«Εύα και Νόρα» – Δεν υπάρχει ιδανική κοινωνία. Εμείς θα την φτιάξουμε

Μια παράσταση όχι ύμνος στην διαφορετικότητα, όχι ύμνος στην ομοφυλοφιλία, όχι ύμνος στο ξεχωριστό, όχι ύμνος στην ανεκτικότητα, όχι ύμνος στην αποδοχή. Αλλά ύμνος στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην επιλογή, στο θάρρος, στην τιμή, στην ελευθερία, στην ανάγκη, στην αξιοπρέπεια, στο όνειρο, στην ελπίδα.

Είναι ένα έργο που δεν απευθύνεται σε μια κατηγορία κι αυτό το κάνει ξεχωριστό και μοναδικό. Δίνει με πολύ ωραίο τρόπο πώς οι κατηγοριοποιήσεις κι οι διαφορετικότητες είναι κοινωνικά φαινόμενα ενός συστήματος που θέλει τους ανθρώπους διαχωρισμένους ανάλογα με τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, το φύλο, τη σεξουαλική προτίμηση ως τα βασικά χαρακτηριστικά διαχωρισμού.

Παρουσιάζει με γλαφυρό τρόπο πώς μια γυναίκα, σε αυτή την περίπτωση, αλλάζει σεξουαλική προτίμηση γιατί με το άλλο φύλο δε μπορεί να μοιραστεί και να ανακαλύψει τις πτυχές της και να την κατανοήσει. Δείχνει πως οι άνθρωποι εύκολα παραιτούνται από την διεκδίκηση ακόμα και στο αντίθετο φύλο. Δείχνει καθαρά τον κοινωνικό χαρακτήρα των επιλογών μας. Κι αυτό στις μέρες μας είναι μια επιλογή που μπορεί ακόμα και να στηρίζει το σύστημα αυτό, ώστε να περιορίζει τον άνθρωπο να σκεφτεί το πραγματικό του εχθρό και να έχει καταστεί το κρεβάτι κι οι σεξουαλικές προτιμήσεις ένας αγώνας μάχης, μετατρέποντας το σε ρινγκ.

Δείχνει πόσο περιορισμένου ενδιαφέροντος είναι οι ανησυχίες των σύγχρονων ανθρώπων. Από την ανάγκη για επαγγελματική καταξίωση και το κυνήγι ομορφιάς, στο ότι για όλα φταίει η κακή ενέργεια και πώς οι ασκήσεις χαλάρωσης κι ευεξίας θα βγάλουν από το τέλμα τη σχέση τους.

Έξυπνα τοποθετεί τις ηρωίδες μέσα στο σπίτι με επίκεντρο την κρεβατοκάμαρα αφού όλα γυρίζουν, περιστρέφονται και καταλήγουν εκεί. Χρησιμοποιεί δύο χαρακτήρες που παίζουν καταλυτικό ρόλο. Η κοπέλα που μπαίνει στη ζωή τους ως θεραπεύτρια, γυμνάστρια, αποτελεί εκείνο το στοιχείο της σεξουαλικότητας στο κομμάτι της καριέρας, η θεωρία ότι ζωντανός είναι όποιος είναι σεξουαλικά ενεργός, αποδεκτός κι αρεστός.

Η μάνα σύμβολο της κοινωνίας έχει να αναμετρηθεί με τις συντηρητικές φωνές μα και με την πραγματικότητα κι αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά ότι το παιδί που έφερε στον κόσμο είναι η αλλαγή αυτών των σάπιων ιδεών και νοοτροπιών. Για την ώρα κλωτσάει και καθρεφτίζει μια κοινωνία που αντί να ανατρέψει το παλιό, εγκλωβίζεται σε αυτό, αντιδρώντας στο όποιο διαφορετικό.

Οι κοινωνίες αλλάζουν από τους καταπιεσμένους. Από αυτούς που δεν προτάσσουν την ιδιότητά τους αλλά παλεύουν μέσα στο σύνολο.

Σκηνοθεσία : Γιάννης Διαμαντόπουλος

Συγγραφέας: Μυρώδης Αδαμίδης

Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνικά – κοστούμια: Νίκος Κασσαπάκης

Μουσική: Κωστής Ξενόπουλος

Κίνηση: Αγγέλα Πατσέλη

Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης

Τrailer: Κωστής Ξενόπουλος

Φωτογραφίες: Γιώργος Γερανιός

Artwork: Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος

Επικοινωνία παράστασης-Visionartt: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Καλλιτεχνική διεύθυνση Visionartt: Παναγιώτα Παρασκευοπούλου

Ονόματα ηθοποιών: Θεοδώρα Σιάρκου, Αννίτα Κούλη, Ελεονώρα Αντωνιάδου. Φιλική συμμετοχή: Σοφία Αδαμίδου

Δείτε πληροφορίες για την παράσταση και κάντε την κράτησή σας ΕΔΩ