Γιώργος Ηρακλέους – Αντιστάσου

Όταν πεθαίνουνε τα λουλούδια,
ψάχνουμε τον λόγο
κι έτσι η ζωή γίνεται
αταξίδευτο βαρύ καράβι.
Χανόμαστε μέσα του
επιβάτες του άγνωστου. 

Βαμμένα άσπρα τα μαλλιά με κιμωλία,
τα χρόνια δεμένα με σύρματα
ματώνουνε και στους λίγους
χρήματα, χρήματα, πολλά! 

Στην καρδιά μας λάσπη,
η μαύρη ρόδα γυρίζει,
γίνεται τροχός μαρτυρίου.
Άνοιξε άνθρωπε
την κραυγή στο στόμα σου,
άρθρωσε ανάστημα και αντιστάσου… 

3 Σεπτεμβρίου 2025, από τη συλλογή “Τα ακανόνιστα”