Τομή

Τομή

Η τομή διάφανη, η εικόνα.

Κλειστός ο ουρανός

τα σύννεφα πυκνά μαύρα περιτριγυρίζουν

τα ακατοίκητα κτίσματα

ο ορίζοντας κλειστός.

Αδιέξοδο χωρίς νερό χωρίς τροφή

τα μάτια σκοτεινιάζουν.

Φωνάζουν διάπλατα, δολοφόνοι,

τα δύσκαμπτα κορμιά

τα μάτια μεγαλώνουν μες το σκοτάδι

και τα πουλιά έρχονται συχνά τακτικά

να καθαρίσουν τα άθαφτα

να βομβαρδίσουν ξανά και ξανά.

Καινούργιοι δρόμοι ανοίγουν

είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι

και ποια η αξία τους

δεν του χρειάζονται όλους οι αφέντες

μες στο κρασί και τις ουσίες

ξεσπούν σε νέες συνεδρίες.

Οι μεγαλύτεροι σε διάρκεια πόλεμοι θα γίνουν τώρα καθημερινότητα σε εναλλασσόμενα πεδία.

Όλα τα εργοστάσια παραγωγής πολεμικού υλικού θα λειτουργούν ασταμάτητα.

Η επιστροφή στο “μεσαίωνα” δρομολογείται.

Δυστοπικές εμπειρίες αφάνταστης ωραιότητας κοσμούν τους πίνακες των μελλοντικών ζωγράφων.

Ανέστης Χρηστίδης