Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Στο στόμα της αμερικανικής νύχτας» της Μάχης Μουζάκη

Η ποιήτρια Μάχη Μουζάκη γεννήθηκε το 1920, στους Κήπους Ζακύνθου, από αγρότες γονείς.

Τα παιδικά και τα εφηβικά χρόνια τα έζησε μέσα στην αποπνικτική, επαρχιακή ατμόσφαιρα της εποχής.

Αν και παντρεύτηκε πολύ νωρίς, ο γάμος της δεν της στάθηκε εμπόδιο να προσεγγίσει την ποίηση.

Παρακολούθησε για τρία χρόνια, μαθήματα στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας.

Η Μάχη Μουζάκη το 1953, εκδίδει το μικρό φυλλάδιο με τίτλο “Η Ζάκυνθος μέσα στις φλόγες” και το 1954 την πρώτη ποιητική συλλογή της “Μια ζωή τραγουδάει”.

Έχει εκδώσει περί τις πενήντα ποιητικές συλλογές, έξι τόμους αναδρομικά, τέσσερα βιβλία πεζά, δύο ανθολογίες, τρεις μεταφράσεις (“Άσμα ασμάτων” και άλλες) καθώς και παραμύθια.

Ποιητικές συλλογές:

Φωνές Ιονίου, Οι κήποι της Ζακύνθου, Στα περιβόλια της γης, Ο ήχος ο πιστός ο ένας, Τυφλές πύλες, Φυτεύω την καρδιά σου, Λαμπρός ο κόσμος, Εδώ αμνός, Τα ωραία μας, Κραταιά λάσπη, Δίχως τα μονάκριβα κανείς, Πένθος πατρίδας  κ.ά.

Πεζά:

Πρισματική μου Ευδοξία, Η γυναίκα με τα οξύμωρα, Χλόη χάριτος, Τα βρέφη της Ευτέρπης.

Έφυγε από τη ζωή στις 9 Νοέμβρη του 2016.

Το 1974, η Μάχη Μουζάκη ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου έμεινε στην Νέα Υόρκη. Εκεί έγραψε το ποίημα “Στο στόμα της αμερικανικής νύχτας” και το συμπεριέλαβε στην ποιητική της συλλογή “Βάρβαρο γέλιο στις όχθες του Hudson” (1976).

 Στο στόμα της αμερικανικής νύχτας

                 Για να δέσει ο στίχος
                  το μαχαίρι θα μπει
                  ως το κόκκαλο

Η αγριότητα έλεος δεν έχει.
Στις κραυγές του Hudson βαδίζω.
Η ομίχλη κυνηγάει τα βήματα…
Στα βάθη ραγίζουνε κρύσταλλα.
Διαλυμένα τοπία, ακαθόριστα πένθη.

Πατρίδα, πατρίδα μου!
Η αγριότητα έλεος δεν έχει.

Δεν αναπνέω.
Την ομίχλη ταΐζω με χάπια
να περάσω της θλίψης το φάρυγγα.
Δε βαδίζω.
Σε δυο ελατήρια κινούμαι.
Οι φλέβες μου χτυπάνε SOS.

Μην πείτε πως γυναίκα εγώ, φοβάμαι.

Βαδίζω στην «Έρημη Χώρα»
Βάρβαρο γέλιο.
Ομίχλη και μούχλα.
Τρόμος και απόγνωση.
Εδώ είναι η χώρα σου, Έλιοτ!
Σάπιο, επίχρυσο τέρας.

Στο άδειο, δίχως λυγμό
τελειώνει ο κόσμος σου
εδώ.

                      Νέα Υόρκη, 1974

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.