Σλοβένοι και Σέρβοι δίνουν ραντεβού στον αυριανό τελικό του Ευρωμπάσκετ, ξυπνώντας μνήμες από την ενιαία και κραταιά -μπασκετικά και όχι μόνο- Γιουγκοσλαβία, την ευρωπαϊκή εκδοχή της Dream-Team.

Η ΟΥΕΦΑ απλώνει το σεντόνι με τα αστέρια στη σέντρα, πριν από κάθε αγώνα, για να δείξει ότι το ποδόσφαιρο κρατάει ακόμα την αγνότητα και την παιδική του αθωότητα, σφιχτά με ράμματα, και πως δεν την διακόρευσαν οι μπίζνες και τα συμφέροντα.

Ο Μίσσας, το ξέσπασμα των διεθνών κι η τιμωρία της λιθουανικής ύβρεως, σε ένα θρίαμβο του σκεπτόμενου μπάσκετ, που ντύθηκε χτες γυναικείο, με γαλάζιο φόρεμα (αλλά όχι σαν αυτό της Μακρόν).

Η ανασκόπηση της πρώτης φάσης και το σταυροδρόμι της Εθνικής με τους Λιθουανούς: ή προκρίνεται κι αλλάζει ψυχολογία ή γυρίζει σπίτι της για να διαχειριστεί την γκρίνια της αποτυχίας και το τέλος ενός κύκλου, που μπορεί να έκλεισε προ πολλού...

Η Εθνική παρουσιάζει σημάδια βελτίωσης, έχει εκλάμψεις, αλλά στο τέλος υποκύπτει στις αδυναμίες της και η κατάστασή της μοιάζει μη αναστρέψιμη, σαν ιατρικό ανακοινωθέν ετοιμοθάνατου, όπου η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά κι αδυνατεί να δώσε...

Από ποιον καλούμαστε να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας, τις παραλίες, τα δάση, την ίδια μας τη ζωή σε τελική ανάλυση; Από τους τουρίστες ή από τη λογική που τα βλέπει όλα αυτά σαν μπίζνα, τόσο τον τουρισμό, όσο και το ιερό δικαίωμα στην κατο...

Στο Ευρωμπάσκετ που ξεκινάει αύριο σε τέσσερις χώρες, τα μεγάλα αστέρια λάμπουν δια της απουσίας τους, αλλά οι παρόντες γράφουν ιστορία και αποτελούν την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έστω και αποδεκατισμένη.

Φταίνε οι Συριζαίοι που είναι... κομμουνιστές, ο Σαββίδης από τη χώρα των μπολσεβίκων, τα ξένα συμφέροντα κι η διαπλοκή, που σε εμποδίζουν να αριστεύσεις. Αφήνεις υπονοούμενα και για διαιτητικά εγκλήματα και τα αθροίζεις κι αυτά στα #ΕΓΚΛΗΜ...