Γιώργος Ηρακλέους – Παλαιστίνη, κρανίου τόπος

Στο σφύριγμα των τρένων
τ’ αστέρια ανοιγοκλείνουνε τα μάτια τους,
δεν βλέπουνε τον ουρανό, ούτε το φεγγάρι,
μόνο λιμική πείνα.

Ανοιχτά φέρετρα τις νύχτες,
τα σεντόνια των σπιτιών
στους δρόμους της Παλαιστίνης,
ανοιχτά στόματα γεμάτα θρήνο
και γύρω οι καπνοί των νεκρών παιδιών.

Οι γνωστές μάνες,
τα παιδιά πετσί και κόκαλο απ’την πείνα
σε μια μικρή μισοσβησμένη λάμπα,
φέγγουνε απόκοσμα
με τα σκονισμένα ρούχα τους.
Ένας άντρας χωρίς πόδια,
όλα αυτά σαϊτιές
της μαύρης πίκρας στην καρδιά μας.
Το μαρτύριο αυτό πότε και πώς θα τελειώσει;

2 Ιουλίου 2025, από τη συλλογή “Τα ακανόνιστα”