Πώς πάει η επανάσταση Σοφία;

Από τις 4 Μάη είμαστε, λένε, ελεύθεροι  Σοφία… Ατομική μας ευθύνη η προστασία της Δημόσιας Υγείας. Και τότε γιατί φτιάξαμε κοινωνίες και κοινωνικό κράτος, ρε Σοφία, για να του βάζουν τιμούλα οι καπιταλιστές και να το ξεπουλάνε στους φίλους τους;

Είναι τώρα μέρες που ενώ συσσωρεύονται σκέψεις στο κεφάλι μου αδυνατώ να τις καταγράψω. Είναι τόσα που θέλω να σου πω, που σαν να μπουκώνω από τις ίδιες μου τις λέξεις. Σαν να προσπαθούν όλες μαζί να ξεχυθούν στο πληκτρολόγιο μου και όλες στην τελική να συνθέτουν μια και μόνο ερώτηση ”Ως πότε Σοφία;”

Πώς πάει η επανάσταση Σοφία; Εδώ και ένα μήνα κουρνιάσαμε όλοι μας από φόβο στα σπίτια μας. Ο ιός παραμόνευε σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας ανάσα εκτός οικίας. Μας έμαθαν να αγαπούμε την ιδιοκτησία μας, πιο πολύ από ποτέ Σοφία. Μας δέσμευσαν με αυτήν με χαριτωμενιές ”Μένουμε σπίτι”. Βαρίδι ήταν πάντα η ιδιοκτησία Σοφία. Λόγος να μην επαναστατεί ο μικροαστός. Πώς μας τα έλεγε ο καθηγητής μας στην Γαλλία, Σοφία; ”Αν δεν λύσετε σωστά τα κληρονομικά, θα δώσετε ραντεβού στο ποινικό δικαστήριο”.

Μας βάφτισαν ”αλληλεγγύη” την απομόνωση Σοφία. Την κοινωνική απόσταση την βάφτισαν ”μαζί”. Μας έμαθαν να νιώθουμε ασφαλείς ανάμεσα σε ντουβάρια Σοφία και όχι ανάμεσα σε ανθρώπους. Θυμάσαι Σοφία όταν βαδίζαμε χέρι με χέρι εικοσάχρονες ανάμεσα σε 4.000 ανθρώπους που ζητούσαν ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών; Πότε θα ξαναβαδίσουμε Σοφία ανάμεσα σε μια ανθρωποθάλασσα που θα αναπνέει  ιδανικά; Που θα τραγουδά ελεύθερη; Που το ένα χέρι θα σφίγγει το άλλο, το βλέμμα θα αστράφτει από την προσμονή για μια καλύτερη ζωή; Χωρίς φόβο για την αναπνοή του άλλου;

Άραγε όταν ξανασυμβούν, εμείς θα τα θυμόμαστε Σοφία ή θα έχουμε χάσει την μνήμη μας; Θα έχουμε πνίξει τις αναμνήσεις μας μέσα στον φόβο και στον πανικό; Μην κολλήσω, μην κολλήσεις, μην κολλήσουμε Σοφία. Ακούμε φτέρνισμα, βήξιμο σαν πυροβολισμό Σοφία. Δείχνουμε με το δάκτυλο αυτόν που το κάνει, μας δείχνουν με το δάκτυλο αν το κάνουμε εμείς.

Βγαίναμε σαν τυφλοπόντικες Σοφία μέσα από τις τρύπες μας. Να πάμε σαν και αυτούς να βρούμε τροφή και φάρμακα και μετά ξανά το κεφάλι μέσα, στην τρύπα μας Σοφία. Καθισμένοι σε καναπέδες να καταναλώνουμε τροφή και θέαμα. Ώρες τα μάτια μας να παρακολουθούν σειρές Σοφία και ήταν σαν να μην παρακολουθούμε. Οι εικόνες, από ένα σημείο και μετά απλά αντανακλούσαν στα μάτια μας, το μυαλό μας ήταν απενεργοποιημένο. Πόσες εικόνες και ιστορίες να καταναλώσει μονομιάς ένα μυαλό; Αποχαύνωση. Κάθε μέρα ίδια με την επόμενη και την επόμενη και την επόμενη.

Η καθημερινότητα έτσι και αλλιώς ήταν ίδια και πνιγηρή και πριν Σοφία. Σπίτι, δουλειά,δουλειά, σπίτι, καμιά φορά κανένα τσιπουράκι να αντέξουμε, κανένα θέατρο να πούμε πως καλλιεργηθήκαμε, καμιά συναυλία να πούμε πως ψυχαγωγηθήκαμε, καμιά εκδρομή να πούμε πως εκτονωθήκαμε.

Η καραντίνα μας έφερε όλες αυτές τις μικρές εκτονώσεις στο σπίτι μας και καταλάβαμε πως δεν φτάνει Σοφία η παρακολούθηση μιας ταινίας ή το άκουσμα ενός δίσκου. Πως αυτά ήταν μικρές ανάσες για να αντέξουμε την αλλοτρίωση μας. Μικρές ελεγχόμενες ανάσες ρυθμισμένες από το σύστημα για να μην τρελαθούμε. Κατανάλωση τροφής και κατανάλωση τέχνης. Η τέχνη θέλει ελευθερία για να την απολαύσεις όχι καναπέ, 13033 και κόκα κόλα στο ψυγείο Σοφία.

Στεκόμασταν μπροστά από μια οθόνη κάθε μέρα συγκεκριμένη ώρα να ακούσουμε τον Μέγα Ειδικό και το Μαντρόσκυλο του. Πάλι μπροστά από οθόνη Σοφία.. Σου θυμίζει το Μεγάλο Αδερφό; Όχι εκείνον που κλειδαμπαρώνει 20 παρλιακά σε σπίτια με πισίνα μήπως και τα καταφέρουν  να γαμ**** Σοφία, εκείνον που διαβάζαμε στην εφηβεία μας μέσα στις σελίδες του βιβλίου ”1984” του Όργουελ. Και κει οθόνες υπήρχαν και ειδικοί και λέξεις που σήμαιναν κάθε μέρα κάτι άλλο ή που εξαφανιζόντουσαν από τα λεξικά. Εξαφανιζόντουσαν άνθρωποι και λέξεις Σοφία, θυμάσαι;

Κάθε μέρα ο Μέγας Ειδικός ξεκινούσε το λογύδριο του με καταμέτρηση θανάτων, κρουσμάτων και ιάσεων. Πάντα στο τέλος, οι ζωντανοί Σοφία. 11 εκατομμύρια ευρώ επένδυσαν στο τρόμο, πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για ζωντανούς πρώτα, Σοφία; Και αν δεν σου αρκούσε ο θάνατος για να φοβηθείς, γιατί εδώ που τα λέμε Σοφία σκατά ζωή ζούμε μέσα στην ευτέλεια και στην έμφυτη χαζομάρα της εποχής, υπήρχε το Μαντρόσκυλο, Σοφία από δίπλα, ο υπερ-γκόμενος για τις ανοργασμικές αυτού του ανοργασμικού τόπου Σοφία, που γάβγιζε τις απαγορεύσεις και τα πρόστιμα τάχα για να μας προστατεύσει ενώ προστάτευε τον καπιταλισμό και την άρχουσα αστική τάξη που είχε ξεχαρβαλώσει τον Εθνικό Σύστημα Υγείας Σοφία.

Ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας με ιατρικό προσωπικό υποστελεχωμένο, κακοπληρωμένο  χωρίς ιατρικές προμήθειες, με κλειστές ΜΕΘ το οποίο γρήγορα -γρήγορα έπρεπε να στηριχθεί όπως-όπως Σοφία. Και το ιατρικό προσωπικό στην μέση παραζαλισμένο να ακούει παλαμάκια από τα μπαλκόνια λες και είναι ο Λεπά στο Διογένη. Και κάποιος σοφός με πτυχίο Οικονομικών σηκώθηκε τότε Σοφία και είπε ”Να βοηθήσουμε το ΕΣΥ ,να επιτάξουμε κλίνες από τα ιδιωτικά με διπλή ταρίφα νοσηλείας”. Και τον χειροκρότησαν και αυτόν Σοφία, οι ίδιοι που χειροκροτούσαν από τα μπαλκόνια τους γιατρούς.

Και έκαμε και τον αριστερό κάποτε Σοφία, τρομάρα του.

Και πόσοι άλλοι Σοφία τιτλοφορούνται αριστεροί και καμώνονται τους επαναστάτες και τώρα έχουν κρυφτεί; Τώρα που έχει ανάγκη ο κόσμος Σοφία, σωπαίνουν, πιπιλούν δάκτυλο και λένε ”Τασσόμαστε με την κυβέρνηση στην καταπολέμηση του ιού.” Είναι θέμα, θα σου πουν Δημόσιας Υγείας Σοφία, και δεν χωρούν κομματικοί διαχωρισμοί… Αρχ****, μύδια, πατατάκια Σοφία. Όλα είναι πολιτικές αποφάσεις. 4 χρόνια πρώτη φορά αριστερά και δεν έκαναν τίποτα Σοφία και ο άλλος στην Ρωσία σε 5 χρόνια είχε γυρίσει κάθε πέτρα, ρε Σοφία, αλλά λεγόταν Βλαδίμηρος και είχε κάκαλα στα παντελόνια όχι ανεξίτηλους στυλούς για μνημόνια.

Που είναι τα μαζικά τεστ Σοφία; Ώστε να σταματήσει το φόβητρο του ασυμπτωματικού που μολύνει τους άλλους; Πότε θα μάθουμε Σοφία ποιος έχει τον ιό και ποιος όχι ώστε να σταματήσει η καχυποψία, ο εμπαιγμός, η απομόνωση, το ξεφτιλίκι  της αισχροκέρδειας με τις μάσκες και τα αντισηπτικά; Όταν και το τελευταίο Δαπιτάκι μπει με σειρά προτεραιότητας στις Κινητές Μονάδες Υγείας; Τότε Σοφάκι; Τότε;

Μέχρι και τον έρωτα μας περιόρισαν Σοφία.

”Και κάνω έρωτα μαζί σου με τηλεπάθεια” έλεγε ο Πανταζής και ο Ασκητής συμπλήρωνε ”Το διαδικτυακό σεξ είναι ασφαλέστερο σε καιρό πανδημίας” και έτσι Σοφία από το 1 έως το 6 δεν μπήκε ποτέ ένας αριθμός όπου ελεύθερα τα ερωτευμένα ζευγαράκια να μπορούν να συναντηθούν, φιληθούν, κάνουν έρωτα. Γιατί και η σεξουαλική πράξη Σοφία είναι επαναστατική πράξη για το σύστημα που μας θέλει υστερικούς, φοβισμένους, χολεριασμένους, μόνους. Ο έρωτας σαν συναίσθημα και πράξη σε ελευθερώνει, σε δυναμώνει. Άντε να σταματήσουν ερωτευμένο, περιπολικά Σοφία.

Αυτή η σκέψη με ανακουφίζει μόνο, πως τα ερωτευμένα ζευγαράκια πέρασαν όλες αυτές τις μέρες στην παρανομία πίσω από την πλάτη των καργ*******. Έμαθαν την γλύκα της παρανομίας Σοφία και η παρανομία είναι συγγενής με την επανάσταση. Καμιά εξουσία δεν την νομιμοποιεί την επανάσταση. Για αυτό φοβούνται το πήδημα Σοφία, γιατί είναι συγγενικό με το ξύπνημα την ανθρώπινης πρωτόγονης φύσης. Να μην τα λέω σε σένα Σοφία, αυτά εσύ τα ξέρεις, στον μάπα  πρέπει να τα πω εκεί στο Βορρά μπας και του κόψει και κάνουμε τα κουμάντα μας κανένα βράδυ ή πρωί, να κάνουμε οριζόντιες επαναστάσεις πρόβες για τις όρθιες που θα ‘ρθουν.

Γιατί Σοφία, θα πρέπει η πλάτη μας να ξαναμάθει το ξύλο. Η πλάτη των κομμουνιών θα ξαναφάει ξύλο Σοφία αφού ο φοβισμένος μικροαστός λουφάζει στην γωνιά του και αφήνει τους αστούς να του αρπάξουν και τα τελευταία δικαιώματα Σοφία. Εργασία εκ περιτροπής, κόψιμο των μισθών, ελαστικά ωράρια. Σοφία η πλάτη έχει αρχίσει ήδη να πονά, όπως πονούσε η πλάτη του προπάππου μου τότε στον εμφύλιο, που τον έσπασαν στο ξύλο μπροστά στα παιδιά του το 1947, όπως πονούσε το κορμί της αδερφής της γιαγιάς μου στην εξορία, όπως πονούσε το μαστίγιο στην πλάτη της 5χρονης μάνας μου το 1967 όταν βασάνισαν ακόμα και μωρό οι νοικοκυραίοι, οι πιστοί, οι ηθικοί.

Ποιος θα βάλει πλάτη πάλι Σοφία πέρα από εσένα, από μένα και μια χούφτα άλλους για να πάρουμε πίσω τα κεκτημένα μας, Σοφία; Οι celebrities και οι instagramατζούδες Σοφία; Όχι μόνο στην Ελλάδα, και παντού Σοφία, από την Αμερική έως την Κίνα, από την Νορβηγία έως το Πράσινο Ακρωτήρι, θα ξαναπονέσει η πλάτη, το κεφάλι των κομμουνιστών και των τρελών ονειροπόλων Σοφία. Γιατί αυτό που ζούμε μόνο με θυσίες και αγώνες ανατρέπεται πάλι. Δεν θα το βάλουμε κάτω Σοφία. Δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω. Δεν έχουμε άλλη επιλογή άλλωστε.. Γεννηθήκαμε να μας κλωτσάει από μέσα μας ο ίδιος ο εαυτός μας, αν δεν πράξουμε τα δέοντα Σοφία. Από τον εσωτερικό μας βασανισμό, το αυτομαστίγωμά μας, ο πόνος από το χέρι του άλλου φαντάζει βάλσαμο Σοφία. Και το ξέρουν αυτό τα σκυλιά Σοφία πως δεν λυγάμε, όσο ξύλο και αν φάμε και για αυτό λυσσάνε Σοφία και μας δέρνουν όλο και πιο πολύ αλλά Σοφία κανείς δεν μπορεί να σε λυγίσει αν είσαι Άνθρωπος εντός σου.

Και τώρα Σοφία μας βγάζουν για προαυλισμό μετά από ένα μήνα καραντίνας. Mας φωνάζουν με drones να κρατήσουμε αποστάσεις Σοφία, να φοράμε μάσκα Σοφία, να μην συνωστιζόμαστε στις πλατείες Σοφία. Τρέφουν τον κάθε υποχόνδριο, μίζερο, ημιμαθή αστό που τόσα χρόνια μας καταδυνάστευε πως έχει δίκιο τώρα για τις μάσκες Σοφία. Ενώ είναι ένα καραγκιοζάκι που χάφτει μύγες Σοφία.

Στο λέω Σοφία, δεν είναι μακριά ο καιρός πως θα μας τρολάρουν για να διασκεδάζουν με το πόσο πρόβατα είμαστε. Θα μας πούνε Σοφία να πηδάμε σε κουτσό στους δρόμους έχοντας τον δείκτη μας πάνω στην μύτη μας και εμείς θα το κάνουμε, Σοφία. Θα βλέπουμε κάτω από τα παράθυρα μας στρατιές ηλιθίων υπάκουων υπηκόων να παίζει κουτσό για να μην αρρωστήσει, Σοφία. Θα μας ζητήσουν να βάλουμε τα δάκτυλα στον πισινό μας βαθιά και θα το κάνουμε και αυτό Σοφία και ας πονάει, προκειμένου να μην νοσήσουμε και επιβαρύνουμε το σύστημα και πέσει ο Μητσοτάκης και τι θα απογίνουμε χωρίς Μητσοτάκηδες σε αυτό τον τόπο ρε Σοφία;

Το παλαμάκι λένε είναι η τροφή του καλλιτέχνη και τον κάθε καλλιτέχνη Σοφία έτσι σκέφτονται να τον πληρώνουν απο εδώ και πέρα.Με παλαμάκια. Γιατί αν τον σεξ Σοφία απελευθερώνει τις αισθήσεις, ο πολιτισμός Σοφία απελευθερώνει το πνεύμα. Δεν σου μιλώ τώρα για καλλιτέχνες τύπου Νιόνιου και Πρωτοψάλτη. Ευκολία, μανιέρα, αντιγραφή και διασκευή γωνία. Δεν σου μιλώ για αυτή που καταναλώνεται με κρασί και σπορικά στον καναπέ. Σου μιλώ για την φωνή του Κατράκη όταν ερμήνευε  σου γυρνούσε τα σωθικά, που σε έκανε ούτε το σάλιο σου να μην μπορείς να καταπιείς μέχρι να τελειώσει την πρότασή του. Αυτή που σε φουρτουνιάζει Σοφία.

Τέχνη και σεξ στον καπιταλισμό υπάρχουν πραγματικά; Ή γίνονται μηχανικά όλα μέσα στην τρέλα να προλάβουμε να πάρουμε κέρδος;

Από τις 4 Μάη είμαστε, λένε, ελεύθεροι  Σοφία… Ατομική μας ευθύνη η προστασία της Δημόσιας Υγείας. Και τότε γιατί φτιάξαμε κοινωνίες και κοινωνικό κράτος, ρε Σοφία, για να του βάζουν τιμούλα οι καπιταλιστές και να το ξεπουλάνε στους φίλους τους;

Ελεύθεροι υπό όρους … Ελευθερία με όρους και εντός ορίων.. Την ”νέα κανονικότητα”, λένε, πρέπει να την συνηθίσουμε. Ευτυχώς κατάλαβαν Σοφία πως δεν γινόταν να κυκλοφορούμε παντού με μάσκες υποχρεωτικά και έτσι μπορώ να βλέπω ολόκληρο το πρόσωπό σου, όταν συναντιόμαστε. Να μπορείς να με καταλάβεις και να σε καταλάβω πότε είσαι στεναχωρημένη, φοβισμένη, απελπισμένη με όσα γίνονται και όσα θα ‘ρθουν. Τουλάχιστον στις μεγάλες φουρτούνες Σοφία θα παίρνουμε δύναμη από τα χαμόγελα μας. Γιατί θα ‘ρθουν φουρτούνες Σοφία.. Έμαθες τι συμβαίνει στην Ουγγαρία; Ταξιδεύει η απανθρωπιά σαν χαρτονόμισμα, θα φτάσει και στα μέρη μας.

Σβήνουν τα φώτα και μας δέρνουν στα τυφλά στις πλατείες, εκεί που αράζουμε για να πάρουμε μια ανάσα Σοφία. Πάνω σε δημόσιο χώρο έρχονται και μας χτυπούν. Γιατί μας θέλουν είτε μέσα κλεισμένους είτε να πληρώνουμε Σοφία.Ναι θέλουν να βάλουν τραπεζάκι και επιχειρηματία και στον τελευταίο δημόσιο χώρο Σοφία. Να πληρώνεις το άραγμα, να αναγκαστείς να μείνεις μέσα αν δεν μπορείς να πληρώσεις.Να το βουλώσεις και να εξαφανιστείς απο τα μάτια του κόσμου.

Τι τέλος Άνοιξης είναι αυτό ρε Σοφάκι;

Πρέπει να σε αφήσω τώρα. Πρέπει να ξεφοβηθούμε και να ξεσηκωθούμε Σοφία. Μην γίνει ο ιός φόβητρο για να περάσουν το κάθε νοσηρό βίτσιο τους πάνω μας.

Σοφία ας είμαστε οι τελευταίες πλάτες που θα πονέσουν μέχρι την τελική νίκη. Να μην χρειαστεί τα παιδιά και τα εγγόνια μας να πονέσουν και αυτά. Αυτή την φορά να ξεσηκωθούμε και να το φτάσουμε στο τέρμα.

Όχι άλλη υπακοή και φόβο ρε Σοφία.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: