“Έπιασε τόπο το ξύλο που έφαγαν στο ΑΠΘ” – Ο Γ. Πρετεντέρης φτάνει κάτω από τον πάτο…

Θέλει ελάχιστο ξύσιμο στο λούστρο του “ευρωπαϊστή φιλελεύθερου” αστού”, για να αναπηδήσει όλη η ναφθαλίνη χωροφύλακα του ’50 με μια εσάνς γυμνασιάρχη προπολεμικού παρθεναγωγείου. 

Μπορεί οι περισσότεροι να ανατρίχιασαν με τις σχετικά πρόσφατες εικόνες αστυνομικής βίας από το ΑΠΘ -ή τουλάχιστον να υποκρίθηκαν για τις ανάγκες του δημόσιου ρόλου τους, παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι που το ευχαριστήθηκαν, επιχαίρουν και τις θεωρούν μάλιστα ως άκρως ωφέλιμες.

Ο λόγος για τον Γ. Πρετεντέρη και την εκπομπή του στο ραδιοφωνικό “Πρώτο Θέμα”, όπου εκτός από την επίδειξη κακού χιούμορ -αυτό σε τελική ανάλυση είναι υποκειμενικό- μας δείχνει και τις δημοκρατικές του ευαισθησίες, με αφορμή τον ειρηνικό τερματισμό της κατάληψης του ΑΠΘ, σε ένα μοναδικό, Πρετεντέρειο παραλήρημα, από αυτά που τόσο (δεν) αγαπήσαμε.

Στο Α-Που-Θου να συγχαρούμε την κατάληψη της Πρυτανείας, που ήταν οι ίδιοι με την προηγούμενη κατάληψη της Πρυτανείας, η οποία αποχώρησε με βεγγαλικά και με τραγούδια. Ήταν οι αγωνιστές που είχαν καταλάβει την Πρυτανεία, αφού έβγαλαν πάλι και ένα λόγο, παίνεψαν τον εαυτό τους, είπανε και τα πομπώδη, είπανε και τα ηρωικά τα γνωστά και φύγανε.

Αλλά εγώ αναρωτιέμαι το εξής: Αν έφυγαν μόνοι τους και ήρεμα και με ευγενικό τρόπο, παρά τα πομπώδη κτλ… Πράγμα που σημαίνει βεβαίως ότι το ξύλο που φάγανε πριν μια βδομάδα, δέκα μέρες, έπιασε τόπο. Διότι ο άλλος, αν έχει φάει την μπούφλα και αν έχει φάει τη σφαλιάρα και αν έχει φάει και την κλοτσιά, σου λέει: ωραία παιδιά, εντάξει ο ηρωισμός και ο αγώνας, αλλά μαλακά-μαλακά. Γιατί άμα σε αρχίσουν και μας βαράνε συνέχεια, δεν έχει άκρη. Αυτό να το λέμε. Τουλάχιστον απέδωσε το ξύλο που έφαγαν στην πρώτη κατάληψη…

Το μόνο που δε μας λέει ο Πρετεντέρης είναι πως “το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο” -αρκεί να σέβεται το… κρατικό μονοπώλιο της βίας, γιατί αλλιώς αλλάζει βιολί και θυμάται πως “καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται”. Κυρίως όμως αυτό που αποδεικνύεται από τις “σωφρονιστικές” παρεμβάσεις του δημοσιογράφου, είναι πως θέλει ελάχιστο ξύσιμο στο λούστρο του “ευρωπαϊστή φιλελεύθερου” αστού”, για να αναπηδήσει όλη η ναφθαλίνη χωροφύλακα του ’50 με μια εσάνς γυμνασιάρχη προπολεμικού παρθεναγωγείου.

Ο δημοσιογράφος – παιδονόμος κάνει εκτός αυτού και λογικά άλματα, “ξεχνώντας” βολικά πως η έφοδος της αστυνομίας τον Μάρτη έγινε το πρωί της ίδιας ημέρας που οι φοιτητές είχαν προαναγγείλει την αποχώρησή τους από την Πρυτανεία. Με άλλα λόγια είχε μηδαμινή πρακτική αξία και μοναδικό σκοπό να εμπεδώσει το δόγμα “Νόμος και Τάξη”. Αυτό ακριβώς θεωρεί “χρήσιμο” ο Πρετεντέρης, και δε χάνει την ευκαιρία να μας το δείξει, χαϊδεύοντας τα πιο μαύρα αντανακλαστικά του κοινού που τον ακολουθεί…

Στη συνέχεια, μπορείτε να ακούσετε την εκομπή (το επίμαχο σημείο είναι μετά το 2.46) ή το σχετικό απόσπασμα απομονωμένο -αλιευμένο από το Twitter.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: