Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Προς Φαρισαίους» της Γιολάντας Πέγκλη

Η Γιολάντα Πέγκλη γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα.

Τέλειωσε με άριστες επιδόσεις, εγκύκλια μαθήματα και σπουδές, σε ξένες γλώσσες και μουσική. Φοίτησε και στη Σχολή Δημοσιογραφίας του Σπύρου Μελά.

Η κλίση της Γιολάντας Πέγκλη στη λογοτεχνία, εκδηλώθηκε από τα γυμνασιακά της χρόνια.

Στα Γράμματα παρουσιάστηκε το 1964, με την ποιητική συλλογή “Λάζαροι εν αποσυνθέσει”, που εντυπωσίασε τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, καθώς και τον Κώστα Βάρναλη.

Έργα της: Λάζαροι εν αποσυνθέσει, Άνθρωπος πάσχων, Η θαυμάσια περιπέτεια, Ακούστε, Προς Φαρισαίους (1971 – Βραβείο Πανεπιστημίου Αθηνών), Αγκάθι το αμάραντο (Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης – 1973), Λέηζερ, Όμορφος κόσμος, Ας σταθούμε εδώ, Γεια, Της Γλυκειάς πατρίδας  κ.ά.

Έχει ασχοληθεί και με τη μετάφραση, την κριτική και το δοκίμιο.

Η Γιολάντα Πέγκλη τιμήθηκε το 2002, με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.

Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες Ανθολογίες.

Το ποίημα “Προς Φαρισαίους”, εμπεριέχεται στην ομώνυμη ποιητική συλλογή της Γιολάντας Πέγκλη (1971):

        Προς Φαρισαίους

Ιδού λοιπόν
σας δίνω την ευκαιρία
να με σημαδέψετε στο μέτωπο
εκεί, που σε πικρό προζύμι
πλάθεται σπόρος.
Μια και η συμμετοχή
στη σκηνή του πεπρωμένου
ήταν υποχρεωτική
έλαβα τα μέτρα μου εκ των προτέρων.
Στο πατρικό κατώφλι ανατίναξα
την καρδιά μου
τη νεότητά μου αφιέρωσα
σε συλλογές από σήμαντρα
γνωρίζοντας
βγήκα ν’ αποθαυμάσω το φως το αναμενόμενο
στο παράθυρο του κόσμου.
Από δω και πέρα μια κόκκινη γραμμή
θ’ αφήνει το μαχαίρι στο ψωμί σας
θα μάθετε αναγκαστικά να κατασκευάζετε
ξύλινα φυτώρια
σε εμπόρους της σειράς θα προστρέχετε
για τις παραγγελίες των θουρίων
οδηγίες για τον πολλαπλασιασμό των ρόδων
θα παρέχονται σε ξένη γλώσσα.
Μέρα τη μέρα τα νυχτερινά θεάματα
θα λαμβάνουν χώρα
κάτω από εκτυφλωτικούς προβολείς
θ’ αγωνιάτε στις λανθασμένες κινήσεις
σωματοφύλακες θα σας αντικαθιστούν
στο μονόλογο του ιλίγγου.
Όσο για με –
μη σας απατά που όταν πενθώ
αφήνω αγκάθια στα μαλλιά

πάνω στον τεντωμένο χρόνο
έχω να επιδείξω υπεράνθρωπη ισορροπία

είμαι εναντίον της ακατοίκητης ζωής

σας δίνω την ευκαιρία να με σκοτώσετε
όσο μπορείτε.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.