Σαν σήμερα, στις 23 του Σεπτέμβρη 1973, έφυγε από τη ζωή βαριά άρρωστος ο Χιλιανός κομμουνιστής ποιητής Πάμπλο Νερούδα. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό από τη χούντα του Πινοσέτ.
Η Βούλα Δαμιανάκου γράφει για τις τελευταίες μαρτυρικές στιγμές του πατέρα της που δολοφονήθηκε μετά από φριχτά βασανιστήρια από Έλληνες φασίστες υμνητές του Χίτλερ, και ο Βασίλης Ρώτας καταθέτει μερικούς στίχους στη μνήμη του πεθερού του Αντώνη Δαμιανάκου.
Με αφορμή ένα ποίημα του Ελ Ίντιο Ναβορί που παραμένει επίκαιρο, αφού αυτή η Νησίδα Διεθνιστικής Αλληλεγγύης εξακολουθεί —παρά τις ολέθριες συνέπειες του αποκλεισμού— να διατηρεί αναλλοίωτο τον ανθρωπιστικό, επαναστατικό χαρακτήρα της.
«Κλαίω για όλους εμάς, που, έστω και άθελά μας, δεν φροντίσαμε να σε κρατήσουμε…όσο μπορούσαμε περισσότερο, κοντά μας…στη ζωή και στην τέχνη…» – Άγνωστο ντοκουμέντο: Ο Μελής Νικολαΐδης γράφει για τη συνάντησή του με τον Γιώργο Κοτζιούλα, τρεις μέρες πριν ο μεγάλος μας ποιητής και συγγραφέας φύγει από τη ζωή, στις 29 του Αυγούστου 1956.
Σαν σήμερα, στις 19 του Αυγούστου 1936, εκτελέστηκε στο Βιθνάρ ο μεγάλος Ισπανός ποιητής και δραματουργός Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Η δολοφονία του Λόρκα που συγκλόνισε την ανθρωπότητα, αποτελεί ένα από τα ανεξίτηλα στίγματα τού φρανκικού φασισμού.
Σαν σήμερα, στις 16 του Αυγούστου 1920, γεννήθηκε στα Ανώγεια Σπάρτης ο σπουδαίος συγγραφέας και στιχουργός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, Νότης Περγιάλης. Ανήσυχος και δραστήριος, συμμετείχε στους λαϊκούς αγώνες και στην πάλη για την ειρήνη, από τις γραμμές του ΚΚΕ, μένοντας συνεπής και πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος θα είναι εκεί κάθε φορά που θα έχουμε ανάγκη τους στίχους του για να συνεχίσουμε να αντέχουμε και να βγαίνουμε αλώβητοι από αυτή την τρελή κούρσα που λέγεται ζωή…
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών στη γενέθλια πόλη του, τη Θεσσαλονίκη, ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, το έργο και η δράση του οποίου συνθέθηκαν άρρηκτα με την πόλη.
Προσοχή! Κάποια ζώα, όσο αιμοβόρα και αν είναι, δαμάζονται εύκολα.
Ας μην μας κάνει εντύπωση που οι ανθολόγοι, οι ιστορικοί της Λογοτεχνίας, οι δοκιμιογράφοι θάβουν συνεχώς τον Στούρνα. Το μέλλον θα τον δικαιώσει. Αφού είναι βέβαιο πως θα σκύψουν στο έργο του και θ’ ανακαλύψουν αναμφισβήτητες αρετές μεταγενέστεροι μελετητές που θα θελήσουν να καθαρίσουν στη Λογοτεχνία μας την ήρα από το σιτάρι. Το αληθινό από το ψεύτικο…
