8 τοποθεσίες, θέματα διάσημων έργων ζωγραφικής που μπορείς να επισκεφτείς

Πόσες φορές παρατηρώντας έναν πίνακα ζωγραφικής δεν αναρωτήθηκε κάποιος αν είναι πραγματικό το τοπίο που απεικονίζει και αν μπορεί να το επισκεφτεί; Υπάρχει άραγε το καφενείο στο Γαλλικό νότο που ζωγράφισε ο Βίνσεντ βαν Γκογκ ή η λιμνούλα με τα νούφαρα του Κλοντ Μονέ;

Vincent Van Gogh, Café Terrace at Night
Βίνσεντ βαν Γκογκ, Εξώστης καφενείου τη νύχτα

Το 1888, ο μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Βίνσεντ βαν Γκογκ επισκέφθηκε την Αρλ, μια πολύχρωμη πόλη στα νότια της Γαλλίας. Εδώ, ανέπτυξε το ιδιαίτερο στυλ του και ολοκλήρωσε μερικά από τα πιο γνωστά έργα του, συμπεριλαμβανομένου του Εξώστη καφενείου τη νύχτα.

Εξώστης καφενείου τη νύχτα, Βίνσεντ βαν Γκογκ, 1888

Σε μια γωνιά της πλατείας Place du Forum, ο Βαν Γκογκ έστησε το καβαλέτο του και ζωγράφισε ένα βράδυ φθινοπώρου την κίτρινη τέντα του καφέ με φόντο τον έναστρο ουρανό. Το έργο παρόλο που δεν υπογράφεται από το διάσημο ζωγράφο, περιγράφεται με την παραμικρή λεπτομέρεια σε γράμμα που έγραψε στην αδερφή του: «Στη βεράντα, υπάρχουν λίγες φιγούρες, άνθρωποι που πίνουν. Ένα τεράστιο κίτρινο φανάρι φωτίζει τη βεράντα, την πρόσοψη, το πεζοδρόμιο και το λιθόστρωτο του δρόμου, το οποίο παίρνει μια μωβ-ροζ χροιά.»

Το καφέ υπάρχει ακόμα με την ονομασία Le Café La Nuit (Το Καφέ Η Νύχτα) προς τιμήν του πίνακα που το έκανε γνωστό ή απλά ως «Καφέ Βαν Γκογκ».

Paul Cézanne, Still Life with Plaster Cupid
Πωλ Σεζάν, Νεκρή φύση και Έρως

Ο Πωλ Σεζάν, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αιξ (Aix-en-Provence) της νότιας Γαλλίας βρήκε στον τόπο του άφθονη έμπνευση. Μετέτρεψε μια παλιά αγροικία σε ένα ηλιόλουστο στούντιο κι εκεί ολοκλήρωσε πολλά από τα πασίγνωστα έργα του, συμπεριλαμβανομένης της γοητευτικής του Νεκρής Φύσης και Έρως.

Πωλ Σεζάν, Νεκρή Φύση και Έρως

Σήμερα, οι επισκέπτες στην Αιξ μπορούν να σταματήσουν στο στούντιό του, στο οποίο μπορούν να δουν τα έπιπλα του καλλιτέχνη και τα εργαλεία της τέχνης του. Φωλιασμένο στους λόφους, δεν ήταν περίεργο που το λάτρεψε ο καλλιτέχνης, ο οποίος σημείωνε ότι μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα εκεί απ’ ό, τι στην πόλη.

Paul Cézanne, Mount Saint Victoire
Πωλ Σεζάν, Το βουνό Σαιντ-Βικτουάρ

Μεταξύ του 1882 και του 1906, ο Σεζάν ολοκλήρωσε τουλάχιστον 30 πίνακες με θέμα το βουνό Σαιντ Βικτουάρ. Πειραματίστηκε με το χρώμα, τη σύνθεση και τα πινέλα και δημιούργησε ένα από τα σημαντικότερα έργα της καριέρας του.

Πωλ Σεζάν, Το βουνό Σαιντ-Βικτουάρ

Τα περισσότερα από αυτά τα έργα του τα ζωγράφησε από ένα σημείο μακριά από το στούντιό του, γνωστό σήμερα ως Πάρκο των Ζωγράφων (Terrain des Peintres), που μπορεί κάποιος να το επισκεφθεί βαδίζοντας στο Μονοπάτι του Σεζάν (Cézanne Trail).

Claude Monet, Water Lilies and Japanese Bridge
Κλοντ Μονέ, Η λιμνούλα με τα νούφαρα

Ο ιμπρεσιονιστής Κλοντ Μονέ μετακόμισε σε ένα σπίτι στο Ζιβερνύ, μια κοινότητα στη βόρεια Γαλλία, το 1883. Εκεί ο ιμπρεσιονιστής καλλιτέχνης δημιούργησε και καλλιέργησε το «ωραιότερο αριστούργημά» του: έναν κήπο εμπνευσμένο από την Ιαπωνία. Με θαμνώδεις ιτιές, με ανθοφορία όλο το χρόνο και μια κεντρική λίμνη με υδρόβια λουλούδια. Αυτό το δημιούργημά του ενέπνευσε τόσο τον Μονέ, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μια σειρά 250 έργων με θέμα τα νούφαρα (Water Lilies) και 12 έργα τα οποία περιλαμβάνουν και την πράσινη Ιαπωνική πεζογέφυρα πάνω από τη λίμνη. «Δουλεύω στον κήπο μου όλη την ώρα και με αγάπη», δήλωνε ο Μονέ. «Αυτό που χρειάζομαι περισσότερο είναι τα λουλούδια, πάντα. Η καρδιά μου είναι για πάντα στο Ζιβερνύ».

Κλοντ Μονέ, Η λιμνούλα με τα νούφαρα

Σήμερα, ο αγαπημένος κήπος του καλλιτέχνη – καθώς και το σπίτι του, διακοσμημένο με μια εντυπωσιακή συλλογή από ιαπωνικές εκτυπώσεις ξύλου – είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός τον οποίο επισκέπτονται περισσότεροι από 500.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.

Claude Monet, The Houses of Parliament, Sunset
Κλοντ Μονέ, Το Κοινοβούλιο στο ηλιοβασίλεμα

Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στο Ζιβερνύ, ο Μονέ πραγματοποιούσε συχνές εκδρομές στο Λονδίνο. Εκεί, ζωγράφισε 25 μελέτες του παλατιού του Westminster στις οποίες διερεύνησε πειραματικά το μεταβαλλόμενο χρώμα του ουρανού και τους επακόλουθους αντικατοπτρισμούς του στον ποταμό Τάμεση -ένα καλλιτεχνικό έργο που αποδείχθηκε ότι ήταν η «καθημερινή εμμονή, η χαρά και το μαρτύριό του».

Κλοντ Μονέ, Το Κοινοβούλιο στο ηλιοβασίλεμα, 1903

Ο Μονέ πιστεύεται ότι είχε ολοκληρώσει αυτά τα έργα από μια βεράντα του δευτέρου ορόφου του νοσοκομείου St. Thomas. Παρόλο που σήμερα η θέαση του Κοινοβουλίου από αυτή την ακριβή τοποθεσία δεν είναι εύκολη για τον καθένα, μια βόλτα στις όχθες ή στις γέφυρες του ποταμού προσφέρουν σχεδόν πανομοιότυπες εικόνες.

Pierre-Auguste Renoir, Luncheon of the Boating Party
Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Το πρόγευμα των βαρκάρηδων

Το πρόγευμα του βαρκάρηδων είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ. Η επίδραση του έργου στο κοινό ήταν τέτοια, ώστε μετά την πρώτη έκθεσή του στην Έβδομη Ιμπρεσιονιστική Έκθεση το 1882, το σκηνικό του – το Maison Fournaise, ένα εστιατόριο στο νησί Chatou – έγινε ένας δημοφιλής προορισμός για τους οπαδούς του ιμπρεσιονισμού.

Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Το πρόγευμα των βαρκάρηδων

Τη γραφική τραπεζαρία του Maison Fournaise, που βρισκόταν λίγο έξω από το Παρίσι, επισκέπτονταν τακτικά ο Ρενουάρ και άλλοι Γάλλοι ζωγράφοι στα τέλη του 19ου αιώνα. Το εστιατόριο έκλεισε το 1906 αλλά άνοιξε ξανά με την ίδια ονομασία, το 1990. Σήμερα, προσκαλεί τους επισκέπτες του να «ξαναζήσουν» την ατμόσφαιρα στο στέκι των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, καθώς θα γευματίζουν στο περίφημο μπαλκόνι του, δίπλα στο Σηκουάνα.

Edvard Munch, The Scream
Έντβαρτ Μουνκ, Η Κραυγή

Ο νορβηγός τυπογράφος και ζωγράφος Έντβαρτ Μουνκ από το 1893 έως το 1910, δημιούργησε τη γνωστή σειρά του Η Κραυγή. Αποτελείται από τέσσερα έργα σε χαρτόνι, στα οποία απεικονίζει παραλλαγές μιας σκηνής, μιας φιγούρας που κραυγάζει. Κι ενώ η παλέτα χρωμάτων που χρησιμοποιεί είναι η ίδια, η προσοχή στη λεπτομέρεια ποικίλλει από έργο σε έργο, με το καθένα να έχει σταθερά: μια γέφυρα που εκτείνεται στο γαλάζιο σώμα του νερού, σε αντίθεση με τα χρώματα του ουρανού το σούρουπο.

Έντβαρτ Μουνκ, Η Κραυγή (1893)

Στο ημερολόγιό του ο Μουνκ, περιέγραφε πως εμπνεύστηκε τη σειρά των έργων του «Η Κραυγή», κατά τη διάρκεια μιας βόλτας του στο ηλιοβασίλεμα: «Μια βραδιά περπατούσα  κατά μήκος ενός μονοπατιού, η πόλη βρισκόταν από την μία πλευρά και το φιόρδ από την άλλη. Ένιωσα κουρασμένος και άρρωστος. Σταμάτησα και κοίταξα πάνω απ’ το φιόρδ, ο ήλιος έδυε και τα σύννεφα βάφονταν κόκκινα σαν αίμα. Ένιωσα μία κραυγή να διαπερνά την φύση: μου φάνηκε σαν να άκουσα την κραυγή. Ζωγράφισα αυτή την εικόνα, ζωγράφισα τα σύννεφα σαν πραγματικό αίμα. Το χρώμα στρίγκλισε. Έτσι έγινε “Η Κραυγή”».

Το μονοπάτι που περιγράφει ο Μουνκ θεωρείται ότι είναι ο δρόμος Valhallvegen, στο λόφο Ekeberg του Όσλο.

Grant Wood, American Gothic
Γκραντ Γουντ, Αμερικανικό Γκόθικ

Το Αμερικανικό Γκόθικ του Γκραντ Γουντ, αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του κινήματος του μοντερνισμού και δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη το 1930. Στον πίνακα βλέπουμε έναν σκιθρωπό άντρα και μία γυναίκα να στέκονται μπροστά από ένα μικρό, λευκό σπίτι, με ένα εντυπωσιακό παράθυρο νεογοτθικού ρυθμού. Το ζευγάρι παρόλο που πιστευόταν ότι πρόκειται για έναν τυχαίο αγρότη και τη σύζυγό του, ήταν η αδερφή του Γουντ και ο οδοντίατρός του.

Γκραντ Γουντ, Αμερικανικό Γκόθικ (1930)

Σήμερα, στο σπίτι του πίνακα το Dibble House (ένα όνομα εμπνευσμένο από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, Charles Dibble) που βρίσκεται στο Έλντον του Οχάιο υπάρχει μουσείο και το κέντρο επισκεπτών παρέχει ακόμη και σκηνικά για φωτογραφίες που εμπνέονται από τον πίνακα!

Πηγή: mymodernmet.com