Η κρίση είναι ευκαιρία – Εξοικονόμηση 11,9 δις από συντάξεις λόγω πανδημίας στην Ιταλία

Ούτε λόγος φυσικά για αξιοποίηση αυτού του “μαύρου” πλεονάσματος προς όφελος των συνταξιούχων που δεν έκαναν τη χάρη να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, με αύξηση των ως επί το πλείστον χαμηλών αποδοχών τους. 

Κάποιοι μπορεί να θυμάστε μια αλήστου μνήμης ατάκα του Ανδρέα Λοβέρδου, όταν ως υπουργός διαμαρτυρόταν σχετικά με το ασφαλιστικό πως “οι άνθρωποι δεν πεθαίνουνε κιόλας, ζούν πολλά χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή τους”. Δεν ξέρουμε αν Ιταλοί ομόλογοί του είχαν τολμήσει ποτέ να εκστομίσουν στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο, είναι όμως σίγουρο πως υποδέχτηκαν με κρυφή χαρά και ανακούφιση ένα “παράπλευρο” όφελος της πανδημίας.

Ως γνωστόν, η Ιταλία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που δοκιμάστηκε σκληρά από την επέλαση της Covid – 19, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της χώρας με επίκεντρο το Μπέργκαμο της Λομβαρδίας, όπου η εικόνες με τα νοσοκομεία υπό κατάρρευση και το στρατό να μεταφέρει φέρετρα σε άλλες πόλεις να κάνουν το γύρο του κόσμου. Όπως και σε όλο τον κόσμο, η μεγάλη πλειονότητα των νεκρών από τη νόσο ήταν άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, που κατά κανόνα έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί.

Πιο συγκεκριμένα, μέσα στο 2020 σημειώθηκε πλεονάζουσα θνησιμότητα 100.000 ανθρώπων σε σχέση με την τελευταία πενταετία, αυξημένη κατά 15,6% σε σχέση με το μέσο όρο. Οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε επιπλοκές της νόσου Covid-19, ενώ ένα μέρος αποδίδεται επίσης στη γενικότερη διάλυση του ανεπαρκούς και πριν την πανδημία δημόσιου συστήματος υγείας, όπως και στο φόβο κάποιων ασθενών να ζητήσουν περίθαλψη σε περίοδο έξαρσης της πανδημίας.

Aπό αυτές τις 100.000, περίπου 20.000 είχαν ηλικία μεταξύ 65 και 79 ετών, ενώ 76.708 ήταν πάνω από 80 ετών. Με βάση τους υπολογισμούς του INPS, του βασικού ασφαλιστικού φορέα της Ιταλίας, όπως και της ιταλικής Στατιστικής Υπηρεσίας, εξοικονομήθηκαν 11,9 δις από συντάξεις σε βάθος δεκαετίας, με δεδομένο ότι το “όφελος” επεκτείνεται ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής για κάθε κατηγορία, δηλαδή 13 χρόνια για την πρώτη κατηγορία και 7 χρόνια για τη δεύτερη.

Χαρακτηριστικός είναι ο κυνισμός με τον οποίο δημοσιεύονται αυτοί οι υπολογισμοί, σε σχεδόν πανηγυρικούς τόνους από τον αστικό τύπο ης χώρας, αποδεικνύοντας πώς ακριβώς αντιμετωπίζονται οι ζωές των συνταξιούχων, ως βάρος και δημοσιονομικό κόστος, από το οποίο η πανδημία επέφερε “ανακούφιση”.

Ούτε λόγος φυσικά για αξιοποίηση αυτού του “μαύρου” πλεονάσματος προς όφελος των συνταξιούχων που δεν έκαναν τη χάρη να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια, με αύξηση των ως επί το πλείστον χαμηλών αποδοχών τους.

Το συγκεκριμένο ζήτημα ανέδειξε με ανάρτηση και ο Μάρκο Ρίτσο από το Κομμουνιστικό Κόμμα, σημειώνοντας τα εξής:

“Συντάξεις και νεκροί Covid: Το Ιnps εξοικονομεί 11,9 δισεκατομμύρια. Από το 2020 θα δημιουργηθεί ένας θετικός ισολογισμός στους λογαριασμούς του Inps για τα επόμενα 10 χρόνια. Σε αυτό το σημείο πρέπει να αυξηθούν τα επιδόματα αναπηρίας και οι πιο χαμηλές συντάξεις για τους πιο αδύναμους. Διανείμετε στο λαό αυτά τα χρήματα!”

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: