Το ρεγάλο, το μουστάκι κι ένα ράσο φλάμπουρο…

«Σκληρή»(!) χαρακτηρίζεται η καίρια και πεντακάθαρη ως κίνητρο , δήλωση του ωραίου παπά! Σκληρή ωρέ; Απέναντι σε ποιόν; Στο κλισέ που θέλει το ράσο παπαδαριό, να ευλογεί χούντες, φασίστες, δωσίλογους και γκουβέρνα και να μη συγχωριέται με τίποτα όταν βγαίνει στο βουνό με τα γένια του κατατεθειμένα στη εαμική αντίσταση;

«Σκληρή ανάρτηση από ιερέα στην Κρήτη για την επίθεση στον 11χρονο Αμίρ» ο τίτλος.

Αυτή είναι η ανάρτηση:

«Φρόντισε να ξυρίζεις συχνά το “μουστάκι” του φασίστα που φυτρώνει μέσα σου. Να πλένεις την κουκούλα του ρουφιάνου που διψά να στείλει την ζωή στο απόσπασμα. Κρύψε τις πέτρες που κουβαλάς στις τσέπες σου, γιατί βαραίνουν την ψυχή σου. Τσάκισε τον φασίστα που ζει μέσα σου, το φοβισμένο αυτό ανθρωπάκι που δεν αντέχει το διαφορετικό γιατί τρέμει τον εαυτό του. Και μάθε επιτέλους ότι Χριστός και φασισμός δεν περπάτησαν ποτέ χέρι χέρι, γιατί τους χωρίζει ένας σταυρός. Ο ένας σταυρώθηκε, ο άλλος σταυρώνει…»  Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος

Το ράσο δεν κάνει τον παπά, λέει σοφά ο λαός μας, ξέροντας στα μύχια της συλλογικής του συνείδησης πως διαπράχτηκαν και διαπράττονται εγκλήματα και γενοκτονίες ακόμη και σήμερα «με το σταυρό στο χέρι». Όμως η παραπάνω ανάρτηση με μια απ´ τις καλύτερες εικονοποιήσεις του «έσω μας κτήνους» , αυτή που θυμίζει πως το…μουστάκι θέλει κάθε μέρα ξύρισμα, είναι διπλά αποκαλυπτική των ρατσιστικών μας ημερών και των βεβιασμένων «πολιτικών» συμβολισμών.

Ο παπάς κάνει αυτό που πρέπει. Ασχολείται  με την υποκειμενική επιλογή των συνειδήσεων. Προσέξτε όμως τον τίτλο. «Σκληρή»(!) χαρακτηρίζεται η καίρια και πεντακάθαρη ως κίνητρο , δήλωση του ωραίου παπά! Σκληρή ωρέ; Απέναντι σε ποιόν; Στο κλισέ που θέλει το ράσο παπαδαριό, να ευλογεί χούντες, φασίστες, δωσίλογους και γκουβέρνα και να μη συγχωριέται με τίποτα όταν βγαίνει στο βουνό με τα γένια του κατατεθειμένα στη εαμική αντίσταση;

Η απίστευτη σκληρότητα απέναντι στο αφγανόπουλο δεν επιδέχεται συμβολισμών. Έδειξε σε ποιο σχολείο, σήμερα, ποιοι γονείς και δάσκαλοι, μεγαλώνουν ελληνόπουλα με πρότυπο κασιδιαρέικο.

Έδειξε όμως και τη μηντιακή σπέκουλα που κατατρύχει την πρωθυπουργική καμαρίλα της κοινωνικής δικτύωσης. Την ώρα που ένας ρασοφόρος γράφει αυτά για το φεησμπουκάδικο «ποίμνιό» του, χωρίς να το προβατοποιεί, ο πρωθυπουργός άδραξε την ευκαιρία και πόσταρε τη μούρη του να «χαρίζει» μια ελληνική σημαία στον Αμίρ, με τη λεζάντα «αφού δε σ´ άφησαν να τη σηκώσεις» (sic) σου χαρίζω εγώ μία»… Έλεος!  Η κρατική δειλία αποθεώνεται έτσι, τι δεν καταλαβαίνετε δηλαδή. Όταν ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να εξασφαλίσει όχι απλώς την…παρέλαση, αλλά τον ύπνο του παιδιού , απ´ τους φασίστες, κάνει στη σημαία ρεγάλο προσωπικό, δωράκι πίσω από κλειστές πόρτες, φυλαγμένες απ´ τους άντρες ασφαλείας του, για μια στιγμή μονάχα, ένα ινσταντανέ… Δημοκρατία σέλφι… Κι είναι αυτός που βλογάει τα εικονικά του γένια. Πατρίδα σε συσκευασία δώρου.

Αμ πλένεται μωρέ παπά μου η κουκούλα σε βρώμικους καιρούς; ρητορικόν το ερώτημα , κι όμως απαντιέται κι από μέσα κι απ´ έξω μας.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: