Γεράσιμος Ανδρεάτος: Ο «Αδέσποτος»

“Καλύτερα αδέσποτος στο δρόμο
παρά να περιμένω τη στιγμή
που θα μ’ αφήσεις έρημο και μόνο
να πάρω τη ζωή μου απ’ την αρχή…”

Με αφορμή την «Παγκόσμια ημέρα των ζώων» την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, σας παρουσιάζουμε το τραγούδι «Ο αδέσποτος», με την ερμηνεία του Γεράσιμου Ανδρεάτου, σε μουσική του Γιώργου Κωνσταντινίδη και στίχους της Γιόλας Αργυροπούλου. Κυκλοφορεί από την δισκογραφική εταιρία Reload, και αποτελεί προπομπό του album «Σκύλος στο δρόμο» που “κουνάει την ουρά του” εντός των ημερών και μας έχει συστηθεί με τα singles «Τα βήματα», σε ερμηνεία  Ιωάννας Εμμανουήλ και το ντουέτο, «Βόλτα του σκύλου»,  με την ίδια και τον  Γεράσιμο Ανδρεάτο.  

Ακούστε το τραγούδι:

Ο «Αδέσποτος» είναι ένα τραγούδι σχέσεων, ένα τραγούδι για το εφήμερο του «μαζί» που, ενώ κατά τη διάρκεια του ενδέχεται να γεννήσει θαύματα, στον χωρισμό και την αποκόλληση μπορεί να ραγίσει, ακόμα και να συνθλίψει τον άλλον και να νιώσει  χαμένος  όπως ένας σκύλος που η οικογένεια που μέχρι χτες πίστευε ως δική του τον αφήνει στο δρόμο. Με την διαφορά πως, ο άνθρωπος μετά από κάθε χωρισμό, καθένας στον δικό του χρόνο, θεραπεύεται και προχωρά. Ο σκύλος όμως, εκεί έξω, με τον καθένα στον δρόμο να μην είναι πάντα φιλικός μαζί του και το περιβάλλον να εξελίσσεται όλο και πιο εχθρικό, όταν οι  δικοί του τον εγκαταλείπουν, είναι σχεδόν αδύνατον να τα καταφέρει για πολύ. 

Πρόκειται για ένα από τα εννέα τραγούδια του παραπάνω cd, με ιστορίες του δρόμου ή των καταφυγίων- πικρές αλλά και χαρούμενες- που δημιουργήθηκε με μόνη πρόθεση και στόχο την στήριξη των αδέσποτων.

Την ενορχήστρωση υπογράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, έπαιξαν οι μουσικοί Δημήτρης Κουφογιώργος (μπουζούκι, μπαγλαμά, κιθάρες), Νίκος Κασσαβέτης (τύμπανα) και Θεόδωρος Κοέλης (ηλεκτρικό κόντρα μπάσο). Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν από τον Βαγγέλη Σαπουνά (SUB WAYS STUDIO).

O AΔΕΣΠΟΤΟΣ

Κανένας δεν μου μέτραγε τα βήματα
περπάταγα μαζί με μια σκιά
προκλήσεις, σταυροδρόμια κι ατυχήματα
Eις βάρος μου να βάζουνε στοιχήματα
ο χρόνος κι η χαμένη μου χαρά 

Κοπίδι η μοναξιά μα κλείνει τραύματα
σε σκίζει μα σε κάνει δυνατό
Δεν πίστευα μα  μου ‘δειξες τα θαύματα
αυτά που δεν  ζητάνε ανταλλάγματα
και τώρα μου μιλάς για το φευγιό

Καλύτερα  αδέσποτος στο δρόμο
παρά να’ μαι σε σκάρτη αγκαλιά
Δεν έχει η αγάπη τροχονόμο
να κόβει κλήσεις σ’ άπονη καρδιά
Καλύτερα αδέσποτος στο δρόμο
παρά να περιμένω τη στιγμή
που θα μ’ αφήσεις έρημο και μόνο
να πάρω τη ζωή μου απ’ την αρχή

Στον κόσμο  τούτο όλα ειν’ εφήμερα
το ξέρω, το  ‘μαθα από παιδί
Μα  έβαλες το αύριο  στο σήμερα
και γω που πάντα ήμουνα στα ήμερα
πετάχτηκα σαν άγριο σκυλί

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: