Χρ. Ζαραλίκος: “Ακούω τον ήχο του Ίντερνετ. Ακούω τον ήχο του Ίντερνετ…” -Πες κι εσύ ρε Σωτήρη…

Η κυβέρνηση δε μας βλέπει σαν ανθρώπους, αλλά σαν καλικάντζαρους-καταναλωτές. Θα μας βγάλει για λίγο τα Χριστούγεννα και θα μας ξανακλείσει μέσα.

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος κάνει την πρώτη του γιου-τιουμπική εμφάνιση, μετά το δεύτερο απαγορευτικό. Ποιος να το περίμενε, με τόσο θωρακισμένο σύστημα υγείας και μια κυβέρνηση που δεν έκανε ούτε ένα μπάνιο μες στο Νοέμβρη, να πηγαίνουμε σε καραντίνα, στη χώρα που έκλεισε πρώτη τα περίπτερα στις 12…

Ο σχολιασμός της επικαιρότητας ξεκινά με αμερικάνικες εκλογές, τον Τραμπ που δεν παραδέχτηκε την ήττα και τον Αντώνη Σαμαρά, τον Τραμπ της Καλαμάτας, που χάραξε τον δρόμο, μιλώντας απευθείας με τον θεό. Ο Ζάρα ζητάει από τον Μπάιντεν να θυμάται τουλάχιστον το όνομα της χώρας που βομβαρδίζει κάθε φορά. Και εκτιμά πως κανείς δε θέλει Εμφύλιο Πόλεμο στις ΗΠΑ, εκτός από μερικές δεκάδες λαούς σε όλο τον πλανήτη.

Θαυμάζει τη σκληρή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής και αναρωτιέται αν εγκρίθηκε το κονδύλι για τη συγκυβέρνηση -να χαρεί λίγο και ο Βαρδής της Κεντροαριστεράς.

Παρουσιάζει τον Σωτήρη (ένας είναι ο Σωτήρης) σε ρόλο διακοσμητικής κουρτίνας πίσω του που συμφωνεί σε όλα. Εξυμνεί το επιτελικό κράτος που έχει πει τα πάντα και τα αντίθετά τους, από τις μάσκες μέχρι το take-away στην εστίαση. Αναλύει το διάγγελμα του Μητσοτάκη που είναι λουτρό αλήθειας -ωμής σαν την πολιτική του Εξηγεί ότι η κυβέρνηση μας βλέπει σαν καλικάντζαρους-καταναλωτές: θα μας βγάλει λίγο έξω τα Χριστούγεννα, για να μας ξανακλείσει μετά σε καραντίνα.

Είναι πρόθυμος να λύσει τις απορίες του πρωθυπουργού για το πώς μπορεί να γεννήσει λεωφορεία, σε μια χώρα που πεθαίνουν άνθρωποι. Και αναλύει το φαινόμενο των μισθοσυντήρητων εξαρτημένων που μας περιβάλλουν σαν απειλή: κοπελιά, θα μου δώσεις ένα αφεντικό να πάρω τον μισθό μου;

Το τέλος περιλαμβάνει το θαύμα της τηλεκπαίδευσης και της ψηφιακής Ελλάδας, σε μια χώρα με άριστη ταχύτητα-ποιότητα στο διαδίκτυο. Όπου οι μαθητές μπορούν να έχουν πρόσβαση με σταθερό τηλέφωνο ή τηλεβόα. Και αν δεν πιάσει ούτε αυτό να αποθέσουν τις ελπίδες τους στις θείες δυνάμεις. Ό,τι προβλέπεται δηλαδή σε μια σύγχρονη χώρα που έχει Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων -αυτή, η Σαουδική Αραβία ίσως και κάνα δυο ακόμα σύγχρονες χώρες στον πλανήτη…

-Ακούω τον ήχο του Ίντερνετ. Ακούω τον ήχο του Ίντερνετ. Πες κι εσύ ρε Σωτήρη…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: