Δεν μας αρέσει να μετράμε θύματα. Μακάρι να μην υπήρχε κανένα. Όταν όμως υπάρχουν, το ελάχιστο είναι να αναφερόμαστε σε αυτά με το ονοματεπώνυμό τους. Οφείλετε σεβασμό και  ευγνωμοσύνη σε εκείνους που με αυταπάρνηση και ελάχιστα μέσα ριχτηκ...

Ξέρω καλά πως η Μάγδα, θα προτιμούσε να γιόρταζε σήμερα τα 42 χρόνια του γιου της κρατώντας τον σφιχτά στην αγκαλιά της κι ας μην τον γνώριζε άνθρωπος. Και έχει δίκιο, έχει όλα τα δίκια του κόσμου στα χέρια και στην καρδιά της.