Τρυφερό πορτρέτο του Καμίλο από τη σπουδαία Κουβανή ποιήτρια Μίρτα Αγίρε

Καμίλο  Σιενφουέγος

Από τη Μίρτα Αγίρε

*

CMDTE. Camilo Cien-fuegos: Καμίλο οι Εκατό Πυρκαγιές

Γεννήθηκε στην Αβάνα, 6 Φεβρουαρίου 1932.
Χάθηκε στη θάλασσα, 28 Οκτωβρίου 1959.
Ο Κομαντάντε του Λαού, ο Ήρωας του Γιαγουαχάι
δεν είχε προλάβει να κλείσει τα 28 του χρόνια.

(CMDTE: Comandante)

*

Τρυφερό πορτρέτο του Καμίλο από τη Μίρτα Αγίρε

*

Μετάφραση — Σημείωμα για την ποιήτρια
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

*

Καμίλο Σιενφουέγος (Cienfuegos: Εκατό Πυρκαγιές). 6 Φεβρουαρίου 1932 – 28 Οκτωβρίου 1959. (Πηγή φωτό: http://www.sierramaestra.cu)

Πορτρέτο

Μίρτα Αγίρε

Πες μου, πες μου —ρωτάω έναν φίλο—
Πώς ήτανε, πες μου, ο Καμίλο;

Καπετάνιος γλυκός
περιστέρι και λιόντας
και καπέλο φαρδύ
στα ίσια μαλλιά του·
ματσέτα γυμνή κοφτερή·
γενειάδα σγουρή·
ένα γέλιο πλατύ
που το γέμιζε φως
η μεγάλη καρδιά του.

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 28 Οκτ. 2020

*

(Φωτό κορυφής: https://barricada.com)

*

Περισσότερα για τον Καμίλο και για την πατρότητα της φράσης του,
Aquí no se rinde nadie… (cojones) −Εδώ κανείς δεν παραδίνεται, αρχίδια! που ανήκει στον… Χουάν Αλμέιδα:

Καμίλο οι Εκατό Πυρκαγιές: Από τις πένες των Χουάν Χέλμαν και Κάρλος Πουέμπλα

*

Mirta Aguirre

Μίρτα Αγίρε: Αβάνα, 18 Οκτ. 1912 – 8 Αυγ. 1980. (Πηγή φωτό: oncubanews.com)

Μίρτα Αγίρε (Mirta Aguirre Carreras, Αβάνα, 18 Οκτ. 1912 – 8 Αυγ. 1980): Ποιήτρια, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας. Με σπουδές Νομικής και διδακτορικό στο Αστικό Δίκαιο και με ειδικές σπουδές στη λογοτεχνία, στη μουσική και στη μαρξιστική φιλοσοφία. Μετά την Επανάσταση ήταν καθηγήτρια στη Σχολή Γραμμάτων και Τεχνών του Πανεπιστημίου της Αβάνας, διευθύντρια στο Τμήμα Ισπανικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, διευθύντρια του Ινστιτούτου Λογοτεχνίας και Γλωσσολογίας, όπου ηγήθηκε στην έκδοση του Λεξικού της Κουβανικής Λογοτεχνίας, μέχρι και το θάνατό της. 

Ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας και του Λαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSP) αρχικά, μέλος του Αντι-Ιμπεριαλιστικού Συνδέσμου, της Διεθνούς Εργατικής Άμυνας, της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών Κούβας, του Εθνικού Μετώπου κατά των Φασιστών και στην Κοινωνία των Φίλων της ΕΣΣΔ. Συμμετείχε σε διάφορα συνέδρια στο εξωτερικό, όπως το Πολιτιστικό και Επιστημονικό Συνέδριο για την Παγκόσμια Ειρήνη (Νέα Υόρκη, 1949) και το Παγκόσμιο Συνέδριο Υποστηρικτών της Ειρήνης (Παρίσι, 1949). 

Ήταν η πρώτη γυναίκα που προσχώρησε στο Πρώτο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας, το 1932 και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Χεράρδο Ματσάδο έζησε εξόριστη στο Μεξικό. 

Με σημαντικό μεταφραστικό έργο πέρα από τη συγγραφή, δούλεψε ως σεναριογράφος για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Χρημάτισε διευθύντρια σε πολλά και περιοδικά της εποχής και ήταν επικεφαλής του Τμήματος Κινηματογράφου, Θεάτρου και Μουσικής της εφημερίδας Hoy, στην οποία εργάστηκε μεταξύ 1944 και 1953 και μετά την Επανάσταση από το 1959 έως το 1960, όπου έγραψε περισσότερα από δύο χιλιάδες άρθρα. Με το έργο της και την αρθρογραφία της υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των εργαζομένων και των γυναικών, που της στοίχισαν διώξεις και φυλακίσεις κατά τη δεκαετία του 1950. 

Το 1971, στο Πρώτο Εθνικό Συνέδριο Εκπαίδευσης και Πολιτισμού, συμπεριλήφθηκε στις 16 σημαντικότερες εκπαιδευτικούς της χώρας. Τιμήθηκε επίσης με τη διάκριση «Héroes del Moncada» και με το μετάλλιο των «250 Χρόνων» του Πανεπιστημίου της Αβάνας, για το διδακτικό και το λογοτεχνικό της έργο.

Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο, Οκτ. 2020