“Στέγνωσαν τα μάτια στις φωτιές, δεν σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές” – Ένας χρόνος από τον χαμό της Χελίν Μπολέκ

3 Απρίλη 2020 – 3 Απρίλη 2021: Ένας χρόνος από τον χαμό της Χελίν Μπολέκ.

Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στην μνήμη των Χελίν  Μπολέκ, Μουσταφά Κιοτζάκ, Ιμπραήμ Γκιοκτσέκ και Εμπρού Τιμτίκ που έπεσαν μάρτυρες μετά από πολύμηνη απεργία πείνας κατά την διάρκεια του 2020 στην Τουρκία (Helin Bölek,Ibrahim Gökçek, Mustafa Koçak, Ebru Timtik). Είναι αφιερωμένο στον μακρόχρονο αγώνα της αριστεράς και ιδιαιτέρως των κομμουνιστών και κομμουνιστριών, που λαμβάνει χώρα στην Τουρκία κάτω από αντίξοες και βάρβαρες συνθήκες εδώ και πολλές δεκαετίες.

Αναφορά στον Μαχίρ Τσαγιάν (Mahir Çayan), εμβληματικός αγωνιστής που έπεσε μετά από πυρά Τούρκων στρατιωτικών υπό την επίβλεψη ΝΑΤΟικών επιτελών το 1972 στο Κιζίλντερε.

Ο στίχος «Στέγνωσαν τα μάτια στις φωτιές, δεν σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές» αποτελεί αναφορά στο ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ «Στους δεκαπέντε συντρόφους»(1921)

Τα στιγμιότυπα της μεγάλης συναυλίας, είναι από την εμφάνιση του GrupYorum στην Πόλη το 2010.

Ηχογραφήθηκε σε συνθήκες λοκ ντάουν λόγω covid19, χωρίς δυστυχώς την πολύτιμη συνεισφορά των αγαπημένων συνεργατών και συντρόφων (home studio).

Στίχοι, μουσική, κιθάρες, φωνή: Αργύρης Νικολάου
Η υλοποίηση του βίντεο έγινε από τον Στάμο Μαλαχία.

*Σισλί, Γκιουζέλτεπε, Καντίκιοϊ: Λαϊκές γειτονιές της Πόλης

Πόρτες ανοίγουν και χτυπούν, θυμωμένες φωνές και βρισιές
Ιδρώτας και καπνός από τσιγάρα, φωνές κι απειλές που διατάζουν
Φυλακίστε φυλακίστε το φως
Η εντολή είναι ξεκάθαρη ουρλιάζει ο ασφαλίτης, η ιεραρχία έχει δώσει εντολές
Ιερόσυλοι φονιάδες μαγαρίζουν ψυχές, κι ο ασφαλίτης ουρλιάζει συνεχώς
Φυλακίστε, φυλακίστε το φως

Σειρήνες στριγγλίζουν και φρένα ουρλιάζουν, οι ρουφιάνοι με κουκούλες ορμούν
Σπάζουνε πόρτες και ανθρώπους , μουσικοί και ποιητές στην φωτιά
Εργάτες μαζεύονται γύρω, χαμίνια με σφιχτή την γροθιά
Στάζει από την πόρτα το αίμα, στο σαμοβάρι του Μαχίρ Τσαγιάν

Φωτιά έχει φουντώσει στο Σισλί, εργάτες κατεβαίνουν την Ταξίμ
Απ’ το Καντίκιοϊ τραγουδάνε οι ψαράδες, και το Γκιουζέλτεπε με κόκκινο ουρανό
Ιμπραήμ, Μουσταφά, Χελίν, Εμπρού Τιμτέκ

Γιατί είναι του κόσμου το κισμέτ, έλεγε με πείσμα ο Χικμέτ
Στέγνωσαν τα μάτια στις φωτιές, δεν σκύβουν το κεφάλι οι μαχητές.

Καισαριανή Κιζίλντερε ένα τραγούδι δρόμος, στρωμένος από νότες και φωτιά
Τα δύσκολα τα ξέρουμε από χέρι, μα θα ανατείλλει η δική μας η γενιά
Ιμπραήμ, Μουσταφά, Χελίν, Εμπρού Τιμτέκ

*

Kapılar açılıyor ve çalıyor, kızgın sesler ve küfürler
Ter ve sigara dumanı, sesler ve tehdit eden emirler
Hapsedin hapsedin ışığı
Emniyetçiler bağırıyor   Emir apaçık, hiyerarşi emirleri vemis
Rahip katiller ruhları pişiriyorlar ve emniyetçiler sürekli bağırıyorlar
Hapsedin hapsedin ışığı

Sirenler,
frenler çınlıyor,  kukuletalı itirafçı hayinler saldırıyorlar
Kapıları kırıp ,insanlari müzisyenleri ve şairleri  yakıyorlar
İşçiler etrafta toplanıyor, yumrukları sımsıkı
Kapısından semaverine kan damlıyor Mahir Çayan’ın

Körüklenmiş Şişli’de yangın, işçiler Taksim’e iniyor
Kadıköy’den balıkçılar şarkı söylüyor  ve Güzeltepe’nin kızıl  gökyüz
İbrahim, Mustafa, Helin, Embru Timtik

Neden kısmetidir dünyanın diye sorar  inatla Nâzım Hikmet
Gözler kurudu ateşte, baş eğmiyor savaşçılar.

Kesariani*  Kızıldere bir yol olmuş türkü
notalarla ve ateşlerle  döşenmiş bir yol
Zorluklarıni biz biliriz  bizim neslimiz doğacak
İbrahim, Mustafa, Helin, Embru Timtik

* Kesariani: Atina’nın tarihi öneme sahip kırmızı mahallesi