Γιάννης Δημογιάννης: το πολιτικό διακύβευμα στις Δημοτικές εκλογές της Πάτρας

Στην κοινωνία των Πατρών, εδώ και 5 χρόνια, η σελίδα της Ιστορίας γύρισε, και οι συμπολίτες αποφάσισαν επιτέλους να την γράψουν από την αρχή και με καινούργια γραφίδα. 

Μία μόλις ανάσα πριν την κρίσιμη μέρα των Δημοτικών εκλογών της Πάτρας.
Βραδάκι Παρασκευής, στην πλατεία “Ελευθερίας”, στη γειτονιά των προσφυγικών, λίγο παρακάτω από τον Παμμικρασιατικό σύλλογο.

Ακόμη και οι αντίπαλοι του νυν Δημάρχου Πατρέων, όλοι αυτοί που σήμερα τον μάχονται λυσσαλέα, αυτό τουλάχιστον το παραδέχονται:
“Ο Κώστας Πελετίδης ποτέ δεν ενέδωσε στη ματαιότητα του life style.

Ποτέ δε χρειάστηκε να προστρέξει σε συμβούλους επικοινωνίας και διαφημιστές, προκειμένου να κάνει την προεκλογική του εκστρατεία, πιο δελεαστική στις επιταγές του marketing.

Ποτέ δε διάλεξε τυχαία τους τόπους των ανθρώπινων συναθροίσεων, εκεί όπου θα άφηνε το τελευταίο του αποτύπωμα, πριν δώσει μία “πάλη ζωής και θανάτου”, σαν και την αυριανή!
Και ακριβώς γι΄ αυτή του την αδιαπραγμάτευτη συνέπεια δεν υπήρξε ποτέ αρεστός στους “κοσμικούς” της πολιτικής. Γιατί ακόμη και το χορό του, σαν Δήμαρχος, ήξερε σε ποιους έπρεπε να τον προσφέρει στο Καρναβάλι.

Όσοι όμως γνωρίζουν έστω και στοιχειωδώς την ιστορία της Πάτρας, κατέχουν σε ποια δεινή θέση είχαν εγκλωβιστεί για δεκαετίες, αυτές οι λαϊκές συνοικίες της πόλης.

Γιατί όλοι κατέχουν πως, από τη στιγμή κιόλας που εγκαταστάθηκαν στην πόλη οι Μικρασιάτες και Πόντιοι αδελφοί μας, οι γειτονιές τους θεωρούνταν και παρέμεναν περιθωριακές και ξεχασμένες. Για να μην αναφερθούμε και στις υπόλοιπες περιφερειακές συνοικίες, που και αυτές την ίδια μοίρα είχαν.

Στον τόπο μας, βέβαια, μέχρι και τα βρέφη έχουν πια υποψιαστεί πως η κοινωνία μας έχει έως τώρα πληρώσει βαρύ τίμημα, εξαιτίας του πολιτικού μίσους, της εμπάθειας και της κομματικής περιθωριοποίησης. Γιατί όλοι, λίγο πολύ, ξέρουν πως ο λαός μας πλήρωσε για δεκαετίες ολόκληρες, τις αμαρτίες ενός άρρωστου, πολιτικού κατεστημένου, και μάλιστα, ακόμη και με αίμα.

Όμως, στην κοινωνία των Πατρών, εδώ και 5 χρόνια, η σελίδα της Ιστορίας γύρισε, και οι συμπολίτες αποφάσισαν επιτέλους να την γράψουν από την αρχή και με καινούργια γραφίδα.

Και αυτό, γιατί στην Πάτρα κατορθώθηκε το μέχρι τώρα ανεπίτρεπτο. Μέχρι και δεξιοί – που κατά παράδοση αντιμετώπιζαν φοβικά το ΚΚΕ – έως και αυτοί εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους τον Κομμουνιστή Δήμαρχο, κυρίως για την εντιμότητά του, τον αδιαπραγμάτευτο δυναμισμό, καθώς και την αφοσίωσή του, στις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, όλων αδιακρίτως.

Γι’ αυτό το λόγο, και απηυδισμένοι κυρίως από την υποκρισία των προηγούμενων, τόλμησαν το μέχρι τώρα ανεπίτρεπτο: να γκρεμίσουν τις γέφυρες του παλαιοκομματισμού και να αναγνωρίσουν τους ικανότερους, πάνω από τις έως τώρα υφιστάμενες διαχωριστικές γραμμές.

Αυτή η αλλαγή – εύλογα διαπιστώνουμε – δεν υπήρξε ποτέ επιθυμητή για το κατεστημένο της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Και αυτή ακριβώς τη σελίδα αγωνίζονται οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κώστα Πελετίδη να σβήσουν, περιχαρακωμένοι σε μία ανίερη συμμαχία.

Κοντολογίς, την ενότητα και τη δικαιοσύνη πασχίζουν να ακυρώσουν στις αυριανές εκλογές. Τα μίση και τις αντιπαλότητες επιδιώκουν να αναστήσουν, διχάζοντας και πάλι τους συμπολίτες, ανάμεσα σε Πατρίκιους και Πληβείους, σε αποδεχτούς και μιάσματα.

Παρά όμως από την απεγνωσμένη τους προσπάθεια. Πέρα από τη συκοφάντηση, την προπαγάνδα και τον κιτρινισμό, τελικά την απάντηση θα την πάρουν και πάλι μέσα από το ίδιο το σώμα του Πατρινού λαού, αλλά πρωτίστως απ’ όσους έχουν συνειδητοποιήσει ακηδεμόνευτα, πως στο πρόσωπο του Κώστα Πελετίδη υπάρχει και ένας άλλος τρόπος διακυβέρνησης: η ενότητα και η αλληλεγγύη των Πατρινών.

Όλοι όσοι, λοιπόν, έχουμε αντιληφθεί τι αντιπροσωπεύουν όλες αυτές οι γειτονιές της Πάτρας, όπως τα Προσφυγικά και τόσες άλλες συνοικίες.
Όλοι όσοι έχουμε την επίμονη συνήθεια να μην ξεχνούμε.
Όλοι εμείς δε θα επιτρέψουμε η Πάτρα να αυτοεγκλωβιστεί ξανά στο φαύλο κύκλο της μισαλλοδοξίας.

Απεναντίας, θα στρέψουμε την πλάτη στις Σειρήνες και θα πορευτούμε αταλάντευτα, εκεί που η συνείδηση, αλλά πάνω απ’ όλα η ευθύνη έναντι των παιδιών μας ορίζει: στην αγάπη και τη δικαιοσύνη, βαθιά μέσα στο σώμα της Αχαϊκής πρωτεύουσας.

Αυτής που θα αγωνιστούμε να την ξανακάνουμε και πάλι “Κούκλα”, όπως συνηθίζει να διασαλπίζει και ο αγαπημένος Δήμαρχος της καρδιάς μας!

*Ο Γιάννης Δημογιάννης είναι υποψήφιος με τη Λαϊκή Σπυσπείρωση στην Πάτρα, ένας πολύ ενεργός πολίτης και δημιουργός της Νάρκης

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: