Παρά τις συνεχείς ιδεολογικές αναζητήσεις του και ακόμα τις ανά περιόδους συντηρητικές εκτροπές του, κάτι που σκόπιμα προβάλλεται υπέρ το δέον, πάνω από το έργο του Καζαντζάκη πλανάται η κομμουνιστική ιδεολογία.
Υπήρξε συνεργάτης του «Ριζοσπάστη» για χρόνια με τη στήλη «Διακριτικά», καθώς και πολύτιμος συνεργάτης των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής».
“Κατεβαίνει ο Ντοστογιέφσκι στα κατάβαθα των κατέργων, στα σπίτια ανοχής, στα πιο φριχτά βάραθρα του βίτσιου και της κακοτυχιάς. Μας δείχνει πόσο σχετικές είναι οι ιδέες που μας διδάξανε, για την ηθική και την ανηθικότητα…”
Ο Στάινμπεκ έλεγε πως «ο σοσιαλισμός δεν ρίζωσε στην Αμερική, επειδή οι φτωχοί δεν βλέπουν τους εαυτούς τους σαν καταπιεσμένους προλετάριους, αλλά σαν προσωρινά ατυχήσαντες εκατομμυριούχους». Αλλά έλεγε και κάτι άλλο: «Αν έχεις πρόβλημα ή έχεις πληγωθεί ή έχεις ανάγκη, πήγαινε στους φτωχούς. Είναι οι μόνοι που θα σε βοηθήσουν – οι μόνοι!»…
Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν χθες, Πέμπτη 12 Σεπτέμβρη, πολλοί νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία την παρουσίαση στο Πεδίον του Άρεως, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Βιβλίου, της νέας έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» «Οι Άθλιοι» του Β. Ουγκώ, σε μετάφραση του Γιώργου Κοτζιούλα.
Άρθρο της Νόπης Ταχματζίδου, για την επιστημονική φαντασία ως λογοτεχνικό είδος στην ΕΣΣΔ, με βάση το βιβλίο της Ξένιας Καλαϊτζίδου “Λευκές νύχτες και μελανά όνειρα” (εκδόσεις Γράφημα Ι.Τσαχουρίδης, 2022)
Άμα σου λέει «ο Tάδε είναι απατεώνας», είναι απατεώνας. Γιατί δε λένε και για όσους δεν είναι; Κι άμα σου λένε «αυτή είναι παλουκοπηδήχτρα», είναι παλουκοπηδήχτρα οπωσδήποτε… Κι άμα ψάξεις τα βρίσκεις κι όξω δε πέφτεις…
Η Σεμίνα Διγενή γράφει για τους «Άθλιους» του Β. Ουγκό, το πρωτοποριακό, κλασικό μυθιστόρημα που έβγαλε από το παρασκήνιο τον εργαζόμενο γαλλικό λαό. Ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα του ευρωπαϊκού 19ου αι. που επανακυκλοφόρησε από την «Σύγχρονη Εποχή» σε μετάφραση του σπουδαίου ποιητή Γιώργου Κοτζιούλα
«Με λένε Σίσυφο, ο κέρδιστος των ανδρών, και γίνηκα ο βράχος μου! Χωρίς αυτόν, δεν μπορώ να διανοηθώ την ύπαρξή μου…. Με λέγανε Σίσυφο κάποτε, τώρα, είμαι ο βράχος μου»
Ο σπουδαίος ποιητής Γιώργος Κοτζιούλας (1909-1956) «ξαναγράφει» σε καθαρά και ρέοντα ελληνικά «Τους άθλιους» του Γάλλου ρομαντικού Βίκτορ Ουγκό. Η κορυφαία εξαντλημένη εργασία του κυκλοφορεί από την «Σύγχρονη Εποχή»…
