«Χωρίς διακρίσεις – χωρίς προκαταλήψεις. Είμαστε οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα»

«Δεν βλέπω τι φοράει, τι δουλειά κάνει, τι κινητό έχει. Δεν βλέπω σε ποιον προσεύχεται, αν είναι στρατιώτης, ποια πλευρά υποστηρίζει. Δεν βλέπω σε ποια χώρα γεννήθηκε. Αν είναι πρόσφυγας ή μετανάστης, ποια σύνορα διέσχισε.  Βλέπω ένα παιδί, έναν άνθρωπο σε κίνδυνο, έναν ασθενή. Βλέπουμε ανθρώπους σε ανάγκη. Χωρίς διακρίσεις – χωρίς προκαταλήψεις. Είμαστε οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα».

Τα παραπάνω ακούγονται στο βίντεο των Γιατρών χωρίς σύνορα, ενταγμένο στη διαφημιστική καμπάνια της οργάνωσης, σχετικές αφίσες της οποίας είδαμε τον τελευταίο καιρό σε δημόσιους χώρους, μεταξύ άλλων και στους σταθμούς του μετρό.

Να ξεκαθαριστεί από την αρχή ότι σκοπός μας δεν είναι να αμφισβητηθεί το ανθρωπιστικό έργο των Γιατρών χωρίς σύνορα, ούτε η ηθική και επιστημονική υποχρέωση κάθε γιατρού να περιθάλπει και να μάχεται να κρατήσει στη ζωή κάθε πάσχοντα από ασθένεια ή βαρύ τραυματισμό συνάνθρωπο.

Όταν λες «Δεν διαλέγουμε πλευρά στον πόλεμο», ακόμα και αν δεν είναι αυτός ο σκοπός σου, «χωρίς διακρίσεις – χωρίς προκαταλήψεις» εξισώνεις τον θύτη με το θύμα. Οι εμπλεκόμενοι σε έναν πόλεμο δεν φέρουν ίσα μερίδια ευθύνης, ώστε,  «χωρίς διακρίσεις – χωρίς προκαταλήψεις» να τους βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι. Οι πόλεμοι δεν γίνονται χωρίς λόγο και όσοι εμπλέκονται σ’ αυτούς δεν το κάνουν πάντα επειδή το επέλεξαν.

Στη Συρία, όπως και στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, για να αναφέρουμε μόνο μερικά παραδείγματα, δεν γίνεται απλά «ένας πόλεμος» αλλά μια ωμή στρατιωτική επέμβαση των αμερικανικών και άλλων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που με διάφορα προσχήματα αιματοκυλάνε τους λαούς, με στόχο την εδραίωση των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών συμφερόντων τους.

Δεν είναι «προκατάληψη» να «διακρίνεις» ότι οι εξοπλισμένοι σαν αστακοί ράμπο του στρατού των ΗΠΑ δεν ευθύνονται το ίδιο με τα θύματα που δημιουργούν οι στρατιωτικές επεμβάσεις της χώρας τους ανά τον κόσμο. Δεν είναι «διάκριση» ή  «προκατάληψη» να παίρνουν αντίθετες θέσεις στη συνείδησή σου ο πάνοπλος ισραηλινός  κομάντο με τον νεαρό Παλαιστίνιο που του εκσφενδονίζει πέτρες για να τον διώξει από τα χώματα της μαρτυρικής πατρίδας του. Δεν είναι «διάκριση» η «προκατάληψη» να διαχωρίζεις τα ένστολα κτήνη των δυνάμεων καταστολής στις ΗΠΑ και όπου γης, που αποφασίζουν και αφαιρούν ελέω θεού ανθρώπινες ζωές, με αυτούς που αντιμάχονται το σύστημα που υπηρετούν και τους στηρίζει. Και ασφαλώς και δεν αποτελεί «διάκριση» να τοποθετείς στη θέση που του πρέπει τον εισβολέα, τον καταπατητή, τον βιαστή, τον δολοφόνο με αυτόν που θα αμυνθεί υπερασπιζόμενος τη ζωή του, τη γη  του, τα ιδανικά του, τα δικαιώματά του γενικότερα. Με τη διαφημιστική καμπάνια οι Γιατροί χωρίς Σύνορα πετυχαίνουν το αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν. Δείχνουν ότι  έχουν «προκαταλήψεις» και κάνουν διακρίσεις, προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Όποιος αποδέχεται την ιερότητα του δικαιώματος στη ζωή, δεν μπορεί να παραβλέπει τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε έναν τυχοδιώκτη μισθοφόρο ράμπο που ρισκάρει να τη χάσει για να τσεπώσει μερικές χιλιάδες δολάρια, και αυτόν που είναι αποφασισμένος να χάσει τη ζωή του, όμως για να υπερασπιστεί την ελευθερία, την ανεξαρτησία του, την τιμή και την αξιοπρέπειά του, ή τα αθώα θύματα ενός βομβαρδισμού.

Ο όρκος του Ιπποκράτη προφανώς και δεν κάνει διαχωρισμούς. Τα άκριτα τσουβαλιάσματα  οδηγούν στο ξέπλυμα από τις βαριές αμαρτίες τους αυτών που δημιουργούν και προκαλούν τους πολέμους, που σπέρνουν τον θάνατο στους λαούς, σακατεύουν για πάντα εκατομμύρια ανθρώπους και δημιουργούν στρατιές ξεριζωμένων.

Οι συνειρμοί που προκαλούνται στον θεατή της καμπάνιας των Γιατρών χωρίς σύνορα συντελούν σε μεγάλο βαθμό στη σύγχυση και στον αποπροσανατολισμό, και οδηγούν στην άφεση των αμαρτιών αυτών που με τις φιλοπόλεμες αποφάσεις και πρακτικές τους  ορίζουν τις τύχες λαών και κατεβάζουν το διακόπτη της ζωής σε εκατομμύρια ανθρώπους.