Αλέκος Πούλος: Στην Συντρόφισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου

“Μνημόσυνο Συντρόφισσα
θα ‘ναι αυτή η Νίκη
που δεν σε άφησαν να δεις…”

Σε αντάμωσε ο μύθος
στα είκοσι μόλις χρόνια σου.
Σε αντάμωσε όταν αναδυόσουν
μέσα απ’ τον τοξικό αγώνα σου.
Σε αντάμωσε η αιωνιότητα
όταν το ροδοκόκκινο αίμα σου
-φωτιά για σκυλόμορφους εργοδότες-
έγραφε πάνω στην άσφαλτο
μια καινούργια σελίδα
στον αγώνα του προλεταριάτου.
Άφησες τα αμφιθέατρα
σήκωσες το πανό του δίκιου
και κατέβηκες στους δρόμους
ν’ ανταμώσεις τον εργάτη
ν’ αγωνιστείς αντάμα του
να φθάσετε μαζί το όνειρο
και να το κάνετε πραγματικότητα.

Εκείνη την μέρα
που οι τροχοί
πολτοποιούσαν τον δικό σου αγώνα.
Εκείνη την μέρα
οι ίδιοι τροχοί
έβαζαν πορεία
για μαζικό, τοξικό αγώνα
ως την μεγάλη νίκη.
Συντρόφισσα του αγώνα
ως την μεγάλη νίκη.
Συντρόφισσα του αγώνα
την νίκη μας που πλησιάζει
θα σου την φέρουμε
στην φιλόξενη μάνα γη
σαν ένα μπουκέτο κόκκινα γαρύφαλλα.

Μνημόσυνο Συντρόφισσα
θα ‘ναι αυτή η Νίκη
που δεν σε άφησαν να δεις,
γιατί συντρόφισσα Σίση
όσο αίμα έχυσες δικό σου
έγινε χείμαρρος δύναμης
που κατρακυλά μαζί του
όλη η σαβούρα
του κόσμου της εκμετάλλευσης.

Αλέκος Πούλος

(Γράφτηκε στις 12-9-1980)

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: