Ο Λευκός οίκος εξελίσσεται σε σύμβολο του White Power και οι πρωταγωνιστές του ΝΒΑ, αντιδρούν δυναμικά. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι απλά ένας "ανόητος πρόεδρος". Είναι ο καπιταλισμός ανόητε...

Το έργο δεν αλλάζει, μονάχα η κατανομή των ρόλων. Οι άρρωστοι οπαδοί δε θέλουν να καταργήσουν το χαλιφάτο, αλλά να γίνει η "ομαδάρα" -και βασικά η προεδράρα- τους χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Σλοβένοι και Σέρβοι δίνουν ραντεβού στον αυριανό τελικό του Ευρωμπάσκετ, ξυπνώντας μνήμες από την ενιαία και κραταιά -μπασκετικά και όχι μόνο- Γιουγκοσλαβία, την ευρωπαϊκή εκδοχή της Dream-Team.

Η ΟΥΕΦΑ απλώνει το σεντόνι με τα αστέρια στη σέντρα, πριν από κάθε αγώνα, για να δείξει ότι το ποδόσφαιρο κρατάει ακόμα την αγνότητα και την παιδική του αθωότητα, σφιχτά με ράμματα, και πως δεν την διακόρευσαν οι μπίζνες και τα συμφέροντα.

Το αχώνευτο ελληνικό πρωτάθλημα και το "πλούσιο θέαμα" που μοιράζουν εκτός γηπέδου οι παράγοντες των ΠΑΕ.

Ο Μίσσας, το ξέσπασμα των διεθνών κι η τιμωρία της λιθουανικής ύβρεως, σε ένα θρίαμβο του σκεπτόμενου μπάσκετ, που ντύθηκε χτες γυναικείο, με γαλάζιο φόρεμα (αλλά όχι σαν αυτό της Μακρόν).

Η ανασκόπηση της πρώτης φάσης και το σταυροδρόμι της Εθνικής με τους Λιθουανούς: ή προκρίνεται κι αλλάζει ψυχολογία ή γυρίζει σπίτι της για να διαχειριστεί την γκρίνια της αποτυχίας και το τέλος ενός κύκλου, που μπορεί να έκλεισε προ πολλού...

Η Εθνική παρουσιάζει σημάδια βελτίωσης, έχει εκλάμψεις, αλλά στο τέλος υποκύπτει στις αδυναμίες της και η κατάστασή της μοιάζει μη αναστρέψιμη, σαν ιατρικό ανακοινωθέν ετοιμοθάνατου, όπου η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά κι αδυνατεί να δώσε...