Αγγελική Ραυτοπούλου – Η άστεγη αγάπη

Στο μαγαζάκι της γωνιάς κάθε Σαββατόβραδο,
κάθε εποχής-βρέξει χιονίσει-βρίσκει καταφύγιο
σε μιά παλιοκαιρισμένη καρέκλα με γερμένη πλάτη
ο ύποπτος της αγάπης φυγάς.

Έχει αμέτρητα ματόκλαδα να σβήνουν τα δάκρυά του
και χιλιάδες λόγια να σιωπούν την φωνή του.
Μετρά ολονυχτίς τα ποντίκια
-που ροκανίζουν το μεγάλο παλιακό ρολόι
στην αδιέξοδη σάλα του καφενείου-
την αλλαγή της βάρδιας στα ολόλευκα σεντόνια
-που κρεμά στην σιδεριά η προαγωγός
του κίτρινου σπιτιού με τα κόκκινα φωτάκια-
τους άντρες με τα θλιμμένα μακρόσυρτα πρόσωπα
-που σβήνουν το χαρμάνι της γενετήσιάς τους ορμής
φτύνοντας-
κι εκείνη την αμυδρή μηδαμινή ελπίδα
πως ο κόσμος θα σωθεί με το πρωτοβρόχι των αναστεναγμών.

Στα μάτια του ένα καράβι μ’ ολόχρυσα πανιά κυματίζει
με την κρούστα της θαλάσσης
κι οσμίζεται ηρωικά απαθής την αγάπη.

Ποτέ του δεν θέλησε να συνηγορήσει ο ουρανός στο ταξίδι του,
η γης στην ορφάνια του,
το ψωμί στο αφανές μοναχικό του τραπέζι,
η λεύκα στην σκιά της απαντοχής μιάς ζέστης εξουθενωτικής,
ο λόγος στο κλειστό του στόμα.

Ένα υποκάμισο είχε θαλασσί,
το έδωσε κι αυτό κι έμεινε γυμνός.
Ήταν η κάθαρση μιά έξοδος αρχαίας τραγωδίας,
οπού αυτός ξεγυμνωμένος, ήταν τόσο ντυμένος από αγάπη,
όσο κανείς που εφόρεσε το θαλασσί του ρούχο.

Τώρα το δειλινό, ίσως, τον δείτε σε μιάν όχθη του σύμπαντος
να ψαρεύει αλήθεια,
ίσως πάλι, να τον βρείτε στο πρώτο περιστέρι
που φτερουγά στους ξεχασμένους τάφους.

Μακράν των ανθρώπων και σιμά των εξορίστων
αυτού του τρισάθλιου κόσμου..

Αγγελική Ραυτοπούλου
2021
Αδημοσίευτο ποίημα, το οποίο θα συμπεριληφθεί στο βιβλίο: «Συνομιλώντας με την ποίηση» της φιλόλογου καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέως Χρύσας Χρονοπούλου.
Σινική μελάνη-Τα στάδια της αγάπης-σκίτσο που δημιουργήθηκε για την εκτέλεσή του σε μάρμαρο. Αγγελική Ραυτοπούλου