Οι 72 μέρες που δεν άλλαξαν τον κόσμο, ούτε το ΕΣΥ

Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς Τσιόδρα, Χαρδαλιά και την καθημερινή μας ενημέρωση;

Ήταν κι αυτή μια κάποια λύση. Για την απογευματινή τηλεθέαση. Για όσους έψαχναν παρηγοριά, μια πατρική φιγούρα να τους μαλώνει ή να τους συμβουλεύει να πλένουν τα χέρια τους. Για όσους τους έβλεπαν σαν υποψήφιους οικοδόμους της κοινωνίας του μέλλοντος (;!) και μπορεί να έζησαν τις 72 μέρες της ενημέρωσης σαν τις 72 μέρες της Παρισινής Κομμούνας, που κράτησε κι αυτή σχεδόν μια άνοιξη. Ή για όσους συγκινούνται ωραία στιχάκια -τι σημασία έχεις ποιος τα έγραψε, αν γράφουν καλά στην κάμερα;- και ωραία ευχολόγια -τι σημασία έχει αν δε συνοδεύονταν από αντίστοιχες πράξεις της κυβέρνησης;

H τελευταία – προς ώρας – ενημέρωση είχε από όλα, ποίηση, συγκίνηση, προειδοποιήσεις “να μη χαλάσουμε την καλή πορεία της χώρας”, επίθεση σε όσους τόλμησαν -άκουσον – άκουσον – να ασκήσουν κριτική ή απλώς να επισημάνουν τις αντιφάσεις που είχε κατά διαστήματα η καθημερινή ενημέρωση του υπουργείου, κυρίως όμως είχε ως βασικό συστατικό το εγκώμιο της κυβερνητικής διαχείρισης της κρίσης.

Για να φανεί ακόμα πιο μεγάλη επιτυχία μάλιστα, αναφέρθηκαν οι αριθμοί των 12685 ή 7015 (τόσοι ακριβώς, ούτε ένας παραπάνω ή παρακάτω) νεκρών που θα υπήρχαν χωρίς μέτρα από τον ιό. Δεν έχουμε καμία επιστημονική γνώση ή αρμοδιότητα να κρίνουμε τα μαθηματικά μοντέλα στα οποία – εικάζουμε – ότι στηρίχθηκε η πρόγνωση. Μπορούμε ωστόσο να πούμε ότι ακόμα και η παρόμοια πληθυσμιακά Σουηδία δεν “κατάφερε” μέσα σε αυτούς τους δυόμιση μήνες να έχει τέτοιο αριθμό απωλειών, παρά τις ομολογουμένες φιλότιμες προσπάθειες των κρατικών επιδημιολόγων της, αλλά και το πολύ μεγαλύτερο ποσοστό υπερηλίκων σε γηροκομεία. Ο ιός πράγματι δεν κατόρθωσε σε αυτή τη φάση να προκαλέσει τον όλεθρο που έσπειρε σε κάποιες δυτικοευρωπαϊκές χώρες ή την αμερικανική ήπειρο, αυτό όμως οφείλεται κατά βάση στη σιδερένια πειθαρχία και τις τεράστιες θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε ο ελληνικός λαός, ενώ και μια ματιά στη βαλκανική γειτονιά μας πείθει ότι πέρα από την σχετικά έγκαιρη λήψη μέτρων έπαιξαν ρόλο και εξωγενείς παράγοντες, όπως η χαμηλή συγκριτικά διεθνής διασύνδεση της χώρας μας σε μη τουριστικές περιόδους. Αλλά ποτέ δεν αφήνουμε ενοχλητικές λεπτομέρειες να χαλούν ένα όμορφο αφήγημα εθνικής ομοψυχίας και διορατικής πολιτικής ηγεσίας.

Η καθημερινή ενημέρωση τελειώνει, όχι γιατί εξαλείψαμε τον κίνδυνο, αλλά γιατί πρέπει να χτίσουν το αφήγημα πως τον αφήσαμε πίσω και είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε τουρίστες. Και ξανά προς τον Covid τραβά-τραβά-τραβά…

Η κυβέρνηση αγόρασε χρόνο, που είναι χρήμα, για να ενισχύσει φτωχούς επιχειρηματίες και να φτάσουν οι μάσκες από την Κίνα. Την ίδια ώρα οι ΜΕΘ στη χώρα μας αυξήθηκαν στο 1/5 του απαιτούμενου ορίου (από 550 έγιναν 700 αντί για 3,5 χιλιάδες) ενώ οι 30 χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις υγειονομικών καλύφθηκαν με 400 συμβασιούχους!

Το πρώτο κύμα της πανδημίας αφήνει πίσω του νοσοκομεία με ελλείψεις και μπαλώματα -όπως και πριν-, την κυβέρνηση να προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει και να εμπεδώσει την τυφλή πειθαρχία προς τις αρχές και τους τηλεοπτικούς αστέρες να μας αποχαιρετούν προσωρινά (;) και να μας αφήνουν ως κληρονομιά δύο βασικούς άξονες:

-Πλένουμε τα χέρια μας πολύ προσεκτικά
-Και ξεπλένουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης ακόμα πιο προσεκτικά.