Θέατρο τη Δευτέρα: «Αθανασία» του Χρήστου Δήμα
Έχουμε δικαίωμα στην αξιοπρέπεια; Μπορούμε να επιλέξουμε το όποιο μας «φευγιό»; Μια ερωτική ιστορία με θέμα την ευθανασία.
Η Όλια δεν ζητά πολλά. Ζητάει Αρμονία. Στη ζωή, στο όνειρο, στον έρωτα…. ακόμα και στον θάνατο. Μας προσκαλεί να την ακολουθήσουμε στο ιδιαίτερο της ταξίδι σε μια διήγηση που παντρεύει πίνακες, μαθηματικά, όπερες του Μπιζέ, νυχτερινές διαδρομές στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, άγρυπνες νύχτες πάνω σε σιωπηλές συσκευές τηλεφώνων, σκιές, φωνές, κρυμμένες αλήθειες και άλλα τόσα συμφιλιωμένα ψέματα…
Στην τρίτη του σκηνοθετική απόπειρα στο θέατρο, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης του ελληνικού σινεμά, Χρήστος Δήμας, παρουσιάζει ένα δικό του κείμενο, την «Αθανασία». Γράφτηκε σαν ψίθυρος, πήρε την μορφή σαν κάτι σε μονόλογος, για να αποκτήσει τελικά τη μορφή τρισδιάστατης κινηματογραφικής αφήγησης πάνω στη σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας.
Και όπως κάθε κόκκος άμμου μιας κλεψύδρας έχει τη σημασία της, έτσι και οι λέξεις στην παράσταση «Αθανασία» διεκδικούν χώρο, φωνή και ανάσα. Άλλοτε κωμικά, άλλοτε στοργικά, μερικές φορές κυνικά αλλά και αγαπησιάρικα ταυτόχρονα, η Όλια μας δίνει την ευκαιρία να προβληματιστούμε: Έχουμε Δικαίωμα στην Αξιοπρέπεια; Μπορούμε να επιλέξουμε το όποιο μας Φευγιό;
Θέατρο τη Δευτέρα: «Αθανασία» του Χρήστου Δήμα – Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους
Η παράσταση ανέβηκε στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας.
Πρωταγωνιστεί: Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους. Παίζουν: Δήμητρα Λημνιού, Νίκος Βαρδάκας.
Κείμενο – Βίντεο – Σκηνοθεσία: Χρήστος Δήμας. Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης. Φωτισμοί: Γιώργος Αργυροηλιόπουλος. Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
