Γρηγόρη Λαμπράκη και Παύλου Φύσσα γωνία

Εδώ βρισκόμαστε.
Στο σταυροδρόμι των νεκρών μας.
Εκεί που στάζει το αίμα και κυλάει σαν ρυάκι κι από τις δυό μεριές
Και το ρυάκι γίνεται πανώ
Και σχηματίζει γράμματα
Και τα γράμματα σχηματίζουν λέξεις
Κι οι λέξεις γίνονται σύνθημα
Σύνθημα στα χείλια χιλιάδων

«Χωρίς εσένα…»

Εδώ βρισκόμαστε.

Στο σταυροδρόμι των νεκρών μας.

Εκεί που στάζει το αίμα και κυλάει σαν ρυάκι κι από τις δυό μεριές

Και το ρυάκι γίνεται πανώ

Και σχηματίζει γράμματα

Και τα γράμματα σχηματίζουν λέξεις

Κι οι λέξεις γίνονται σύνθημα

Σύνθημα στα χείλια χιλιάδων

«Χωρίς εσένα…»

Το αίμα κυλάει στις φλέβες μικρών παιδιών

αντρώνεται και γυναικώνεται

μαζεύεται και πήζει

έτοιμο να ξανακυλήσει

να πάρει ένα όνομα

να γραφτεί σε μια πινακίδα

Κι από ‘κει να φέγγει σαν φάρος φωτεινός

Ένα όνομα ανάμεσα στα χείλια

Ένα όνομα ανάμεσα στα χίλια

Ένα όνομα δικό μας

Άλλο ένα όνομά μας

στη μακριά υπογραφή της ταξικής πάλης

Εδώ βρισκόμαστε

Σε άλλο ένα σταυροδρόμι

Ολοζώντανοι πολλοί

Έτοιμοι να κάνουμε το αίμα μας σύνθημα

Διψασμένοι για δικαιοσύνη

Πεινασμένοι για αξιοπρέπεια

Αποφασισμένοι για αγώνα

Ορκισμένοι στα ονόματά μας

Στα χιλιάδες ονόματά μας

Στα ωραία ονόματά μας

Στα περίφανα ονόματά μας

Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές οι πινακίδες των δρόμων.

 

Εμπνευσμένο από την αντιφασιστική πορεία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος με αφορμή τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από ένα χρυσαυγίτικο φίδι.

Αθήνα, 19/9/2018

γ

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: