Βάλε φωτιά

Το ‘σκασα πανικόβλητος από το χειρουργείο,

τα σωληνάκια πέταξα και όρμησα στο δρόμο,

ακούς να θέλουν στο μυαλό, για να μου βάλουν γύψο,

αυτό λέει, προβλέπεται τώρα από το νόμο.

Τέλειωσαν τα προσχήματα, βγήκαν όλα στη φόρα,

ότι σε πάει πιο μπροστά, τώρα θα νικηθεί

και λόγο πια δε βλέπουνε να μένουν στη σκιά τους,

ήρθε η ώρα ο φοίνικας, να ξαναγεννηθεί.

Εκεί στο παρασκήνιο, ήτανε τόσα χρόνια,

τώρα οι μάσκες πέσανε, δε ντρέπονται καθόλου,

ήταν αυτοί στα σκοτεινά, πισώπλατα χτυπούσαν,

εκπροσωπούσαν, έλεγαν, τη γνώμη του συνόλου.

Δέντρο σκληρό ο φασισμός κι έχει βαθιές τις ρίζες,

μα αν βλέπεις φυτρώνουνε πάρα πολλά από δαύτο,

να μη δειλιάσεις μια στιγμή και στάσου παλικάρι,

καθάρισε το έδαφος, βαλ’ του φωτιά και καφ’ το.

Άρης Κωνσταντίνου