, στα ισχία, με φανερά τα ίχνη από λάστιχα του αυτοκινήτου, κάτω από το οποίο είχε συνθλιβεί. Ένα φρικτό σχίσιμο ανάμεσα στον λαιμό και στον αυχένα. Δέκα πλευρά σπασμένα, σπασμένο το στέρνο. Το συκώτι τρυπημένο σε δύο σημεία.  Η καρδιά διαλυμένη» , θα δημοσίευε η Corriere della sera στις 2 του Νοέμβρη του 1977, από την έκθεση πραγματογνωμοσύνης στο πτώμα του Πιερ Πάολο Παζολίνι.

Η καρδιά διαλυμένη; Πώς μπορούσε κανείς άραγε να διαλύσει μια τέτοια καρδιά;

Ήταν μόλις 53 ετών, το έργο του κατάφερε ίσως όσα κανενός άλλου δημιουργού παγκοσμίως. Γροθιά στο φασισμό και στις συστημικές πολιτικές, καταπέλτης κατά της μαφίας και του καπιταλιστικού συστήματος, ο Παζολίνι μισήθηκε και αγαπήθηκε όσο λίγοι.

Αυτόν τον αιρετικό, μυστήριο τύπο λοιπόν, ενσαρκώνει ένας άλλος “αιρετικός”, που αυτή τη φορά δεν σκηνοθετεί ο ίδιος, αλλά αφήνει μια γυναίκα να το κάνει για αυτόν, την Αγγελική Καρυστινού. Και το κάνει τόσο καλά, που για μια ώρα και κάτι δεν είμαστε στο θέτρο Αργώ, αλλά στην παραλία της Όστια, κοντά στη Ρώμη, εκεί όπου βρέθηκε δολοφονημένος ο σπουδαίος αυτός δημιουργός!

Η παράσταση είναι βαθύτατα ψυχαναλυτική, μα και ταυτόχρονα πολιτική και απόλυτα σύγχρονη. Ο ίδιος ο Παζολίνι είναι σύγχρονος, η αφήγηση του “υποπρολεταριάτου” , από το οποίο και εμπνεύστηκε, αναδεικνύεται μέσα από ένα συναρπαστικό μονόλογο του Ένκε Φεζολλάρι, ο οποίος υποδύεται ουσιαστικά το δολοφονημένο κορμί του Πιερ Πάολο.

Ένα αερικό στη σκηνή, ένα ευαίσθητο παιδί, που έγραφε ποίηματα για τα αγόρια της γειτονιάς, τα οποία έκλειναν τζιτζίκια σε σπιρτόκουτα. Ένα παιδί που αγαπούσε τη ζωή, λάτρευε τη μητέρα του και είχε μια περίεργη σχέση με τον αυταρχικό πατέρα του. Ένα παιδί που έζησε μια γεμάτη, αλλά σύντομη ζωή, ένα παιδί που ήρθε από την Καζάρσα για να αλλάξει την ιστορία του κινηματογράφου και όχι μόνο.

Η παράσταση αποτελεί ωδή στον άνθρωπο, τον καλλιτέχνη, μα και στο μαρξιστή Παζολίνι. Έχει στιγμές στις οποίες χαμογελάς, σκεπτόμενος πως κάπως έτσι ωμά θα τα έλεγε και νεκρός- αν μπορούσε. Έχει στιγμές που πικραίνεσαι για τον άδικο χαμό, αλλά και για το πόσο κυνηγήθηκε αυτό το “Παιδί της ζωής” κι άλλες που χάνεσαι προσπαθώντας να λύσεις το μυστήριο του εγκλήματος κι ας ξέρεις πως είναι μάταιο πια- ή μήπως όχι;

Ποιος σκότωσε άραγε τον Πιερ Πάολο; O Πίνο Πελόζι, συνελήφθη και ομολόγησε τη δολοφονία, όμως  τριάντα χρόνια μετά απέσυρε την ομολογία του, και υποστήριξε ότι άγνωστοι είχαν σκοτώσει τον Παζολίνι. Στην παράσταση ο Παζολίνι συνομιλεί ακόμη και με τους δολοφόνους του, συνομιλεί όμως και με πρόσωπα αγαπημένα του, πρόσωπα που τον σημάδεψαν.

Σε μια εποχή που σκοτώνει ακόμη τη διαφορετικότητα, που λιντσάρει κάθετι αιρετικό, που επιτίθεται στους ποιητές και στους δημιουργούς της, η παράσταση δεν αφορά μόνο τον Παζολίνι, δεν είναι απλώς ένα βιογραφικό έργο. Την σκέφτεσαι για μέρες μετά, σαν να έκανες διάλογο με τον άνθρωπο στη σκηνή τελικά, εσύ ο ίδιος. Ο Φεζολλάρι δίνει την ψυχή του σε όλη τη διάρκεια, είναι καθηλωτικός, χωρίς υπερβολές και περιττές εξάρσεις.

Αν αγαπάει κανείς τον σπουδαίο Ιταλό δημιουργό θα τη λατρέψει, αν δεν τον γνωρίζει είναι ευκαιρία να τον μάθει και αν τον μισεί είναι λόγος για να τον αγαπήσει!

Σπεύσατε όσο προλαβαίνετε, στις δύο τελευταίες παραστάσεις, στο Θέατρο Αργώ, Ελευσινίων 15, τηλ: 2105201684.

«Φυσάει πολύ σήμερα εδώ στην Οστια ντελ Μάρε, κρυώνω. Είναι θέμα ηθικής που θα τοποθετήσεις την κάμερα.  Πάμε! Ας αρχίσει η παράσταση»

 

Δραματουργική επεξεργασία -σκηνοθεσία:  Αγγελική Καρυστινού

Σκηνικά- Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδρόπουλου

Βίντεο: Σπύρος Παπαρούλιας

Βοηθός  σκηνοθέτη: Δάφνη Γιαννάκη

Επικοινωνία :Άντζυ Νομικού ( A-Priori)

Παραγωγή: Όψεις Πολιτισμού

Ερμηνεύει ο Ένκε Φεζολλάρι

Ώρες και μέρες παραστάσεων

Πέμπτη και  Παρασκευή: 21:00

Διάρκεια: 70’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισιτηρίων: 13 € γενική είσοδος , 10 € μειωμένο (φοιτητικό- ανέργων)

Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο Θεάτρου, Viva

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: