Η γη μοιράζεται με το ντουφέκι. Μην περιμένεις, χωριάτη λασπωμένε το φως το αληθινό απ’ τον ίδρωτά σου, μπροστά σου ο ουρανός να γονατίσει.
“…είναι που δεν τιμήσατε τα πληγωμένα χέρια, τη δεκαεξάχρονη έφηβη απουσία, το ζωγραφισμένο με μίσος κορμί…”
Ήταν ένας σκεφτόμουνα οπότε για φαντάσου τι μπορούμε να κάνουμε εφόσον ανοίξουμε τις μάντρες με τα σίδερα και στήσουμε ξανά τα σωματεία.
Το σπίτι αυτό εμείς το χτίσαμε – άλλοι θα κατοικήσουν!
Στις 14 του Σεπτέμβρη 1943, συντελέστηκε στην ανταρτομάνα Κρήτη μια από τις αμέτρητες θηριωδίες των Γερμανοφασιστών καταχτητών στη χώρα μας, το ολοκαύτωμα της Βιάννου, που αποτυπώνεται στους στίχους ενός συγκλονιστικού αντάρτικου τραγουδιού.
Το «σταλινικό» ποίημα του Ρώμου Φιλύρα, αφιερωμένο στον ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Στάλιν.
Χωρίς να πει ποτέ πως είναι ποιητής, ο Μάνος Κατράκης έγραψε ποιήματα εμπνευσμένος από τη μακρόχρονη αγωνιστική πορεία του και την παραμονή του στους τόπους εξορίας.
Στη νεότητά του ο Στάλιν έγραψε, γνωρίζοντας επιτυχία, έξι ποιήματα με έντονο το στοιχείο της πατρίδας του.
Απ’ τα καλύτερα σου κράτησα κάστα. Εδώ το τέλος, εδώ η μέση κι αρχή….
Σαν σήμερα, δολοφονείται από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ο 27χρονος Γιάννης Χαλκίδης, στέλεχος του ΠΑΜ. Με χαρά και συγκίνηση δημοσιεύουμε αφιέρωμα στη μνήμη του, που μας έστειλε ο συναγωνιστής του Γιάννη Χαλκίδη, Γιάννης Νομικός.
