Αν οι απεργίες μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο, θα ήταν παράνομες. Για αυτό βγαίνουν παράνομες και καταχρηστικές οι εννιά στις δέκα από την ταξική δικαιοσύνη τους...

Ο αγώνας δε σταματά ποτέ, ούτε βγαίνει "παράνομος και καταχρηστικός". Μέχρι να βγάλει παράνομο το δικό τους σύστημα και τη δική τους ξεφτιλισμένη "δικαιοσύνη" που τα κόβει όλα στα μέτρα της. Ακόμα και τους εργάτες...

Τι θέλατε μωρέ κομμούνια; Αντιπλημμυρικά έργα; Να πάτε στην Κούβα και την Κορέα να ζήσετε...

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό. Και μόνο το οργανωμένο μαζικό κίνημα μπορεί να τσακίσει τον φασισμό. Αυτό είναι το βασικό και αναντικατάστατο μήνυμα που κρατάμε έναν χρόνο μετά.

Η σχέση κράτους και παρακράτους, μεταξύ κράτους και φασιστών, είναι μια σχέση αγάπης, όπου το μίσος μεταξύ τους δεν έχει θέση, αλλά το επιστρατεύουν για να κρύβουν τα πραγματικά τους αισθήματα.

-Όταν θα λέω "Στα...", εσείς θα λέτε "βέντο"! -Στα... -Βέντο... -Στα... -... Λιν;

Το καλτ ως έννοια, ο Κοτρώνεν, ο Τζούμας, η αλλεργία του Ζερβού στην Αριστερά και ο Ριζοσπάστης που έχει πάντα δίκιο, ακόμα και στη μυθοπλασία μιας ταινίας! - Δε βγαίνουν πια τέτοιες ταινίες...

Μια μέρα αλλιώτικη από τις άλλες, σε ένα Φεστιβάλ που δε μοιάζει με κανένα άλλο και μεγαλώνει επικίνδυνα για τους εχθρούς του