Φατμά Ακίν, η κομμουνίστρια με τη μαντήλα – Συνέντευξη της υποψήφιας δημάρχου δήμου της Κωνσταντινούπολης του ΤΚP

Υποστηρίζω πλήρως τις απόψεις του κόμματός μου για τη μαντήλα, δε θεωρώ όμως πως η μαντήλα με αποτρέπει από την ταξική πάλη προς όφελος των εργαατών.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές στην Τουρκία στο τέλος του μήνα πλησιάζουν και οι κομμουνιστές της γειτονικής χώρας έχουν ριχτεί στη δύσκολη μάχη να καταγραφεί η φωνή των ταξικών δυνάμεων σε δήμους και περιφέρειες, ως πραγματική εναλλακτική λύση, όχι μόνο στον αυταρχισμό του Ερντογάν, αλλά και συνολικά στο καπιταλιστικό σύστημα, που κρατά δέσμιο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στην ανέχεια και την οπισθοδρόμηση. Μια υποψηφιότητα που τραβάει τα βλέμματα είναι εκείνη της εργάτριας Φατμά Ακίν, που κατεβαίνει ως υποψήφια δήμαρχος της συνοικίας Γκιουνγκιόρεν στην Κωνσταντινούπολη. Η ίδια φορά μαντήλα, θέαμα ασυνήθιστο μεταξύ των γυναικών του ΤΚΡ. Η ίδια, μιλώντας στο πόρταλ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας εξηγεί την επιλογή της να κατέβει με το ΤΚΡ, ως μόνη δύναμη ταξικής πάλης στην Τουρκία, δηλώνει ότι σέβεται τις θέσεις του κόμματός της για τη μαντήλα, θεωρώντας πως δεν αποτελεί η τελευταία εμπόδιο για κοινούς αγώνες, ενώ μιλά επίσης για τις ποικίλες αντιδράσεις που συναντά στην επαφή της με τους ψηφοφόρους.

Είσαι υποψήφια δήμαρχος του ΤΚΡ για το δήμο Γκιουνγκιόρεν της Κωνσταντινούπολης. Γιατί κατέβηκες υποψήφια;

Είμαι εργάτρια υφαντουργίας, είμαι μέρος της ταξικής πάλης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, είμαι εργάτρια στο πλευρό των εργατών. Για το λόγο αυτό θέλω να αλλάξω αυτό το κοινωνικό σύστημα. Το να είσαι δήμαρχος σε ένα μικρό δήμο δεν αλλάζει όλο το κοινωνικό σύστημα, αλλά θα άλλαζε πολλά πράγματα. Μπορούμε να στοχεύσουμε στην εξουσία δίχως να είμαστε υπέρ της ελεύθερης αγοράς ή να επιζητούμε μηχανισμούς εσόδων. Πιστεύω πως η εργατική τάξη μπορεί να διοικήσει μια συνοικία και μια χώρα δουλεύοντας μαζί με τις μάζες. Σήμερα, οι εργάτες θα διοικήσουν ένα δήμο, αύριο θα διοικήσουμε όλη τη χώρα. Δεν είναι αδύνατον οι εργάτες να διεκδικήσουν κυβερνητική εξουσία.

Γιατί Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας;

Το TKP είναι η μόνη πλατφόρμα απ’ όπου κάθε εργάτης μπορεί να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση και το υπάρχον κοινωνικό σύστημα. Ως εργάτρια ήταν το μόνο μέρος που μπορούσα να πάω γιατί δεν υπάρχει κάποιο άλλο που να επιδιώκει την ταξική πάλη. Για το λόγο αυτό παλεύω μέσα στο κόμμα της εργατικής τάξης και το κόμμα μέσα στην εργατική τάξη. Η υποψηφιότητα για τη δημαρχία αφορά την ταξική πάλη. Στη διάρκεια των εκλογών, δε ζητάμε μόνο ψήφους, αλλά και υποστήριξη για τον αγώνα μας.

Τι είδους αντιδράσεις παίρνεις στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας;

Κάποιοι λένε απλά να τα παρατήσω, κάποιοι με συγχαίρουν και με στηρίζουν. Κάποιοι λένε πως πρέπει να ντρέπομαι που είμαι κομμουνίστρια γιατί φοράω μαντήλα κι άλλοι πως πρέπει να σταματήσω να φοράω τη μαντήλα μου. Μερικές φορές, ηλικιωμένες κυρίες με ρωτούν τι φυλλάδια μοιράζω. Απαντώ πως είναι προεκλογικά φυλλάδια του ΤΚΡ. Μπερδεύονται και με ρωτούν αν είμαι κομμουνίστρια. Το επιβεβαιώνω με περηφάνια. Κάποιοι το εκτιμούν, άλλοι λένε αρνητικά σχόλια για τη μαντήλα μου. Λέω πως προτεραιότητά μου είναι ένα κοινωνικό σύστημα όπου κανένας άνθρωπος δεν εκμεταλλεύεται τους άλλους. Υποστηρίζω πλήρως τις απόψεις του κόμματός μου για τη μαντήλα, δε θεωρώ όμως πως η μαντήλα με αποτρέπει από την ταξική πάλη προς όφελος των εργαατών. Πιστεύω πως μπορώ να φοράω τη μαντήλα και να ζητάω αυτό που αξίζει η δουλειά μου ως αντάλλαγμα.

Μπορώ να ανακοινώσω με περηφάνια στην οικογένεια και τους φιλικούς μου κύκλους, όπου κάποιοι ήδη ψηφίζουν αστικά κόμματα, πως είμαι κομμουνίστρια και υποψήφια δήμαρχος του κόμματός μου. Αυτό συμβαίνει επειδή πιστεύω σε έναν ολόψυχο αγώνα. Με ρωτάνει ποιο κόμμα είναι και οι άνθρωποι που με ξέρουν έλεγαν πως είναι το κόμμα των εργατών. Τότε εγώ πρόσθετα περήφανα πως είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας. Μερικές φορές κάποιοι αναρωτιούνται αν υπάροχυν ακόμα κομμουνιστές. Απαντώ πως κομμουνιστές πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και θα παλεύουν να διεκδικήσουν την εξουσία των εργατών.

Είμαι αποφασισμένη γιατί πιστεύω στο κόμμα μου. Δεν είμαι τόσο σημαντική ως μεμονωμένο άτομο. Δεν υπάρχει “εγώ”: Υπάρχει “εμείς” κι εμείς είμαστε το κόμμα. Έχουμ αρχές, έχουμε πρόγραμμα, δε δρούμε σαν τα άλλα αστικά κόμματα, αλλά κάνουμε ό,τι μας πει ο συλλογικός νους. Είμαστε μαζί σε αυτή την πάλη και θα κερδίσουμε μαζί.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: