Νόμος και τάξη παντού, τώρα πια και στα Βου-Που…

Η φάση “αράζω για μπύρα στην πλατεία” δεν είναι αντίσταση, αλλά η καταστολή είναι εντελώς υπαρκτή, στην Αγία Παρασκευή και αλλού. Πριν δούμε την ατομική ευθύνη όσων συγχρωτίζονται, όμως, ας πιάσουμε επιτέλους “αυτή τη ρημάδα την κρατική ευθύνη” για τα μέτρα ασφαλείας.

Ήταν σχεδόν νομοτελειακό και όχι ιδιαίτερα δύσκολο να προβλεφθεί. Μετά το Πάσχα, που ο καιρός θα έστρωνε, ολοένα και περισσότερος κόσμος θα έβγαινε έξω, οπουδήποτε θα έβρισκε ελεύθερο χώρο -δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στις μέρες, και βασικά στις πόλεις μας. Πόσο μάλλον αν ακούει ότι νικήσαμε τον ιό, οι τουρίστες έρχονται και οι θάνατοι από κορονοϊό είναι τελικά λιγότεροι, κάτι που προσπάθησε να ανασκευάσει αναδρομικά ο Τσιόδρας, αφού όμως είχαν ήδη δημιουργηθεί οι εντυπώσεις.

Ούτως ή άλλως, είχε ανάγκη, μετά από τόση κλεισούρα, να βγει, να ξεσκάσει και να βρεθεί με φίλους. Αυτό που θα λέγαμε συγχρωτισμό. Ή συνωστισμό και υγειονομική βόμβα, αν ήταν σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Εκτός και αν περίμεναν στην ουρά μιας τράπεζας, οπότε δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Ο χωροχρόνος διέπεται από το νόμο της σχετικότητας και οι αποστάσεις ασφαλείας το ίδιο.

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν σε όλες σχεδόν τις πλατείες της χώρας, η Αγία Παρασκευή βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας και μιας σύγκρουσης που βρίσκει από τη μία πλευρά το δήμαρχο και από την άλλη τη νεολαία της περιοχής. Αλλά πριν συνεχίσουμε, ας θυμηθούμε μερικές πρόσφατες δηλώσεις του δημάρχου, που δείχνουν το επίπεδο του ανδρός και πόσο νοιάζεται για τη δημόσια υγεία.

Ο Ζορμπάς βασικά θέλει να καθαρίσει η πλατεία, για να γεμίσει τραπεζοκαθίσματα και πελατεία. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να ξεφορτωθεί τους τζαμπατζήδες που αράζουν με μπίρες από το περίπτερο, είναι να τους βαφτίσει πρεζάκια, να παρουσιάσει την πλατεία κάπως σαν την Ομόνοια και να ζητήσει αστυνόμευση για να επιβληθεί η τάξη. Νόμος και τάξη παντού, τώρα πια και στα Βου-Που…

Κι επειδή οι “κακοί” χρειάζονται και έναν υποκινητή-καθοδηγητή, βρέθηκε η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επειδή ζήτησε να αποσυρθούν τα ΜΑΤ και είπε τα αυτονόητα για τον δημόσιο χώρο. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια ανελέητη στοχοποίηση χωρίς προηγούμενο, με όλα τα παπαγαλάκια σε διατεταγμένη υπηρεσία να εξηγούν πως η Μελίνα Αλιφαντή φουντώνει τα ήθη, ξεσηκώνοντας τα ήθη.

Αν είχε βέβαια τόσο κόσμο στην Αγία Παρασκευή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα ήταν πιθανότατα στη Βουλή και η… εξέγερση προ των πυλών. Επόμενο βήμα για τις ασώματες κεφαλές στα παράθυρα να εξηγήσουν πως το μ-λ κίνημα ευθύνεται για τον συνωστισμό στην Κηφισιά και η ΟΑΚΚΕ ξεσηκώνει στο πόδι τον Φλοίσβο -για να μην ξεπουληθεί στους Ρώσους.

Το μόνο κωμικό αντίπαλο δέος σε όλα αυτά είναι οι “φασαίοι”, που βαφτίζουν “πολιτική – κινηματική δράση” το άραγμα με μπύρες στην πλατεία. Η δική τους “αντίσταση” μπορεί να είναι εικονική, κάτι σαν πλάσμα της φαντασίας στην εξουσία, αλλά η αστυνομική καταστολή είναι εντελώς υπαρκτή. Προς το παρόν στην Αγία Παρασκευή και βλέπουμε πού αλλού…

Η ουσία της υπόθεσης είναι αλλού. Όχι, ο ιός δεν έχει τελειώσει. Όχι, δεν είμαστε ψεκασμένοι, δε θεωρούμε τον κορονοϊό “μια απλή γρίπη” ούτε πως τα περιοριστικά μέτρα είναι καρπός συνωμοσίας. Αλλά όσοι θέλουν να επιμερίσουν ευθύνες, ας ξεκινήσουν από “την ρημάδα την κρατική ευθύνη”, που είπε και ο Σιώρας.

Ας ξεκινήσουν από αυτούς που δυο μήνες τώρα έκαναν ελάχιστα πράγματα για τη δημόσια υγεία, για όσα ζητάνε οι νοσοκομειακοί γιατροί, για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας σε χώρους δουλειάς κτλ. Και αφού λύσουμε αυτό, που είναι και το βασικό, ας συζητήσουμε και την ατομική ευθύνη όσων θεωρούν πως δεν υπάρχει θέμα, η περιπέτεια τελείωσε και η δική τους ανάγκη είναι σημαντικότερη από το καλό του κοινωνικού συνόλου…

Mariori

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: