«Αν το δοξάρι του βιολιού μου ήταν πριόνι, με τις δοξαριές μου έχω κόψει όλα τα δέντρα και τα δάση της Ρωσίας…»

Στις 8 του Γενάρη 2014 έφυγε από τη ζωή ο ξακουστός δεξιοτέχνης του βιολιού Γιώργος Κόρος, από τους σπουδαιότερος εκφραστές της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

«Στα τυπικά στεριανά οργανικά σχήματα, είναι καθιερωμένος και αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής το κλαρίνο. Ωστόσο αυτό υπαγορεύτηκε από πρακτικές περισσότερο ανάγκες, όπως ο δυνατός ήχος του και όχι από αιτίες που έχουν σχέση με την εκφραστική του δύναμη. Από την άποψη αυτή, το βιολί είναι ο αδικημένος, αλλά ισάξιος σύντροφος του κλαρίνου».

Γ. Παπαδάκης*

Στις 8 του Γενάρη 2014 έφυγε από τη ζωή ο ξακουστός δεξιοτέχνης του βιολιού Γιώργος Κόρος, από τους σπουδαιότερος εκφραστές της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

Ο Γ. Κόρος γεννήθηκε στις 19 του Μάρτη του 1923 στην Εύβοια. Αυτοδίδακτος, ήρθε σε επαφή με τη μουσική από την ηλικία των 9 ετών καθώς ο πατέρας του Νικόλαος Κόρος που ήταν ιεροψάλτης, τον γαλούχησε με βυζαντινές μελωδίες.

Σε ηλικία 12 ετών έπαιξε για πρώτη φορά σε πανηγύρι κι από τότε ξεκίνησε μια λαμπρή διαδρομή που πλαισιώθηκε από συνεργασίες με μεγάλους καλλιτέχνες όπως τον κορυφαίο εκπρόσωπο του δημοτικού μας τραγουδιού Γιώργο Παπασιδέρη, ο οποίος τον έβαλε στην Columbia να παίζει σε δίσκους, μέχρι τους Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μήτσο Αραπάκη, Στέλιο Καζαντζίδη, Καίτη Γκρέι, Γιώτα Λύδια, Πάνο Γαβαλά, Μανώλη Αγγελόπουλο, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Ζάχο, Αλέκο Κιτσάκη, Σοφία Κολλητήρη, Στάθη Κάβουρα, Τασία Βέρρα, Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Σοφία Εμφιετζή και πολλούς άλλους.

  • Γιατί σας αποκαλούν “κλαρινοφάγο”;

Αυτά είναι πως να το πω, “ανέκδοτα” που λέγονται στο χώρο μας. Μέχρι την εμφάνισή μου, το βιολί, και στο πάλκο και στο δίσκο υστερούσε του κλαρίνου και γενικότερα της υπόλοιπης ορχήστρας λόγω της μικρής ηχητικής του έντασης. Εγώ με το παίξιμό μου κατάφερνα να καλύπτω αυτήν την αδυναμία, τη λεπτότητα του οργάνου. Μετά βγήκαν τα μηχανήματα και βρήκα την υγειά μου. Γιατί ανοίγει την ένταση το κλαρίνο, ανοίγω κι εγώ…

(Από συνέντευξη του Γ. Κόρου στον Κώστα Μπαλαχούτη**)

Ο Γιώργος Κόρος έγραψε πολλές εκατοντάδες τραγούδια, ανέδειξε πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και έχει στο ενεργητικό του έχει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Με την σύζυγό του Ασημίνα απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νικόλαο και την γνωστή τραγουδίστρια Κατερίνα Κόρου.

Η τελευταία εμφάνιση του μεγάλου Γιώργου Κόρου:

…Ο κόσμος με τίμησε και με τιμά με συγκινητικό τρόπο. Αν θυμηθώ ότι ξεκίνησα να παίζω σ’ ένα χωράφι με ένα ξωκκλήσι, επάνω σ’ ένα σαμάρι από γαίδούρι με λάμπα από ασετυλίνη και σήμερα έφτασα εδώ που έφτασα πως να μην είμαι ευχαριστημένος. Περπατώ στο δρόμο κι έρχονται και μου σφίγγουν το χέρι. Όπου κι αν εμφανιστώ προτού παίξω με το βιολί αρχινά το χειροκρότημα.(…) Η μεγάλη πολιτεία μόνο κοιμάται και αδιαφορεί αλλά δεν πειράζει, η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου με ικανοποιεί πιο πολύ από όλα.(…) Αν το δοξάρι του βιολιού μου ήταν πριόνι, με τις δοξαριές μου έχω κόψει όλα τα δέντρα και τα δάση της Ρωσίας.**

*Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ, εδώ, το μουσικό ντοκιμαντέρ «Σε ήχο ελεύθερο», που πραγματεύεται την παράδοση του βιολιού στην Ελλάδα, σε σχέση με την παραδοσιακή μουσική, παρουσιάζοντας ως κύριο εκπρόσωπό του τον Γιώργο Κόρο. Επιμέλεια – παρουσίαση Γιώργος Παπαδάκης.

**Στην ιστοσελίδα ogdoo.gr, εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: