Οι προεδρικές εκλογές στη Χιλή και οι -και- ανιστόρητοι «φωστήρες» του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στελέχη του ΝΑΡ φτάνουν να επιστρατεύουν ως και τα… κόκαλα των νεκρών της χούντας του Πινοτσέτ, που είναι σπαρμένα σε όλη τη Χιλή, για να στηρίξουν το ξέπλυμα του σοσιαλδημοκράτη Μπόριτς.

«Μεγαλειώδης νίκη του λαού, ανοιχτό το στοίχημα των αγώνων»… Ο παραπάνω τίτλος άρθρου, που αναφέρεται στην επικράτηση του σοσιαλδημοκράτη Γκ. Μπόριτς στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της Χιλής, δεν προέρχεται από την «Αυγή». Είναι ο τίτλος που επέλεξε για το ολοσέλιδο αφιέρωμά του το «Πριν», η εφημερίδα του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Διαβάζοντας κανείς το άρθρο και τα όσα γράφει για τον Μπόριτς και την πολιτική του, είναι δύσκολο να καταλάβει πώς ακριβώς στοιχειοθετείται ο τίτλος του και για ποιον λόγο πρέπει να χαρεί… Μάλλον είναι και αυτό το «ευτράπελο» ένα από τα αποτελέσματα της λογικής που θέλει τις αστικές κυβερνήσεις να μην είναι εξ ορισμού εκφραστές και υπηρέτες των συμφερόντων της αστικής τάξης, αλλά «φτερά στον άνεμο», που με την πίεση των λαϊκών αγώνων μπορούν να …αρθούν στο ύψος των περιστάσεων! Να φανταστεί κανείς ότι όλα αυτά γράφτηκαν στο «Πριν» τη στιγμή που είχε χαιρετίσει την εκλογή Μπόριτς στη Χιλή ακόμα και ο Γκουαϊδό, ο σεσημασμένος αχυράνθρωπος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα!

Έχουμε χάσει το μέτρημα από τις τόσες φορές που το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν «βάλει το λιθαράκι τους» για να καλλιεργούνται τέτοιου είδους ψεύτικες ελπίδες σε τμήματα του λαού και της νεολαίας που έχουν ριζοσπαστικές αναζητήσεις. Έχουμε και λέμε:

  •  «Ο λαός (…) αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εκδηλώνει την αγανάκτησή του απέναντι στη βαρβαρότητα της επίθεσης, το ξεπέρασμα του φόβου, την απόφασή του να φύγουν όσοι μας έφεραν μέχρι εδώ, να γυρίσει σελίδα» ήταν η εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλεσμα των εκλογών στις 25 Γενάρη του 2015 που ανέδειξε στη διακυβέρνηση της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το τι «σελίδα» γυρίσαμε φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο κατά την τετραετία που ακολούθησε…
  • Λίγο πριν το δημοψήφισμα-απάτη του Ιουλίου του 2015, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κάνοντας μάλιστα αντιπαράθεση με τη θέση του ΚΚΕ, δήλωνε: «Εάν επικρατήσει το ΟΧΙ καμία κυβέρνηση δεν θα τολμήσει να επιβάλει μέτρα που θα έχουν ακυρωθεί από το λαό και περιέχονται τόσο στη συμφωνία που πρότειναν ΕΕ – ΕΚΤ -ΝΤ, όσο και στην πρόταση της κυβέρνησης». Προγνωστικά για σίγουρο «ταμείο»…

Για να μην πάμε πιο πίσω και θυμηθούμε τι έλεγαν π.χ. για την «Αραβική Άνοιξη» και για τόσα άλλα…

Και σήμερα, όμως, αυτές οι δυνάμεις δεν περιορίζουν τις ελπίδες τους στη νέα κυβέρνηση της Χιλής. «Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής δείχνουν να στρέφονται ξανά προς ό,τι αποπνέει σοσιαλισμό», έγραφε το «Πριν» για την εκλογική επικράτηση του Λουίς Άρτσε στη Βολιβία τον Οκτώβριο του 2020, ενώ για την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Ομπραδόρ στο Μεξικό, μόλις τον περασμένο Ιούνιο έγραφε ότι «αμφισβήτησε το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, μια “τέλεια δικτατορία”, εφαρμόζοντας ένα μετριοπαθές φιλολαϊκό πρόγραμμα».

Ο «μετριοπαθής φιλολαϊκός» Ομπραδόρ και η κυβέρνησή του λίγους μήνες μετά κατέστειλε -χρησιμοποιώντας μέχρι και πραγματικά πυρά- τους απεργούς εργάτες του «φίλου» της μεγιστάνα Κάρλος Σλιμ, στην κατασκευή διυλιστηρίων στην περιοχή Nτος Μπόκας!!!

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα «εντός συνόρων» κρατάνε και κάνα πρόσχημα (όλο και λιγότερο είναι η αλήθεια) μπας και διαχωριστούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τα «εκτός συνόρων» δίνουν ρέστα χαρακτηρίζοντας «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» τις κυβερνητικές εναλλαγές που έχουν τη σφραγίδα της σοσιαλδημοκρατίας… Τι φταίει όμως και κάθε τόσο την «πατάνε» με τις προσδοκίες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούν και οι «μεγαλειώδεις λαϊκές νίκες» αποδεικνύονται προδοσίες για τα λαϊκά συμφέροντα, τρύπια σωσίβια; Και γιατί, παρόλο που την πατάνε, συνεχίζουν να παίζουν στο παιχνίδι της σοσιαλδημοκρατικής εναλλαγής; Δικά τους και υπαρξιακά τα ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση πάντως επιβεβαιώνεται ότι η αναζήτηση διαρκώς «μεταβατικών» φιλολαϊκών κυβερνήσεων στο έδαφος του συστήματος, η αντίληψη ότι η ανατρεπτική πάλη περνάει μέσα από ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα (πότε για να φύγει μια κυβέρνηση, ένας υπουργός κλπ.), η αντίληψη ότι ο αγώνας  για την εργατική εξουσία είναι για τη «Δευτέρα Παρουσία» και ο σοσιαλισμός «απροσδιόριστο μέλλον» οδηγούν σε αδιέξοδο που όλο και μεγαλώνει…

ΥΓ: Στελέχη του ΝΑΡ φτάνουν να επιστρατεύουν ως και τα… κόκαλα των νεκρών της χούντας του Πινοτσέτ, που είναι σπαρμένα σε όλη τη Χιλή, για να στηρίξουν το ξέπλυμα του σοσιαλδημοκράτη Μπόριτς. Μπορούμε να κάνουμε μία αναλογία. Επειδή η Ελλάδα είναι σπαρμένη με νεκρούς αγωνιστές και κομμουνιστές (σε περιόδους στρατιωτικών και μη δικτατοριών και διαφορών ειδών αστικών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένων και  «κεντρώων» κυβερνήσεων) πρέπει να στηριχθεί μία κυβερνητική εναλλαγή υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας; Και αν ισχύει ο ισχυρισμός των διάφορων «φωστήρων» για την Χιλή, γιατί δεν ισχύει για την Ελλάδα; Είναι και ανιστόρητες οι διάφορες περσόνες…

Πηγή: 902.gr

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: